موبدان زرتشتی، منکر وجود خشونت در دیانت خود هستند. اما به راستی هر کس که اندکی در تاریخ زرتشتیگری مطالعه کند؛ متوجه خواهد شد که آیین زرتشتی، منشأ شدیدترین خشونت‌ها در عرصه حیات بشری بوده است. در متن گاتها، هات 31، بند 18 نیز به روشنی آمده است که زرتشتیان وظیفه دارند که مخالفین آیین زرتشتی را به وسیله سلاح جنگی، نابود و ریشه‌کن کنند. در این بند، به صراحت از واژه Snaei Tiša استفاده شده که در زبان اوستایی به معنی شمشیر و سلح جنگی (گرز و تبر و...) است که باید به وسیله آن، افراد بَدزیست (ناپاک) را نابود کرد. (ساسان‌فر، گاتاها، ص 298)
جالب اینکه یکی از مترجمین گاتها (به نام دکتر شوشتری، ملقب به مهرین) که اندکی تعصبات باستانگرایی و زرتشتی‌گرایی داشته؛ با تأیید این معنی (شمشیر و نابودیِ مخالفان)، اشاره می‌کند که منظور از گرز و شمشیر همان اخلاق خوب (!) و منظور از نابودیِ مخالفان هم برقراری نظم و راستی و دانش است!!! (شوشتری، گاتهای زرتشت، ص 65) ببینید ودریابید که رهبران زرتشتی و نوزَرتشتی به خاطر منافع خود، چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند...

پی‌نوشت:

- آبتین ساسان‌‎‎‌فر، گاتاها سروده‌های زرتشت، تهران: نشر بهجت، 1390.
- عباس شوشتری مهرین، گاتهای زرتشت، تهران: انتشارات فروهر، 1379.

برای مشاهده اسکن از صفحه مربوطه کلیک کنید.