باورها
طبق قواعد دینیِ زرتشتی، لازم بود که زن روزی 3 بار در محضر شوهر بایستد و به او بگوید: «چه دوست داری؟ بگو تا همان گونه بیاندیشم و همان گونه حرف بزنم و همان گونه انجام دهم». پس شوهر به او دستور دهد و زن هم دستورات را انجام دهد.
خدا در هر ذرهی هستی، نشانهای بر حقانیت خود قرار داده است، لیکن باید دید، باید چشم دل را وا کرد. این بار مورچهها به میدان آمدند تا شکر نعمت کرده، دِین خود به خدا و دینِ خدا را به جا آورند. همین مورچهها برای رسوایی موبدان زرتشتی کافی اند، تا نشان دهند حق چیست و باطل چیست...
چه بسیار پیروان دیگر ادیان که در عصر ساسانیان به دست موبدان زرتشتی، قتل عام شدند. چه بسیار معابدِ پیروان دیگر ادیان که به دست زرتشتیان ویران شد. امروز برخی از هموطنان عزیز زرتشتی، مدعی آزادی و اختیارند. اما باید توجه داشت آن هنگام که قدرت در دست زرتشتیان بود، آنان چهها که نمیکردند...
این کتاب، با عنوان «راه راستی، بررسی و نقد باورهای زرتشتیان و باستانستایان» اثری از پژوهشگر گرامی؛ سید حسن فاطمی (موحد) است. بنای نویسنده بر آن بوده که از واژهها و اصطلاحات نامأنوس خودداری کند و مطالب با قلمی ساده و روان به نگارش درآید تا افراد کم آشنا با دین زرتشتی نیز بتوانند از کتاب استفاده کنند.
موبدان زرتشتی، منکر وجود خشونت در دیانت خود هستند. اما به راستی هر کس که اندکی در تاریخ زرتشتیگری مطالعه کند؛ متوجه خواهد شد که آیین زرتشتی، منشأ شدیدترین خشونتها در عرصه حیات بشری بوده است. در متن گاتها، هات 31، بند 18 نیز به روشنی آمده است که زرتشتیان وظیفه دارند که مخالفین آیین زرتشتی را به وسیله سلاح جنگی، نابود و ریشهکن کنند.
موبدان زرتشتی در حال حاضر هرگونه اعتقاد به توسط و شفاعت را منکرند. اما باید دانست که طبق متون مقدس زرتشتیان (به ویژه گاتها، که مشهور به کهنترین بخش اوستا است)، اعتقاد به توسل و شفاعت امری روشن و مبرهن است که متأسفانه موبدانِ زرتشتی آن را مخفی میدارند، همانگونه که حقایق بسیاری را از حقجویان پنهان میکنند.
در باور زرتشتیگری، اهورامزدا، دانا هست، ولی توانا نیست. یا به عبارتی روشنتر، اهورامزدا، قادر مطلق و نیروی بلامنازع در جهان هستی نیست. بلکه ضعف دارد. در آغاز جهان، اهورامزدا ' ترسید ' که اگر نبرد نور و ظلمت در زمان بیکرانه انجام شود، هرآینه اهریمن پیروز میدان خواهد بود. پس زمان کرانهمند را آفرید تا موقعیت را به سود خود برگرداند و بر اهریمن پیروز شود.
منطق اسلام در اين زمينه، هم در بُعد شعار، هم در تعيين مصاديقِ خوبی و بدی و هم در عملِ الگوهای دينی، بسی كاملتر و نيكوتر از شعائر زرتشتی است. اگر زرتشت میگويد: «پندار نيك، گفتار نيك و كردار نيك»، اسلام پا را فراتر از اين گذاشته، ميگويد: «نيكترين انديشه، نيكترين گفتار و نيكترين كردار» و مصاديق آن را نيز به صورت روشن و دقیق معيّن كرده است.
پاک کننده بودن چهار آخشیج و عناصر مقدس در ایران باستان، از زمانی برای این عناصر افزوده شد که موبدان زرتشتی اصلاحات و تغییراتی را در امور آیینی خود ایجاد کردند. اضافه کردن قید پاک کنندگی برای رفع تناقض و کاستی بود که در آیین زرتشت ایجاد شد. این کار اضافه کردن قید پاک کنندگی هم تنها توسط موبدان زرتشتی انجام شد.
آیتالله سید یوسف طباطبایینژاد در تاریخ 23 مهرماه سال 1395 در خطبه های نماز جمعه اصفهان مطالبی را پیرامون توحید و جایگاه آن در آیین زرتشت بیان داشتند. ایشان با اشاره به ملزومات توحید گفت: توحید را باید با استدلال یاد بگیریم تا کسی نتواند ما را از مسیر درست منحرف کند. وی افزود: زرتشتیان قایل به این هستند که جهان دو خدا دارد که یکی از آنها برای خوبیها است و دیگری برای بدیها که آنها را یزدان و اهریمن نامیدهاند.
موبد رشید خورشیدیان در مورد امام حسین و ویژگی او چنین بیان میدارد: کل جامعه زرتشتیان اعتقاد دارند که امام حسین (علیه السلام) شخصی است که از حق مظلوم دفاع کرده و به همین دلیل ما بر این اعتقادیم امام حسین(علیه السلام) نه تنها برای مسلمانان جهان بلکه برای جامعه بشریت است. اتحادی که بین مسلمانان وجود دارد بسیار ستودنی است و ما نیز در جامعه کلیمان و زرتشتیان سعی کردیم این اتحاد و همبستگی را بین خود و مسلمانان و در بین جامعه خودمان حفظ کنیم.
آیا زرتشت مورد ادعای جامعه زرتشتی است؟ یا بر طبق نظر بعضی اندیشمندان غربی و روایات دینی ما زرتشت پیامبر نبوده است و ادعای نبوت داشته است. بلکه طبق روایات اهل بیت داماسپ نام داشته است؟ پس ما وجود پیامبر را برای ایران باستان پذیرا هستیم اما در فرد (پیامبر) مورد نظر با زرتشتیان اختلاف داریم.
عموم دین پژوهان بر این باورند که اعتقاد به نجات دهندگان نهایی، در آیین زرتشت ریشه دارد اما برخی از موبدان آن را رد میکنند و این تفکر را نتیجه نفوذ اندیشههای یهودی در آیین زرتشت میدانند. چنان که موبد موبدان رستم شهزادی در کتاب مجموعه سخنرانیهای خود چنین معتقد است. او اندیشه اعتقاد به نجات دهندگان نهایی در آیین زرتشت را ثمره نفوذ تعالیم دینی یهودیان در باره منجی آخرالزمان میداند.
بحث منجی در آیین زرتشت، به مانند دیگر مباحث این آیین، دارای شک و شبهه هست. عدهای بیان دارند که در آیین زرتشت موعود و منجی هست و در زمانهای مشخصی خواهند آمد. ولی بیان شد که در طول تاریخ زرتشتیان بنابر باور خود انتظار داشتند ولی انتظار آنها هنوز هم باقی است و وعده موبدان آنها به نوعی تا به حال به حقیقت نرسیده است.