در فتح مدائن توسط سپاه عرب، اهالی آن حاضر به جنگیدن با اعراب نشدند، بلکه صلح کردند. چه اینکه اشراف و سران حکومت ساسانی چنان عرصه را بر مردم تنگ کرده بودند که کسی دیگر انگیزه‌ای برای دفاع از ساسانیان نداشت. حتی جالب است بدانیم که نظامیان و سران ارتش ساسانی پیش از فرار، ایوان مدائن و شهر را غارت کردند!

بر اساس منابع متعدد تاریخی، در آغازین درگیری‌های میان سپاه عرب و حکومت ساسانیان، ایرانیان به سپاه عرب کمک کردند تا از رود فرات بگذرند. از آنجایی که در عصر ساسانی، دجله و فرات جزو خاک ایران محسوب می‌شدند، و سپاه عرب توان عبور از رود پرآب و خروشان فرات را نداشتند. از همین روی، پسفرّخ (بسفروخ) مرزبان ایرانی، به همراهی دهقانان ایرانیِ شهر انبار، به درخواست فرمانده سپاه عرب، پلی بر روی فرات...

مردم دینور و نواحی اطراف، در برابر سپاه عرب مقاومت نکردند. بلکه صلح نموده و حاضر به دادن جزیه شدند. همین امر نشانگر این است که حکومت ساسانی در آن دوره به قدرت آشفته و پوسیده بود، که اهالی شهر استراتژیک و مهمی چون دینور و... توان و انگیزه‌ی مقابله با عرب را نداشتند. چه بسا ستمگری‌های اشراف و موبدان ساسانی، کار را به جایی کشیده بود که مردم دادنِ جزیه به عرب را بهتر از دادنِ مالیات به حکومت ساسانی می‌دانستند...

ظلم و ستم‌های موبدان زرتشتی و شاهان ساسانی به مردم، سبب شد تا آنان چنان از دین و دولت ساسانی متنفر گردند که در زمان فتح ایران به دست سپاه عرب، مردم اصفهان (جِی) حاضر نشدند از نماینده حکومت ساسانی حمایت کنند و در پایان نیز میان مردم اصفهان و سپاه عرب با یکدیگر صلح کردند و اصفهان با صلح به دست مسلمین فتح گردید.

بسیار دیده می‌شود که افرادی ادعا می‌کنند که عرب در فتح ایران، کتابخانه‌ی جندی‌شاپور را به آتش کشید! در حالیکه بر خردمندان و اهل تاریخ روشن است که جندی‌شاپور (در زمان خلیفه‌ی دوم) با صلح به دست سپاه عرب افتاد و هیچ کتاب و کتابخانه‌ای سوزانده نشد. از سویی دیگر، ماجرای «به آتش کشیده شدن کتابخانه‌ی خوارزم»

این مقاله، مستنداتی درباره‌ی نقش «رستم فرخزاد» در به‌هم‌ریختگی اوضاع سیاسی-اجتماعی ایران، همزمان با حمله‌ی اعراب، ارائه می‌کند. نگارنده‌ی این نوشتار، نه با رستم فرخزاد و نه با هیچ کس دیگر کینه و دشمنی ندارد، هدف تنها بیان حقایقی است که کمتر شنیده می‌شود. به راستی، رستم فرخزاد چه نقشی در سقوط ساسانیان ایفاء کرد؟