بدعت روزه قولتاس در اهل حق
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب – یکی از اقدامات و بدعتهای مهم سلطان اسحاق در فرقه اهل حق دستور گرفتن سه روز روزه، معروف به روزه "قَولتاس" یا "قَولطاس" است که این کار به شکرانه نجات تعدادی از یاران خود در برف و کولاک در اواخر فصل زمستان و اوایل فصل بهار کُردی*، که معمولاً در فاصله نیمه دوم دیماه تا نیمه اول بهمنماه قرار صورت گرفته است. [نامه سرانجام،570] "قول" به معنای پیمان، اقرار و شرط و "تاس" به گنبدی شکل و به منزله این است که برف چادر وار بر روی آن یاران مانده است. [مکاتبه با دائرةالمعارف تشیع، ج 3، ص 659؛ تاریخ وفلسفه سر انجام، ص269] حال باید از پیروان این فرقه پرسید گرفتن این سه روز روزه آنهم بهصورت واجب بر تمامی افراد اهل حق در همه زمانها [نامه سرانجام، ص 570] توسط سلطان اسحاق بدون هیچ منبع شرعی و وحیانی و فقط با تمسک به برخی حکایت ها وداستان سرائی ها،جنبه ای جزعوام فریبی و بدعتگذاری میتواند داشته باشد؟
پینوشت:
*بنابر تقویم کُردی سلطانی فصل بهار از اواخر دیماه، فصل تابستان از اوایل اردیبهشتماه، فصل پائیز از اوایل مردادماه و فصل زمستان از اواخر مهرماه شروع میشود. [جهت آگاهی بنگرید به دیوان گوره، صص 706-704]
افضلی، قاسم، مکاتبه با دائرةالمعارف تشیع، ج 3، تهران، شهید سید سعید محبتی، 1382، ص 659
طاهری، طیب، تاریخ و فلسفه سرانجام، شرحی بر نحلههای فکری و اعتقادی در کردستان فرهنگ یارسان، اقلیم کردستان عراق، موکریانی، 2009، ص 269
صفی زاده، صدیق، نامه سرانجام، تهران، هیرمند، 1375، ص 570
حسینی، سید محمد، دیوان گوره، کرمانشاه، باغ نی، 1382، صص 706- 704
افزودن نظر جدید