اسلام ناب
باید فلسفه راهپیمایی اربعین را تبیین کنیم، اگرجهان اسلام سیدالشهدا را بشناسند، همه آنان با ما در این راهپیمایی همراه خواهند شد.شخصیت امام حسین شخصیتی است که نماد رسول اکرم، نماد اسلام و نماد ارزش‌های اسلامی است. امروز اگر بتوانیم حول محور سیدالشهداء جمع شویم، یکی از مهمترین شیوه‌های وحدت‌گرایی در جهان اسلام را داشته‌ایم.»
شبهه‌ای نه چندان مهم وقوی که بعضی روشن‌فکران مطرح می‌کنند برای خدشه دار کردن پیاده روی اربعین، این که برای زیارت، پیاده روی نیاز نیست با استناد به این عبارت که در زیارت نامه «مفجعه» امام حسین وارد شده «فی قلوب من والاه قبره. قلب دوستداران آنان حرم آن‌هاست» با استناد به این عبارت می‌گویند نیاز نیست که افراد به حرم حضرات مشرف شوند.
در روایتی از اصول کافی بیعت امام سجاد (علیه‌السلام) با یزید در سفر حج یزید مطرح شده است؛ یزید پس از واقعه عاشورا به حجاز نیامده است، برای رفع مشکل این حدیث، احتمال داده‌اند که نام يزيد در این حدیث، شاید نماینده يزيد مد نظر بوده تا اشكال رفع شود؛ اما مشکلات دیگر این احتمال رفع نمی‌شود ازجمله قریشی نبودن مسلم بن عقبه و قاتل امام حسین نبودن او.
دشمنان مکتب تشیع با استناد به حدیثی از امام حسین که فرمود ای خواهر در عزای من گریبان چاک نکن، در صدد تحریم عزاداری هستند. این در حالی است که این سخن امام در موقعیتی بود که اگر حضرت زینب بی‌تابی و جزع و فزع می‌کرد، عمل او عملى صرفا عاطفى تلقى مى‌شد و مصداق بى‌صبرى به نظر مى‌رسيد. بنابراین، این سخن دلیلی بر تحریم عزاداری نیست.
یکی از شبهاتی که وهابیت بر مکتب اهل بیت وارد می‌کنند، این که در زمان پیامبر گرامی اسلام و اهل بیت، عزاداری سابقه‌ای نداشته است؛ بلکه شیعیان عزاداری را مرسوم کرده‌اند. این در حالی است که اهل بیت برای امام حسین (علیه السلام) عزاداری کردند و حتی امام علی (علیه السلام) قبل از شهادت فرزندش در مصیبت او گریه کرده است.
در طول تاریخ برای هیچ فردی به این اندازه عزاداری و نوحه‌سرایی نشده است و این نهایت مظلومیت و حقانیت امام حسین (علیه السلام) را می‌رساند. حتی قبل از شهادت ایشان هم انبیاء الهی برای ایشان گریه و آه و ناله نموده‌اند. تاریخ انسانیت عزادار و در ماتم مصیبتی است که بر خاندان رسول الله وارد شد...
به‌عنوان مسیحی معتقد، فکر می‌کنم که همه ما مسیحیان وهمه انسان‌ها باید درباره اسلام بیشتر و بهتر بدانیم؛ وی در تلاش است با آموزش این ارزش‌های انسانی و اخلاقی، امکان فهم بهتر اسلام را برای جامعه غربی فراهم کند.
«مایکل کوک» مورخ و اسلام‌شناس انگلیسی، پس از آگاه شدن از واقعه تعرّض به یک زن در یکی از ایستگاه‌های قطار شهری شیکاگو در منظر عام و بی‌تفاوتی مردم نسبت به این گونه حوادث، می‌گوید: ما احساس می‌کنیم، یک نوع وظیفه‌ای داریم، علاوه بر آن که خود باید به شایستگی رفتار کنیم، دیگران را هم نیز باید از ارتکاب کارهای کاملاً ناپسند نسبت به همنوعان خود، باز داریم».
روایات و احادیث فراوانی از ائمه معصومین در نفی غلو وارد شده است که مشخص می‌کند که اهل بیت علاوه بر اینکه به این عقاید باور نداشتند، معتقدین به اینگونه افکار را از خود دور می‌کردند و به پیروان و اطرافیان و نزدیکان خود هشدار می‌دادند تا در دام آنها گرفتار نگردند.
در فرهنگ قرآن به کسی «مرده» گفته می‌شود که با خدا و ولی خدا، آشنا نباشد، هر چند از حیات ظاهری برخوردار باشد و نفس بکشد. از این‌رو امام معصوم می‌فرماید: اگر انسانی بمیرد در حالی‌که امام زمان خود را نشناسد تا مطیع ولیّش باشد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است، زیرا در حقیقت چنین فردی هم اکنون مرده و از حیات بی‌بهره است.
در پاسخ به سوال از علت غیبت امام زمان (علیه‌السلام) باید گفت: غیبت آن حضرت به دستور خداوند حکیم است و ما به درستی آن را نمی‌دانیم، اما آماده نبودن فضای جهانی و ترس از کشته شدن قبل از انجام رسالت جهانی خود یکی از مهمترین موانع ظهور است، چنانکه شناخته شدن مومن از منافق و آمادگی ما برای جانفشانی در رکاب او از مقدمات ظهور اوست.
خواهد آمد روزی که مردم، خداوند و توحید را نمی‌شناسند، به گونه‌ای که موجبات خروج دجال فراهم آید، در این هنگام خداوند حضرت عیسی (ع) را از آسمان فرستاده و دجال به دست او کشته می‌شود. سپس عیسی با اینکه از پیامبران اولوالعزم است، بر مردی از ما اهل بیت در نماز اقتدا می‌کند، که این افضلیت اهل بیت بر پیامبران را نشان می‌دهد.
سلفیه، شیعه را متهم به غلو می‌کند، چون ائمه را بر انبیا برتر می‌داند، این در حالی است که برتری ائمه بر انبیا اعتقادی روایی و قرآنی است.
سلفیه به شیعه اتهام غلو می‌زنند در حالی که منابع روایی شیعه احادیث بسیار زیادی در مذمت غلو دارد. چگونه ممکن است که شیعه غالی باشد و روایاتی در مذمت غلو بیان کند.