موبدان زرتشتی و اشراف ساسانی، از ابتدا نسبت به مسلمانان کینه به دل داشتند و می‌گفتند که مسلمانان، متجاوز هستند و رفتارشان با «ما» درست نیست. اما به قول استاد زرینکوب، موبدان و اشراف ساسانی، وقتی قدرت دست خودشان بود همین بلاها را بر سر دیگران می‌آوردند. به تعبیری دیگر، مسلمانان چوب خدا را در دست داشتند. البته برخلاف ضرب المثل معروف که «چوب خدا صدا ندارد» آن چوب خیلی هم صدا داشت!

فتوحات مسلمین، برخی با شمشیر و برخی با صلح بوده، اما سِیر مسلمانیِ ایرانیانِ و تحول آنان از زرتشتی‌گری به اسلام، غالباً به زور شمشیر نبود. مسلمین به هر سرزمینی که می‌رسیدند، سه گزینه پیشنهاد می‌کردند. یا اسلام بیاورید (تا برادران و خواهران ما باشید)، یا جزیه بدهید (یعنی مالیات بدهید و بر دین سابق خود باقی بمانید). در غیر این صورت، آماده جنگ باشید تا خدا بین ما و شما قضاوت کند. بسیاری از ایرانیان نیز در آغاز، گزینه «دوم» را انتخاب کردند.

جمشید گرشاسب چوکسی (استاد دانشگاه ایندیانای ایالات متحده امریکا و سرپرست برنامه‌های مطالعاتی خاورمیانه در این دانشگاه) به روشنی می‌گویند که گرویدن مردم آذربایجان به اسلام، از روی اختیار و اغلب عاری از تحمیل بود و نشر اسلام در آذربایجان در اثر نهضت فرهنگی تبلیغی برخی مبلغین اسلام صورت گرفت.

عجیب است که امریکا، مالیاتی که از شهروندان خود به کف میآورد را در اختیار برخی از عناصر اپوزوسیون قرار می‌دهد تا به اسلام و قرآن فحاشی کنند. عجیب‌تر اینکه تریبون مذکور در اختیار اشخاصی دائم الخمر، روان‌پریش و معتاد است. یکی از این افراد در جدیدترین اظهار لحیه، مدعی شد که ادبیاتِ اسلام بسی خطرناک‌تر از بمب اتمی است! سخنی که هر عاقلی را به خنده وامی‌دارد.

خسرو پرویز حق نداشت نامه را پاره کند، چون اولاً او از حقانیت رسالت محمد (ص) آگاه بود. ثانیاً پیامبر محترمانه با او سخن گفت ولی خسروپرویز وقیحانه و متکبرانه پاسخ داد. ثالثاً هنگامی که نوبت به حق رسید، همان حقّی که خسرو پرویز خود به آن آگاه بود، دیگر جایی برای باطل نمی‌ماند‌‌. وقتی حق آمد، باطل باید برود.

باستانگرایان می‌گویند: «در روزهای پایانی تابستان یک تازی شهوتران اجبارا در هر خانه ایرانی گماشته و از صبح تا غروب چشم شهوت از زن و دختر ایرانی برنمی‌داشت»! می‌گوییم پس میلیون‌ها جوان غیور ایرانی کجا بودند؟! می‌گوید: اکثرا میل حمله حیوانی و تجاوز بر این تازیان حجازی غلبه کرده و به زور به ناموس ایرانیان حمله ور می‌شدند. سگ‌ها در مقابل حمله تازیان به زنان ایرانی، از برِ دفاع برمی‌آمدند و به تازیان حمله می‌کردند! می‌گوییم یعنی سگ‌ها از جوانان و مردان ایرانی غیورتر بودند؟!