اسلام ناب
با ظهور حضرت حجت (عج) طبق وعده الهی، مستضعفان، حاکمیت و حکومت را بر دست خواهند گرفت و حاکم مستضعفان، امامی خواهد بود که به امر الهی، قرن‌ها در پرده غیبت و منتظر اجرای احکام و اوامر الهی برای تحقق حکومت مستضعفان است.
در روایات و متون دینی، به انتظار مطلق و امید گشایش، سفارش شده است؛ این اهتمام اسلام به معناى عام انتظار و امید به آینده، تا حدی است که امید به رسیدن به گشایش از سوى خداوند را در زمره برترین اعمال برشمرده و یأس و ناامیدى از رحمت خداوند را از جمله گناهان کبیره، به شمار آورده است.
جایگاه اهل بیت (ع) نسبت به قرآن کریم، مثل جایگاه نقطه‌ها نسبت به کلمات است؛ همان‌گونه که نقطه‌ها از کلمات جدا شود، در فهم آن اختلاف می‌شود، اهل بیت (ع) نیز اگر از قرآن جدا شوند، قرآن درست فهمیده نمی‌شود و در آن اختلاف می‌شود.
خداوند متعال از ابتدای خلقت آسمان‌‌ها و زمین، کرات و ستارگان و موجودات و مخلوقات، به دنبال هدف مشخصی است که بر طبق آن، عالم تکوین را به سمت هدف اساسى هدایت کند؛ نقطه‌اى که اوج تکامل بشریت و مخلوقات است؛ فهم این مطلب، موجب ایجاد امید و نشاط در دل منتظران و امیدواران به ظهور می‌شود.
تمام انبیاء گذشته به نبی خاتم و اوصیاء او، خصوصاً وصى آخر حضرت، اعتقاد داشته و ظهور امام زمان (عج) اوج آمال انبیاء و اولیاء الهی (ع) است؛ دانستن این مطلب می‌تواند موجب ایجاد امید و نشاط در دل منتظران و امیدواران به ظهور خاتم الاوصیاء شود و در جهت امید آفرینی منتظران مفید باشد.
جهان کنونی که پر شده است از خودکشی‌ها، ظلم‌های وحشتناک، منزوی شدن انسانها و بی‌هدف شدن انسانها، نیازمند تقویت امید است. تقویت امید در گرو باور به آموزه‌های الهی، همچون انتظار ظهور منجی آخرالزمان که وعده داده شده همه ادیان الهی است.
شيعه‌ای كه عقيده دارد روزی فرا می‌‌رسد كه امام زمان (عج) قيام میكند و در پرتو ظهور حضرت، دنيا پر از عدل و داد می شود، منتظر ظهور آن امام همام می‌گردد و تا سرحدّ توان برای دفع ظلم و ستم و از بين بردن انحرافات، تلاش و مبارزه میكند و پشتوانه اين تلاش‌ها و فداكاری‌ها، اميد به ظهور حكومت امام زمان (عج) و قيام آن مصلح بزرگ است.
ما تولد امام زمان (عج) را جشن می‌گیریم، به امید آن‌که خود در این تولد، به تولدی دیگر برسیم.
در توسل از ولیّ و جانشین خدا، باید کاری را خواست که از دیگران ساخته نیست، کاری که از تجربه و علم و عقل و غرایز فردی و جمعی ساخته نیست.
انتظار فرج در دین مبین اسلام، نه تنها به عنوان برترین و محبوبترین عمل شمرده شده است، بلکه از آن با عنوان دیگری به نام «عبادت» یاد شده است.
عشقی که شکل بگیرد، موجب حرکت می‌شود؛ شور دیدنی که شکل بگیرد، موجب کوشیدن می‌شود. لذا یک عاشق باید راحتی معشوق خودش را فراهم کند. پس باید کارهایی که به عهده امام است را عهده‌دار شود. مالک اشتر عاشق حضرت علی (علیه‌السلام) بود، نه برای دیدن روی او، بلکه می‌رفت تا رنج امام را کم کند و باری از دوش حضرت بردارد
امام غایب همچون خورشید پشت ابر، امید بخش جامعه است؛ چون خورشید پشت ابر، یعنی حتماً یک روزی ابرها کنار می‌رود و امام زمان (عج) ظاهر می‌شوند و این یعنی امید مردم قطع نشود.
بررسی ابعاد اسلام پژوهی در اسرائیل، یک نوع دشمن شناسی و شناخت اهداف دشمن است که نتیجه آن برای ما، امیدبخش است. وقتی ابعاد فعالیت دشمن را رصد کنیم، متوجه بالا بودن سطح کیفی و کمی ارزش‌های خودمان می‌شویم. وقتی می‌بینیم در اسرائیل، دانشگاه‌های اسلام پژوهی وجود دارد، برایمان سؤال می‌شود، چرا باید این‌قدر اسلام برای آنها ارزش داشته باشد که دانشگاه‌های مستقلی به آن اختصاص بدهند.
نام امام زمان (عج) و یاد این بزرگوار، دائماً به ما یادآوری می‌کند که طلوع خورشیدِ حق و عدل در پایان این شب ظلمانی، قطعی است؛ انسانها گاهی که امواج متراکم ظلمت و ظلم را مشاهده می‌کنند، مأیوس می‌شوند، اما یاد امام زمان (عج) نشان دهنده این است که خورشید طلوع خواهد کرد.