پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بصیرت و شخصیت سیاسی بی نظیر حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) بخشی از تربیت الهی ایشان است که از کودکی با یاری کردن رسول خدا (سلام‌الله‌علیها) در وجودشان شکوفا می‌گردد. قله مبارزات سیاسی حضرت در دفاع از حریم ولایت تبلور می‌یابد؛ آن ولایتی که حضرت حاضر می‌شود تمام دارایی خود را برای پا برجاماندن این عنصر اساسی فدا کند.

تجلی حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در ولایتمداری، همچون نوری است، که راه را برای همگان تا ابد آشکار و وظیفه ما را به عنوان شیعه و پیروان راه اهل بیت (علیهم‌السلام) روشن کرده است. فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) شهیده راه ولایت و امامت، با فدا کردن جان خود و فرزندش به همگان آموخت که امام بر حق، چونان کعبه است؛ کعبه‌ای که مردم بایستی بر گردش طواف کنند.(۱)

ابن ابی الحدید شارح نهج البلاغه در نقش حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در ولایت و شخصیت مولای متقیان، عبارات گوناگونی دارد، که ما به عنوان نمونه یک فراز از آنها را نقل می‌کنیم: «بعد از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تا وقتی فاطمه (سلام‌الله‌علیها) زنده بود، توجه اصلی مردم به سوی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) دوخته شده بود؛ لکن بعد از وفات آن بانوی عزیز اسلام، توجه آنان از علی (علیه‌السلام) برگشت.»(۲)
بخاری در این باره می‌نویسند: «تا فاطمه (سلام‌الله‌علیها) زنده بود، علی (علیه‌السلام) شخصیت مورد توجه مردم بود، ولی بعد از شهادت آن بانو، علی (علیه‌السلام) احساس غریبی کرد.(۳)

پس از وفات رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بسیاری از مسلمانان که حتی برخی از اصحاب و نزدیکان آن حضرت بودند  حقایق زیادی از جمله واقعه غدیر خم و سایر سفارشات پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در مورد اهل بیت(علیهم‌السلام) را کتمان کردند که گویا هرگز آنها را از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نشنیده‌اند؛ اما  حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) نه تنها به خود اجازه چنین کاری نداد، بلکه شجاعانه و به بهانه‌های مختلف ودر مکتنهای مختلف حقایق را پیرامون ولایت و امامت حضرت علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) اظهار کردند و آنچه را که در این خصوص از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شنیده بود، برای مردم بازگو کرد.

به عنوان مثال حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در پاسخ به محمود بن لبید که پرسیده بود، راز پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در موقـع رحلت با تو چه بود؟ فرمود: «خدا را گواه می‌گیرم که شنیدم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمود: «علی خیر من اخلفه فیکم»، علی بهترین فردی است که او را پس از خودم در بین شما قرار می‌دهم و او امام و جانشین من است و هم چنین دو فرزندش و نُه فرزند از نسل حسین (علیه‌السلام) که اگر از آنها پیروی کنید، خواهید دید، آنها هدایت یافته هستند و اگر با آنان مخالفت کردید، تا روز قیامت در بین شما امت، اختلاف خواهد بود.»(۴)

پی‌نوشت:
۱. علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج۳۶، ص۳۵۳، مؤسسةالوفاء. «مثل الامام مثل الكعبة إذ تؤتى ولا تأتي.»
۲. ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۲. «کانت وجوه الناس إليه و فاطمه باقيه بعد فلما ماتت فاطمه انصرفت وجوه الناس عنه ...»
۳. بخاری، صحيح البخاری، ج۵، ص۱۳۹. «... وَكَانَ لِعَلِيٍّ مِنَ النَّاسِ وَجْهٌ حَيَاةَ فَاطِمَةَ، فَلَمَّا تُوُفِّيَتِ اسْتَنْكَرَ عَلِيٌّ وُجُوهَ النَّاسِ ...»
۴. علی بن محمد خزاز، كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني عشر، ص۱۹۹. «قالت أشهد الله تعالى لقد سمعته يقول علي خير من أخلفه فيكم و هو الإمام و الخليفة بعدي و سبطي و تسعة من صلب الحسين أئمة أبرار لئن اتبعتموهم وجدتموهم هادين مهديين و لئن خالفتموهم ليكون الاختلاف فيكم إلى يوم القيامة.»