پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تاریخ فلسطین حکایت از آن دارد که پیش از سال 1948م و اعلام رسمی تشکیل رژیم صهیونیستی، پروژه مهاجرت اجباری، یهودی‌سازی و اخراج مردم فلسطین کلید خورد، اما چرا در کنار اخراج گسترده بومی‌های فلسطین، فرقه بهائیت از فلسطین اخراج نشد؟

شاید مهم‌ترین دلیل ماندگاری بهائیت در فلسطین، همکاری رهبران این فرقه با انگلیسی‌ها و صهیونیست‌ها در اشغال فلسطین بوده است.

وقتی پیشوای بهائیت دید که انگلیسی‌ها در حمله به فلسطین، با مشکل کمبود آذوقه روبه‌رو شدند، مسئولیت تأمین آذوقه ارتش انگلیس را به عهده گرفت و راه را برای اشغال فلسطین هموار کرد.[1]

عبدالبهاء در ادامه، با صهیونیست‌ها وارد معامله شد.

صهیونیست‌ها از آنجایی که می‌دانستند مسلمان‌ها زمین‌های فلسطین را به صورت گسترده به آن‌ها نخواهند فروخت، خود را نیازمند به یک واسطه برای خرید زمین‌های فلسطینی‌ها می‌دیدند.

عبدالبهاء هم که تا آن زمان در فلسطین، خود را مسلمان جا می‎‌زد، با خرید گسترده زمین، عامل و مزدور صهیونیست‌ها، در اولین گام برای اشغال فلسطین شد.[2]

شجره شوم بهائیت و صهیونیست، در ادامه و با نیرنگ یا زور، بسیاری از زمین‌های مسلمان‌ها را در فلسطین غصب و اشغال کردند. جالب است بدانیم زمین‌هایی که اماکن مقدس بهائی، از قبله و باغ‌های مقدس، قبر پیشوایان و بیت العدل در آن بنا شده، صهیونیست‌ها پس از قدرت یافتن، به بهائیت پیش‌کش کردند.

به اعتراف جواد قوچانی از عناصر بهائیت که کتاب او با تأیید تشکیلات بهائی به چاپ رسیده، زمین‌هایی که امروزه به اسم باغ‌های بهائی در اسرائیل شناخته می‌شوند، از موقوفات مسلمانان بود که پس از اشغال فلسطین، رژیم صهیونیستی به عنوان هدیه و پیش‌کشی، به بهائیت اهدا کرد.

شوقی افندی در این‌باره گفته است: «در سابق (مقام مقدس اعلی) به این اندازه نبود. قسمتی در دست مسلمین و قسمتی در دست ناقضین. قصر مزرعه موقوفه اسلامی بود و در دست مسلمین. بعد از اینکه یهود آمدند، حکم محکمه قدس (بیت المقدس) صادر شد و به دستور رئیس الوزراء، مملکت مسلمین تخلیه کردند و به بهائیان تحویل دادند و حالا در تصرّف امر مبارک است. قصر بهجی نیز در تصرّف ناقضین بود و خیلی ضدّیّت می‌کردند. بالاخره از ید (دست) آنها نیز خارج شد که حالا به این وضع درآمد که شما زیارت کردید... البته استحضار دارید که این مکان مقدّس نیز در تصرّف امر مبارک درآمد... بسیار ظفر عظیمی (پیروزی بزرگی) بود».[3]

بنابر این سند، نه تنها تشکیلات بهائیت اموال اوقافی مسلمان‌ها را مصادره کرد، بلکه به اموال و سهم الارث فرزندان بهاء و هرآنکس که مخالف نظام بیت العدلی هم بود، رحم نکرد و با دخالت رژیم اسرائیل، همه را به زور غصب کرد.

امروزه باغ های بهائی بر روی زمین‌های مصادره‌ای و غارت شده توسط صهیونیست‌ها ساخته شده است. زمین‌هایی که از مسلمانان و حتی نزدیکان پیامبرنمای بهائیت، با زور و با کشتار گرفته شده است. اماکن بهائیت بوی خون می‌دهند؛ خون کودکان جنایات صهیونیست‌ها در حیفا. زمین‌هایی که با زور گرفته شدند و دو دستی تقدیم بهائیت شدند.

اما این چطور دینی است که قبله‌گاه، مراکز مقدس و تشکیلات رهبری‌اش بر روی خاک غصبی بنا نهاده شده است؟

پی‌نوشت:
[1]. The Chosen Highway، Lady Blomfield, George Ronald Pub, 2007, P  210.
[2]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: دلّالی بهائیان در خرید زمین برای یهودیان!
[3]. جواد قوچانی، خاطرات فراموش نشدنی، انتاریو کانادا: مؤسسه معارف بهائی، 1998 م، صص 68-67.