پایگاه جامع فرق  ادیان و مذاهب_ خداوند در آیه‌ای از قرآن می‌فرماید: «وَسِیقَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِلى جَهَنَّمَ زُمَراً حَتَّى إِذا جاؤُها فُتِحَتْ أَبْوابُها وَقالَ لَهُمْ خَزَنَتُها أَلَمْ یأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ یتْلُونَ عَلَیكُمْ آیاتِ رَبِّكُمْ وَینْذِرُونَكُمْ لِقاءَ یوْمِكُمْ هذا قالُوا بَلى وَلكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذابِ عَلَى الْكافِرِینَ.[زمر/71] و كسانى‌كه كافر شدند، گروه گروه به سوى جهنم رانده مى‌شوند تا آن‌جا كه به كنار جهنم برسند درها به رویشان باز مى‌شود و نگهبانان جهنم به ایشان مى‌گویند: آیا رسولانى از جنستان به سوی شما نیامدند تا آیات پروردگارتان را بر شما بخوانند و شما را از دیدار امروزتان بترسانند. مى‌گویند: بله، آمدند و لیكن كلمه عذاب علیه كفار محقق شده بود.»
خداوند در مورد کفار می‌فرماید: «وَسِیقَ اَلَّذِینَ كَفَرُوا إِلى جَهَنَّمَ زُمَراً حَتّى إِذا جاؤُها فُتِحَتْ أَبْوابُها» هنگامی‌که کفار دسته دسته به سوی جهنم برده می‎شوند، تا به درب‌های جهنم می‌رسند و درهای جهنم به سوی آنان باز می‎شود. در ادامه آیه می فرماید: «وَ قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها» نگهبانان جهنم به ایشان مى‌گویند: «أَ لَمْ یأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ یتْلُونَ عَلَیكُمْ آیاتِ رَبِّكُمْ وَ ینْذِرُونَكُمْ لِقاءَ یوْمِكُمْ هذا قالُوا بَلى؛ آیا رسولانى از جنستان به سوى شما نیامدند كه آیات پروردگارتان را بر شما بخوانند و شما را از دیدار امروزتان بترسانند. مى‌گویند: بله!»

در این آیات دیده می‎شود که کافران خود اعتراف می‌کنند که انبیاء برای انذارشان آمدند و حجت را بر ایشان تمام کردند و عذری برایشان نگذاشتند. اگر چنین نباشد، جای عذر برای کافران باقی است که بگویند ما جاهل بودیم و نمی‎دانستیم. اما می‎بینیم که خود کفار می‎گویند با آمدن انبیاء و اتمام حجت دیگر عذر برای ما نمانده است.

حالا سر سخن با گروه‌های تکفیری است که افراد بی‌اطلاع و غافل، کودکان و پیرمردان بی‌سواد را کافر قلمداد می‌کنند و هر کس از مبانی سنگین و اعتقادات مبهم ایشان در اقصی نقاط جهان بی‌خبر باشد را به جرم همراهی نکردن با آن‌ها به قتل می‌رسانند.
آن‌چه از آیه به دست می‌آید این است که هر کافری که به جهنم می‌رود، جای هیچ عذری برای او باقی نمانده است و خود را مستحق عذاب می‎داند.[1]

پی‌نوشت:

[1]. به نقل از کتاب مبانی سلفیان جهادی، عذر به جهل، احمد علیداد، مهدی فرمانیان، مرکز جامع پژوهش های تکفیری، قم،1396.