اعتقادات وهابیت در موضوع توحید اعتقاداتی سست و بی‌پایه است. اعتقادی که منشاء آن، برگرفته از روایات کتاب‌هایی مشهور به صحاح ستّه اهل‌سنت است. از باب نمونه یکی از معتقدات ابن‌تیمیه، بنیان‌گذار فرقه وهّابیت، اعتقاد به جسمانیت خداوند سبحان و اثبات لوازم آن هم‌چون داشتن صورت، دست، پا و کارهایی چون راه رفتن، خندیدنش و مانند این‌هاست.

از جمله راه‌کارهای ضد شیعی در خدشه و شبهه‌سازی برای عزاداران حسینی (علیه السّلام) رفع اتهام از جنایتکار پلیدی همچون یزید بن معاویه و وجهه بخشیدن به اوست؛ به همین منظور از دیرباز برخی کوشیده‌اند تا با وجود روشنی و آشکاری جنایات وی، قدری از لکه‌ی ننگ ابدی وی بکاهند؛ در همین راستا با شبهه‌افکنی‌های گوناگون به تبرئه یزید پرداختند.

حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرموند: سرزمین نجد، سرزمین زلزله‌ها (ویرانی‌ها) و فتنه‌هاست و از همان جا شاخ شیطان ظهور خواهد کرد؛ شاید منظور از ویرانی‌ها تزلزل و فروپاشی عقیده‌ها در میان مردم این سرزمین باشد.

آنان که مقام و منزلت و کارایی رسول اکرم را از عصایی کمنر می‌دانند، مگر ندیدند که خداوند محبت رسولش را و فرستادن درود و صلوات بر ایشان را امر فرموده است؟ مگر آنها در همان نماز ظاهری که می‌خوانند در ندای اذان نام مقدس رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را بر فراز مناره‌ها فریاد نمی‌آورند و ...

صالح الفوزان از مفتیان وهابی در عصر حاضر است. وی معتقد است که مسلمانانی که به حضرت رسول متوسل شوند یا از ایشان درخواست شفاعت کنند، مشرک به شرک اکبر هستند و از مسلمانی خارج هستند.

یکی از دلایل اصلی عملکرد وحشیانه گروه‌های تکفیری، کافر دانستن کشو‌رهای اسلامی است. نظریه‌پردازان این گروه‌ها معتقدند که حاکمان کشو‌های اسلامی باید طبق تفکر ایشان سیر کرده و اگر مبنای دیگر عالمان اهل سنت را در ملاک کشور اسلامی بپذیرند، کافرند.