تحقیر زنان در دین زرتشتی - گفتاری از تورج دریایی
در دین زرتشتی، زن باید روزی 3 بار در برابر شوهر زانو می زد و اظهار بندگی می کرد. سن مناسب برای ازدواج دختران هم 9 سالگی بود. در قوانین زرتشتی عصر ساسانی، مرد حق داشت زن خود را به دوست خود قرض دهد!
بسیاری از زرتشتیان، ادعای میکنند که زن و مرد در دین زرتشتی، از حقوقی یکسان برخوردار هستند. اما واقعیت آن است که در قوانین زرتشتی عصر ساسانی، شوهر حق داشت زن خود را به دیگران قرض دهد و زن هم می بایستی روزی 3 بار در برابر شوهر زانو بزند و اظهار بندگی کند.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دکتر تورج دریایی، استاد تاریخ، مطالعات و فرهنگ ایرانی در دانشگاه کالیفرنیا ارواین (University of California, Irvine) و رئیس مرکز ایرانشناسی ساموئل مارتین جردن (Samuel Martin Jordan) در ایالات متحده امریکا، نوشتند که در عصر ساسانی، بنا بر قوانین زرتشتی، زنان برابر با کودکان و بردگان شمرده میشد و میزان مهریه زنان، برابر با قیمت یک بَرده بود:
«قانونا زنان را برابر با کودکان و بردگان می دانسته اند و میزان مهریه زنان حدود دو هزار درهم، یعنی برابر با قیمت یک برده بوده است. اعتقاد داشتند که دختر با رسیدن به 9 سالگی و پسر با رسیدن به 15 سالگی می تواند ازدواج کند. این سن برای ازدواج دختران و پسران کمال مطلوب تلقی می شد و در پایان جهان انسان ها در همین سن در بهشت اقامت می کردند. از زنان انتظار می رفت سه بار در روز در پیشگاه شوهران خود زانو بزنند و از ایشان بپرسند چه آرزویی دارند و او چگونه می تواند شوهر را شاد کند بنا به آیین زرتشت شکل های متعددی برای زناشویی وجود داشت. همسر اصلی مرد که از حقوق کامل یک زن برخوردار بود پدیخشای (padixshay) نامیده می شد و حقوق بسیار بیشتری از سایر زنان داشت. اگر شوهر (Shoy) توانایی فرزند آوری نداشت می توانست زن خود را به عنوان «چکر زن» (chakar) به همسری موقت نزدیک ترین اقوامش در آورد تا پسری بزاید. این نوع ازدواج معمولا با یک خویشاوند نزدیک انجام می گرفت و امرى خانوادگی تلقی می شد. اگر مردی بدون داشتن پسر می مرد، بر دختر واجب می شد که استور» (stur) شود یعنی با عضو دیگری از خانواده ازدواج کند و وارثی به دنیا آورد تا بدین ترتیب استمرار خانوادگی حفظ شود. اگر زنی پس از ترک همسر خود به منظور فرزند آوری برای مردی دیگر آزار یا زیان می دید می توانست نزد شوهر سابق و اصلی خود بازگردد. اصطلاح با واژه تعیین شده برای دختر با خواهری که برای انجام وظیفه وارث زایی» به چنین ازدواجی تن میداد «آیوکین» (ayoken) بود.»[1]
پینوشت:
[1]. تورج دریایی،شاهنشاهی ساسانی،ترجمه مرتضی ثاقب فر، تهران: انتشارات ققنوس، 1386، ص 172
دیدگاهها
ناشناس
1401/01/02 - 11:54
لینک ثابت
جناب آقا ببخشید یک سوال دارم
saman
1401/01/02 - 14:43
لینک ثابت
سلام. آرتمیس، ایرانی نبود. یک
ناشناس
1401/01/13 - 00:15
لینک ثابت
پس اشتباه از من بود شرمنده
saman
1401/01/13 - 19:37
لینک ثابت
سلا و عرض ادب خدمت شما. قضیه
ناشناس
1401/01/14 - 17:49
لینک ثابت
متشکرم
saman
1401/01/02 - 14:45
لینک ثابت
پانته آ سردار کوروش؟ این از
ناشناس
1401/01/13 - 00:18
لینک ثابت
بله حرفتون درسته اشتباه از من
ناشناس
1401/01/13 - 00:20
لینک ثابت
درواقع همسر پانته آ از
افزودن نظر جدید