اهل‌سنت با این پیش‌فرض که ازدواج موقت خارج از دایره اسلام است، به شدت با آن مخالفت می‌کنند. اما ازدواج موقت نه تنها در زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) بوده، بلکه در زمان خلافت ابوبکر نیز رواج داشته است. آن‌چه معروف است، منع خلیفه دوم از این ازدواج است که مشروعیت این کار، سوالی است که هر مسلمان باید از خود بپرسد.

نظام سیاسی اهل‌سنت بر چارچوب خلافت شکل گرفته است؛ به‌گونه‌ای که اگر خلافت از اهل‌سنت گرفته شود، بنیان آنان به هم خواهد خورد. اما خلافت خلیفه اول (ابوبکر) سنی‌مذهبان، بنا بر رای عمر (خلیفه دوم) ناگهانی بوده است و همین امر،‌ خلافت ابوبکر را زیر سوال می‌برد. این واقعیت، در اصل مقاله به صورت داستان بیان گشته است.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: مزد رسالت من، علاقه به خاندان من است، و این علاقه، حافظ دین شماست و من در واقع هیچ مزدی از شما نخواسته‌ام. مثل این‌که به کسی بگویند: وقتی‌که تشنه بودی، دست‌ تو را گرفتم و به سرچشمه زلالی راهنمایی کردم، و حالا مزدم این است که شما به ‌اندازه کافی از این چشمه بنوشی و برای آینده نیز ذخیره کنی.

یکی از سوالاتی که هر اهل‌سنت باید از خود بپرسد، وجود نص و تصریحی از پیامبر، بر خلافت خلیفه اول است. آیا مشروعیت خلیفه، برگرفته از کلمات پیامبر است؟ خلیفه دوم اهل‌سنت، در مقام جواب از این سوال، هر گونه نصی از پیامبر، مبنی بر خلافت اولین خلیفه را رد کرده و به عنوان اولین ناقد خلافت ایشان به حساب می‌آید.

زمخشری در تفسیر کشاف می‌نویسد، رسول خدا (صلی الله عليه و آله و سلم) فرمود: هر کس بامحبت آل محمد بمیرد، شهید از دنیا رفته. آگاه باشید هر کس بامحبت آل محمد از دنیا رود بخشوده است. آگاه باشید هر کس با بغض آل محمد از دنیا برود کافر از دنیا رفته. آگاه باشید هر کس با عداوت آل محمد از دنیا برود بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.

پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: قوم بنی‌اسرائیل به 71 فرقه منشعب شدند و امت من به 72 فرقه منشعب خواهند شد و همه آن‌ها در آتش هستند، جز فرقه‌ای که با جماعت همراه باشد. با توجه به فرمایش پیامبر در حدیث ثقلین، تنها گروهی جزو جماعت شمرده می‌شوند، که اولاً به قرآن تمسک کنند و ثانیاً امامی برای جماعت خود داشته باشند.