پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بانوی بزرگوار اسلام حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) دریایی از فضایل و مکارم اخلاقی است؛ پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه معصومین (علیهم‌السلام) جلوه‌هایی از این فضایل را برای مسلمانان بیان کرده‌اند تا آنها شناختی هر چند مختصر نسبت به ساحت مقدس آن سرور زنان عالم پیدا کنند و بدون شک فکر کوتاه بشر، هرگز به عمق معرفت آن یگانه هستی دست نخواهد یافت.

امام صادق (علیه‌السلام) در این زمینه می‌‌فرمایند: «إِنمَا سُمِّیتْ فَاطِمَةَ لِأَنَّ الْخلْقَ فطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِهَا.(۱) همانا فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، فاطمه نامیده شد؛ زیرا خلق از شناخت و معرفت او بریده شده‌اند.»

سلمان فارسی صحابه جلیل القدر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از ایشان نقل مى‏ کند که حضرت فرمود: «یا سلمان من أحبّ فاطمه بنتى فهو فى الجنه معى، و من أبغضها فهو فى النار...(۲) یعنى اى سلمان! هر کس دخترم فاطمه (سلام‌الله‌علیها) را دوست بدارد، در بهشت با من خواهد بود و هر کس بغض و دشمنى فاطمه (سلام‌الله‌علیها) را در دل داشته باشد در آتش جاى خواهد گرفت؛ ای سلمان! دوستی فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در صد موضع فایده خواهد داشت که آسان ترین آن مواضع، مرگ، قبر، میزان، محشر، پل صراط و جایگاه حسابرسی است. هر کس که دخترم از او راضی باشد، من از او راضی هستم و هر کس که فاطمه (سلام‌الله‌علیها) از او خشمگین باشد، من از او خشمگینم و هر کس که من از او خشمگین باشم، خدا از او خشمگین است. ای سلمان! وای به حال کسی که به او و شوهرش امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) ستم کند و وای بر کسی که بر ذریه و شیعیان او ستم کند.»

حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) بانویی است که افتخار خاندان وحی بوده و فضائل او هم طراز فضائل بی‌نهایت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوده است.
عایشه دختر خلیفه اول و یکی از همسران پیامبر در مورد فضائل حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) و شباهت آن حضرت به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌گوید: «کسی را ندیدم که شباهت، زیّ، وقار و سیره او در نشست و برخاست به رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بیش از فاطمه (سلام‌الله‌علیها) باشد.»(۳) و نیز گفته است: «کسی را ندیدم که کلامش چون فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، شبیه کلام رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) باشد.» همچنین گفته است: «هرگز جز پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) احدی را برتر از فاطمه (سلام‌الله‌علیها) ندیدم.»(۴)

اما فاطمه ای که نزد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اینچنین جایگاهی داشته، متأسفانه بعد از رحلت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) برخی از صحابه، همراه جماعتی از بادیه نشینان که به زور شمشیر مسلمان شده بودند و از حضرت علی (علیه‌السلام) کینه به دل داشتند، برای بیعت گرفتن از حضرت علی (علیه‌السلام) خانه حضرت علی و فاطمه (علیهما‌السلام) را محاصره کردند که در نهایت این افراد سنگ دل به زور وارد خانه حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) شده و آن حضرت را مضروب کرده که در نهایت منجر به  شهادت آن حضرت و فرزند ایشان شدند.

پی‌نوشت:
۱. فرات كوفی، تفسير فرات الكوفی، ج۱، ص۵۸۱، نشر مؤسسة الطبع و النشر في وزارة الإرشاد الإسلامی.
۲. حمویی جوینی، فرائد السمطین، ج۲، ص۶۷، نشر موسسه المحمودی.
۳. ادب المفرد، بخاری، دارالکتب، بیروت، ص ۱۴۱.
۴. الاصابة، ابن حجر عسقلانی، دارالفکر، بیروت، ج۸، ص۱۵۸، فتح الباری، ابن حجر عسقلانی، مطبعة الخیریة، قاهره، ج۷، ص۲۵۸.