پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ باید گفت دشمنان دین با تغییر سنت و تحریف مفاهیم قرآن، دین را به نحو دیگر، معرفی کرده بودند؛ اما بالاترین تحریف صورت گرفته به دست خلفای بنی‌امیه، در بیان شخصیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بود.
امام صادق (علیه‌السلام) در توصیف شخصیت آسمانی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با معرفی چهره واقعی ایشان فرمودند:
«حلم و صبر پروردگار عالم سبب شد گناهان بزرگ و اعمال‏ زشت مردم مانع نشود که برترین پیامبرش، یعنى‏ محمد بن عبدالله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را براى بندگان خود انتخاب کند.
ولادت رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حریم عزت بود و در خانواده کرامت‏ مستقر شد، اصالت خاندانش آلوده نگشت، صفات حضرتش را علمای اعلام بیان‏ کرده‌اند و حکما در وصفش تأمل کردند؛ حیا، صفت او بود و سخاوت، طبیعتش؛ بر متانت‏ ها و اخلاق نبوت سرشته‏ شده بود.
اوصاف رسالت‏ بر او مُهر شده بود تا آن‏گاه که مقدرات و قضا و قدر الهى، عمر او را به پایان رسانید و حکم حتمى پروردگار، او را به سرانجام امر منتهى ساخت. هر امتى، امت‏ پس از خود را به آمدنش مژده داد.»
حضرت در ادامه روایت می‌فرمایند:
«خدا او را برگزید، پسندید و انتخاب کرد؛ سپس کلیدهاى دانش وسرچشمه‏‌هاى حکمت را به او داد. او را مبعوث کرد تا رحمت‏ بر بندگان و بهار جهانیان باشد.
خداوند کتابى را بر او نازل کرد، که بیان و توضیح هر چیزى در آن است و آن را به لغت عربى، بدون هیچ انحرافى قرار داد، به‏ امید اینکه مردم پرهیزکار شوند. قرآن را براى مردم بیان کرد و معارف آن را روشن ساخت و با آن، دینش را آشکار ساخت و واجباتى‏ را لازم شمرد و حدودى را براى مردم وضع و بیان کرد. آن‏ها را براى مردم آشکار کرد و آن‏ها را آگاه ساخت.
آن حضرت در آن‏ امور، راهنمای طریق نجات و نشانه‏‌هاى هدایت‏ به سوى خدا است. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رسالت خویش را تبلیغ کرد، مأموریت خود را آشکار ساخت و بارهاى سنگین نبوت را که به عهده گرفته بود، به منزل رسانید و به خاطر پرورگارش صبر کرد و در راهش جهاد کرد.»[1]

پی‌نوشت:
[1]. كلينى، الكافی، دار الكتب الإسلامية - تهران، چاپ چهارم، 1407 هـ، ج‏1، ص444؛ «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فِي خُطْبَةٍ لَهُ خَاصَّةً يَذْكُرُ فِيهَا حَالَ النَّبِيِّ ... يَضِلُّوا مِنْ بَعْدِهِ وَ كَانَ بِهِمْ رَءُوفاً رَحِيماً.»