امام صادق (علیه‌السلام) را می‌توان بهترین شاخصۀ تقریب مذاهب اسلامی در شـیعه به شمار آورد که به لحاظ ارتباط فکری و فرهنگی کامل و ممتاز خود با فرقه‌های اهل سنت، بسیار مورد تأیید و توجه آنان بوده است.

هر ازدواج و وصلتی ممکن است که به انگیزه‌های مختلفی صورت گیرد و همیشه وصلت دو خانواده دلیل بر این نیست که آن دو خانواده از هر نظر دارای فکر و عقیدۀ مشترکی بوده و هیچ‌گونه اختلاف فکری ندارند. مضافاً بر اینکه ممکن است در یک برهه‌ای از زمان دو نفر با هم از هر جهت هماهنگ باشند و نقاط مشترک زیادی داشته باشند، ولی بعد از گذشت اندک زمانی اختلافات بروز کند.

ششمین حجت خدا و رئیس مذهب تشیع، امام صادق (علیه‌السلام) شخصیتی آسمانی هستند که علاوه بر شیعیان، علمای اهل سنت نیز به علم بی‌نظیر ایشان اذعان کرده‌اند. صادق آل محمد (علیه‌السلام) با معرفی رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و بیان ویژگی‌های شخصیت آسمانی ایشان، سبب آن شدند تا چهره واقعی خاتم الانبیا به عالمیان نمایان گردد و جلوی تحریفات در دین گرفته شود.

در قرآن کریم همواره عواقب و تنش و جدایی امت اسلام را متذکر شده است و حفظ وحدت امت اسلامی را با این آیه شریفه: «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا.[آل‌عمران/103] و همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.» خواستار است.

صرف نام گذاری و وصلت فرزندان نشانه علاقه نیست؛ اگر از دیدگاه اهل سنت، ازدواج و رابطه سببی و نسبی افراد همیشه به‌معنی وجود علاقه شدید و اعتبار بالای آن‌ها نزد یکدیگر باشد، پس هرچه این روابط قوی‌تر و نزدیک‌تر باشد، می‌بایست بر اعتبار آن شخص بیافزاید؛ بنابراین امیرالمؤمنین از همه برای جانشینی پیامبر اکرم لایق‌تر بودند.

میلاد وجود مبارک پیامبر اسلام و به تبع آن، رسالت ایشان، برترین نعمت الهی و بالاترین موهبتی است که خداوند متعال به بندگان خود عنایت کرده است. باید گفت اگر سالها به پاس این منت عظیم سر به سجده ساییده شود، اندکی از شکر خدای رحمان به جا آورده نشده است و تنها با الگوگیری از سیره و روش رسول خدا، سعادت نصیب مؤمنین می‌گردد.