پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ مفتی‌های وهابی ادعا كرده‌اند، شیعیان با جعل تاریخ و با غلو در فضائل امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) محل تولد ایشان را درون کعبه دانسته‌اند. آنان معتقدند نقل این قضیه، یکی از عقاید خرافی و جعلی و دروغین شیعیان است، اما با بررسی روایاتی که در منابع معتبر اهل سنت بیان شده است، صحت این اتفاق تاریخی تأیید می‌شود.
حاکم نیشابوری یکی از محدثین و علمای مشهور اهل سنت بوده که در سال 405 هجری قمری وفات کرده است. او شخصیتی علمی و محدثی مشهور بوده که در معرفی او عنوان حاکم بیان شده است. شمس الدین ذهبی، عالم مشهور و متعصب اهل سنت در مورد حاکم نیشابوری در کتاب خود می‌نویسد: «حاکم نیشابوری امام، حافظ، علامه و شیخ المحدثین بوده است.»[1]
با بیان ویژگی‌های حاکم و دقت او در انتخاب روایات، صحت و سقم احادیث موجود در کتاب او محرز می‌شود. تا جایی که او در انتخاب روایات، بر اساس قاعده‌ی بخاری و مسلم، به انتخاب احادیث پرداخته است.
حاکم نیشابوری درباره ولادت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در کتاب خود می‌نویسد: «به تحقیق با تواتر در اخبار بیان شده که فاطمه بنت اسد امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را درون کعبه به دنیا آورده است.»[2]
اما نکته‌ی قابل توجه آن است که ابن تیمیه تئورسین وهابیت در مورد احادیث و روایاتی که تواتر آن به اثبات رسیده است مطلبی بیان می‌کند که جای تأمل فراوان دارد و سبب می‌شود که راه فرار مفتی‌های وهابی را مسدود کند. ابن تیمیه در کتاب خود با توجه به اهمیت احادیث متواتر می‌نویسد: «هر آن کسی که روایت متواتر را انکار کند، کافر است.»[3]
اما یک سؤال مهم؛ به چه دلیل وهابیون قصد پوشاندن و انکار فضیلت تولد امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در داخل کعبه را دارند؟!
در پاسخ باید گفت آنچه مشخص است بیان فضائل امیرالمؤمنین و ائمه معصومین (علیهم‌السلام) به نفع مفتی‌های متعصب وهابی نیست و به کام آنان خوش نمی‌آید. آنان همواره قصد عادی جلوه دادن حضرت و معمولی نشان دادن شخصیت مقدس و مبارک خلفای حقیقی اسلام یعنی همان حضرات اهل بیت (علیهم‌السلام) را دارند.
در حالی که یکی از نشانه‌ها و کرامات امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شکافته شدن دیوار کعبه و ولادت ایشان در داخل کعبه است. باید گفت اهمیت میلاد حضرت در کعبه بدان جهت است که خدای رحمان توجه ویژه‌ای به خانه خود از ابتدا داشته و همواره دارد. تا آنجا که برای ساخت آن خانه با عظمت دو پیامبر الهی را مأمور می‌کند و همچنین برای جلوگیری از تخریب آن پرندگان ابابیل را مأمور محافظت از آن مکان مقدس قرار می‌دهد.

پی‌نوشت:
[1]. ذهبی، سير أعلام النبلاء، مؤسسة الرسالة، بيروت، چاپ سوم، 1425 ق، ج17، ص62 و 163، رقم 100.
[2]. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، دار الکتب العلمیة - بیروت - 1411 هـ ، ج3، ص550، ح6044
[3]. ابن تيمية، مجموع الفتاوى، مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف، ج1، ص 109. «وَأَمَّا مَنْ أَنْكَرَ ... فَهُوَ كَافِرٌ.»

محمدجواد مهريار