پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آیا آیه 10-12 سوره‌ی واقعه دلالت بر عدالت صحابه دارد؟
خداوند متعال می‌فرماید: «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ في‏ جَنَّاتِ النَّعيمِ.[واقعه/10-12] و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند. آنها مقرّبانند. در باغ‌های پرنعمت بهشت جای دارند.»
پاسخ اوّل: مقصود از سابقین اوّل، سبقت‌گیرندگان به خیرات است، نه در زمان؛ به قرینه آیات دیگر که متعلَّق سبقت را معین کرده‌اند، از قبیل آیه شریفه: «وَ مِنهُم سَابِقٌ بِالخَیرَاتِ بِإِذنِ اللهِ.[فاطر/32] و گروهی به اذن خدا در نیکی‌ها از همه پیشی گرفتند.» و آیه‌ی شریفه‌ی «فَاستَبِقُوا الخَیرَاتِ.[مائده/48] در نیکی‌ها و اعمال خیر، بر یکدیگر سبقت جویید.» و دیگر آیه شریفه‌ی: «أُولَئِکَ یُسَارِعُونَ فِی الخَیرَاتِ وَ هُم لَهَا سَابِقُون.[مومنون/61] آری چنین کسانی در خیرات سرعت می‌کنند و از دیگران پیشی می‌گیرند و مشمول عنایات ما هستند.»
و مقصود از سابقین مردم، سبقت‌گیرندگان در رحمت و مغفرت الهی‌اند، به دلیل قول خداوند متعال: «سَابِقُوا إِلَی مَغفِرَةٍ مِن رَبِّکُم وَ جَنَّةٍ...[حدید/12] به پیش تازید برای رسیدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتی که...»
دوم: مطابق برخی روایات، مقصود از آیه، افرادی خاص، علی الخصوص امام علی‌بن‌ابی‌طالب می‌باشد. سیوطی به سندش از ابن عباس در تفسیر آیه‌ی فوق نقل می‌کند: «آیه فوق درباره حزقیل، مؤمن آل فرعون، حبیب نجار، که در سوره یس از او یاد شده و علی بن ابی‌طالب نازل شده است، که هر کدام از آنان بر امّتشان سابق بوده‌اند، و علی از تمام سابقین افضل است.»[1]

پی‌نوشت:

[1]. الدرّ المنثور، سیوطی، کتابخانه مدرسه فقاهت، ج 8، ص7.