پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جمهوری اسلامی ايران، به دليل ماهيت آرمان های انقلابی، تضادهای ايدئولوژيك با شرق و غرب و نيز تفاوت‌های رفتاری معنادار در حوزه سياست خارجی، همواره خطری برای سلطه ليبرال سرمايه داری بر جهان بوده است. از‌اين‌رو، آماج بيشترين حمله رسانه‌ای و تبليغاتی در افكار عمومی جامعه جهانی قرار گرفته است.

بايد گفت پروژه‌هايی همچون اسلام‌هراسی، شيعه‌هراسی و ايران‌هراسی برای مخدوش كردن چهره جمهوری اسلامی ايران شكل گرفته ‌است. در اين ‏ميان، پروژه‌هايی كه ابزار اصلی آن، رسانه‌های جمعی است، به مبارزه‌ای نابرابر تبديل شده است.

عمليات روانی به كار گرفته شده به وسيله ايالات متحده، انگليس و رژيم صهيونيستی، سناريويی برنامه ريزی شده برای تغيير افكار و رفتار مخاطبان شبكه‌های اجتماعی و در نهايت، ساقط كردن نظام توسط جريان‌های داخلی است.
در پروژه‌های براندازی جمهوری اسلامی، در كنار انديشكده‌ و برنامه‌هايی كه به تحليل رفتار مردم ايران می‌پردازند، افرادی با هويت ايرانی مانند مسیح علینژاد و علی کریمی و ... برای انجام عمليات روانی انتخاب می‌شوند تا با استفاده از هم زبانی با مخاطب و شناختی كه از او دارد، پيام را با اثرگذاری بيشتر به مخاطب منتقل كند.

مانند اغتشاشات سال 1398 و اغتشاشات آبان ماه 1401 که دشمن با استفاده ابزاری از سلبریتی ها و ابزارهای رسانه ای که در اختیار  آنها قرار داده است، سعی در تهیج افکار، عواطف، احساسات و رفتار جوانان و نوجوانان و کشاندن آنها به خیابان برای اغتشاش دارد و در این میان عده‌ای از افراد که از قبل به عنوان لیدرهای اصلی برای هدایت این اغتشاشات تعیین شده‌اند، برای دستیابی به اهداف مورد نظر خود، از هیچ اقدامی دریغ نمی‌کنند تا جایی که در این تجمعات، دست به قتل و ریختن خون افراد بی‌گناه می‌زنند و بعد از آن با سیاه نمایی رسانه‌ای، این قتل‌ها و خونریزی‌ها را به نیروهای امنیتی نسبت می‌دهند و از این طریق سعی دارند که چهره نظام جمهوری اسلامی ایران را در نگاه مجامع بین المللی و به اصطلاح حقوق بشری خدشه‌دار کرده و خودشان از حمایت‌های مادی و معنوی آنها بهره‌مند شوند.

امروزه، غرب برای هرگونه اقدام خشونت آميزی در ایران، ابتدا افكار عمومی را به واسطه رسانه‌های جمعی که در اختیار دارد و خود متصدی آن است، قانع و تحت تأثير قرار می‌دهد تا امكان حمله و استفاده از توان فيزيكی را فراهم كند؛ چون در دست گرفتن افكار عمومی، مهم‌ترين عامل برای پيشبرد اهداف است که متأسفانه دشمنان نظام از این ابزار نهایت استفاده را می‌برند.

ارک پالمر، یکی از استراتژیست های معروف آمریکایی، پس از حادثه 11 سپتامبر در مقاله‌ای با عنوان «ایران – آمریکا، رهیافت جدید» در استدلال خود صراحتاً با ایده تهاجم نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران مخالفت کرده، اعلام می‌کند که ایران به لحاظ امکانات نظامی، کمیت جمعیت، کیفیت نیروی انسانی و موقعیت جغرافیایی ممتاز در منطقه، به قدرتی کم نظیر تبدیل شده که دیگر نمی‌توان با حمله نظامی و جنگ، آن را سرنگون کرد؛ بلکه تنها راه سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران، پیگیری مکانیسم‌های جنگ نرم و استفاده از تکنیک‌های عملیات روانی رسانه‌ای است.(1)

پی‌نوشت:
1. خبرگزاری برنا، جنگ رسانه‌ای غرب علیه جمهوری اسلامی ایران.کد خبر: ۱۳۹۵۰۵۶ تاریخ ۱۴ آبان ۱۴۰۱.