پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از شبهاتی که وهابیت و معاندین شیعه برای انکار جسارت برخی از صحابه به حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) مطرح می‌کنند، این است که می‌گویند شیعه معتقد است حضرت صدیقه طاهره (سلام‌الله‌علیها) بین در و دیوار قرار گرفت و پهلوی مبارکش شکست و فرزند عزیزش حضرت محسن (علیه‌السلام) به شهادت رسید. این عقیده با واقعیت تاریخی و جامعه آن روز هم‌خوانی ندارد، زیرا خانه‌های مدینه در آن روزگار درب نداشت. مردم معمولاً درب خانه خود را با حصیر یا پرده می‌پوشاندند. بنابراین منزل علی (علیه‌السلام) درب نداشت تا آتش زده شده باشد و زهرا (سلام‌الله‌علیها) بین در و دیوار قرار گیرد!

در پاسخ به این شبهه باید گفت که اولاً: نسبت به اصل یورش به خانه آن حضرت و توهین به بانوى بزرگ اسلام و على (علیه‌السلام) جاى هیچ تردیدی نیست و تهدید به آتش زدن خانه براى اجبار به بیعت نیز، در کتب معتبر اهل سنت آمده است.

ثانیاً: با بررسی روایاتی که به صورت فراوان در کتب شیعه و سنی موجود است، به این نتیجه می رسیم که خانه‌های عصر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز دارای درهای چوبی بوده است.
به عنوان مثال در روایتی آمده است: «فإذا أنا بآمنة قد غلقت الباب على نفسها لیس بها أثر النفاس و الولادة فدققت الباب فأجابت بصوت خفی. فقلت: عجّلی و افتحی الباب.(۱) آمنه (مادر پیامبر) را دیدم که درب حجره را به روى خود بسته و اثر وضع حمل و نفاس در وجود او پیدا نیست، وقتى که درب را کوبیدم، آمنه با صداى آهسته‌‏اى جواب گفت، گفتم: با عجله درب را بازنماى.»

همچنین بر اساس منابع شیعه، علاوه بر روایت آتش زدن درب خانه حضرت علی و فاطمه (علیهما‌السلام) روایات دیگری نیز وجود دارد که وجود در‌بهای چوبی در آن زمان را ثابت می‌کند؛ به عنوان مثال در روایتی سلمان می‌‌گوید: «به خانه فاطمه (سلام‌الله‌علیها) رفتم، درب را کوبیدم و اجازه ورود گرفتم، به من اجازه داد تا وارد شوم. هنگامی که وارد شدم، دیدم نشسته است.»(۲)

حدیث دیگری در کتاب مسند احمد بن حنبل (یکی از قدیمی‌ترین منابع روایی اهل سنت) وجود دارد که نشان دهنده وجود درب برای منازل در دوران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است؛ در این روایت آمده است: «خدمت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رفتیم و از ایشان تقاضای غذا کردیم، حضرتشان به عمر فرمود: برو و به آنان غذا بده. عمر ما را به اتاق بالا برد، سپس کلید را از کمربندش بیرون آورد و درب را باز کرد.»(۳) در این حدیث با صراحت سخن از کلیددار بودن درب اتاقی می‌شود که در درون منزل قرار دارد. لذا انکار شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) با این شبهات ممکن نیست و تلاشی بی فایده است.

پی‌نوشت:
۱. مسعودی، علی بن حسین، إثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب، ص۱۱۳، قم، انصاریان، چاپ سوم.
۲. طبری آملی صغیر، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص۱۰۷، قم، بعثت، چاپ اول، «قَالَ سَلْمَانُ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ فَمَضَیْتُ إِلَیْهَا فَطَرَقْتُ الْبَابَ وَ اسْتَأْذَنْتُ فَأَذِنَتْ لِی بِالدُّخُولِ فَدَخَلْتُ فَإِذَا هِیَ جَالِسَة.»
۳. أحمد بن محمد بن حنبل، مسند الإمام أحمد بن حنبل، محقق، شعیب الأرنؤوط، عادل مرشد، و آخرون، إشراف، عبدالله بن عبد المحسن الترکی، ج۲۹، ص۱۱۷، مؤسسة الرسالة، چاپ اول. «... أَتَیْنَا النَّبِیَّ(ص)، فَسَأَلْنَاهُ الطَّعَامَ فَقَالَ: یَا عُمَرُ اذْهَبْ فَأَعْطِهِمْ. فَارْتَقَی بِنَا إِلَی عِلِّیَّةٍ فَأَخَذَ الْمِفْتَاحَ مِنْ حُجْزَتِهِ فَفَتَحَ.»