در دین زرتشتی، زن باید روزی 3 بار در برابر شوهر زانو می‌ زد و اظهار بندگی می‌ کرد. سن مناسب برای ازدواج دختران هم 9 سالگی بود. در قوانین زرتشتی عصر ساسانی، مرد حق داشت زن خود را به دوست خود قرض دهد!

طبق روایات یهودی و اسلامی، سنت ختنه، عهد خداوند با ابراهیم (علیه السلام) است، تا نشانه‌ای باشد که پیروان ادیان آسمانی از غیر آسمانی مشخص ‌شوند. تا پیروان ابراهیم (علیه السلام) از جماعت کفار و مشرکین متمایز باشند. به همین سبب، یهودیان، مسیحیان و مسلمانان، فرزندان خود را ختنه می‌کنند. اما زرتشتیان و هندوها خیر.

برخی مدعی اند که قرآن (سوره حج، آیه 17) زرتشتیان را جزو اهل کتاب شمرده است. در حالیکه واقعیت آن است که قرآن، دین زرتشتی را دینی غیر آسمانی و خارج از حیطه اهل نجات به شمار آورده است.

در کتاب مقدس زرتشتیان و در دعاهای روزانه زرتشتی، ایزد بهرام (وَرَهرام) ستایش شده و حتی مورد پرستش قرار می‌گیرد. وقتی از زرتشتیان می‌پرسیم که این ایزد بهرام (ورهرام) و بقیه ایزدان چه هستند، پاسخ می‌دهند: ایزدان همان فرشتگان هستند. اما طبق کتاب زرتشتیان و هم طبق قرآن، ایزدان، جن هستند. نه فرشته.

در یکی از منابع زرتشتی به نام ارداویراف‌نامه درباره زنانی که نسبت به شوهر خود پیمان شکنی کرده و از شوهر خویش تمکین نمی‌کنند آمده که در جهنمف خارهای آهنی در بدن او فرو می‌کنند. این زن‌ها در جهنم مجبور می‌شوند ادرار و عفونت دیوها را بخورند.

در دین زرتشتی، زن، حیوانی از نسل اهریمن شمرده شده است. گذشته از این، یکی از باورهای زرتشتی درباره تفاوت مرد و زن از این قرار است که اگر زنی شوهر نکند مرگ ارزان (یعنی سزاوار مرگ / لایقِ کشته شدن) می‌شود.