سلفیت و وهابیت
لقمان امینی: تکفیر پدر و مادر در بین وهابی‌ها، نه تنها کار عادی بود، بلکه نشانه ایمان هم بود و می‌گفتند تکفیر والدین و برائت از آن‌ها پروی از حضرت ابراهیم است. با این اوصاف، پدر و مادر، آخرین دایره تکفیر بودند، زیرا وقتی تکفیر به پدر و مادر می‌رسید، شخص در درجه زیادی از گوشه‌گیری اجتماعی قرار می‌گرفت و با کس دیگر ارتباط نداشت.
فرقه ضاله وهابیت در راستای اسلام ستیزی با انجام اعمال خشونت بار و قتل عام و نادیده گرفتن ابتدایی‌ترین حقوق انسانی نقش زیادی در اسلام‌هراسی در غرب داشته است. صهیونیسم با معرفی این فرقه به نام اسلام در حال ضربه‌زدن و بدنام کردن کامل‌ترین دین الهی است، حال آنکه اسلام دین رحمت و مهربانی است و با آنچه نمایانده می‌شود مغایر است.
با مطالعه روایات پیامبر اسلام پی‌می‌بریم که تکفیر مسلمانان، مخالف روایات نبوی می‌باشد و هیچ مدرک عقلی و شرعی ندارد و نباید به راحتی مسلمانان را تکفیر کرد. از این بالاتر پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نه تنها مسلمانان را تکفیر نمی‌کرد، بلکه گاهی با کفار همنشین می‌شد و آنان را به دین مبین اسلام هدایت و راهنمایی می‌کرد.
وهابیت از جمله گروههای تندرو در عصر حاضر هستند که هرکس با عقایدشان کوچک‌ترین مخالفتی داشته باشد محکوم به مرگ است و متاسفانه این رویه را برای به نتیجه رساندن اسلام واقعی در پیش گرفته‌اند، حال آنکه خداوند مسیر عقلانیت را در پیش رو قرار داده و انسانها را در انجام امور آزاد گذاشته تا خود با تکیه بر عقلانیت و اراده تعیین مسیر کنند.
بن باز رئیس هیئت عالی افتای سعودی و سه تن از اعضای این هیئت به نام‌های عبدالرزاق عفیفی، عبدالله بن غدیان و عبدالله بن قعود در پاسخ به پرسشی، شیعیان را به جرم متوسل شدن به اهل‌بیت (علیهم السّلام) و گفتن «یاعلی»، «یاحسن» و «یاحسین» مشرک و مرتد دانسته‌اند، در حالیکه شعار لشکر ابوبکر در جنگ با مسیلمه کذاب «یامحمداه» بود.
از جمله تکفیری‌ها در زمان پیامبر و صدر اسلام می‌توان آن مسلمانانی را نام برد که نسبت به بعض از احکام از پیامبر پیشی می‌گرفتند و روزه خود را در سفر افطار ننمودند و در زمان امام علی (ع) ایشان را تکفیر نموده و پس از مخالفت‌ها و دشمنی‌های بسیار سرانجام در یک توطئه و برنامه از پیش تعیین شده ایشان را در محراب عبادت به شهادت رسانیدند.
ابن جبرین یکی از مفتیان بزرگ وهابی سعودی در جواب این سؤال که «آیا به فقرای شیعه می‌شود زکات داد؟» شیعیان را کافر دانسته و پرداخت زکات به آنان را جایز ندانسته است.وی میگوید: کسانی که به شیعیان زکات بدهند برئ‌الذمّه نیستند و باید دوباره زکات بدهند زیرا با دادن صدقات به شیعیان، کسی را کمک کرده که کفر را تقویت می‌کند.
با مطالعه روایات نبی گرامی اسلام پی‌می‌بریم که تکفیر مسلمانان، مخالف روایات نبوی می‌باشد و هیچ مدرک عقلی و شرعی ندارد و نباید به راحتی مسلمانان را تکفیر کرد. از باب نمونه عایشه میگوید: از پیامبر گرامی اسلام شنیدم که فرمود: هیچ یک از اهل قبله را به خاطر گناه تکفیر نکنید، اگر چه گناهان بزرگ انجام داده باشد.
محمد بن عبدالوهاب تمامی مسلمانان و علمای گذشته را کافر دانسته و معتقد بود اعمال کسانیکه آیین وهابیت را نپذیرند، باطل است و کسانیکه قصد پیروی از آیین وهابیت را داشتند، باید به مشرک و کافر بودن خود، و... شهادت می‌دادند تا اجازه ورود به آیین وهابیت به آنان داده شود و اگر به مشرک و کافر بودن خود اقرار نمی‌کردند، کشته می‌شدند.
محمد بن عبدالوهاب با پیروی از ابن‌تیمیه، تمامی مسلمانانی را که به ملائکه، انبیا و اولیای الهی متوسل می‌شوند و از آنان درخواست شفاعت می‌کنند و آنان را وسیله تقرب به خداوند قرار می‌دهند، مشرک و کافر دانسته و ریختن خون آنان و غارت کردن اموالشان را جایز شمرده است. او شرک مشرکان زمان پیامبر را سبک‌تر از شرک مسلمانان عصر حاضر می‌داند.
یکی از بارزترین عملکرد‌های وهابیت، تکفیر مسلمین است. متهم کردن مسلمانان به کفر و شرک، یکی از خطرناک‌ترین افکاری است که توسط ابن‌تیمیه حرانی حنبلی نظریه‌پرداز و بنیان‌گذار فکری وهابیت، مطرح شده و باعث متشنج شدن جوامع مسلمانان و جریحه‌دار شدن عقائد آنان شد. ابن‌تیمیه کسیکه کنار قبر پیامبر یا افراد صالح حاجت بخواهد، مشرک می‌داند.
وهابیت با اتکا به قدرتهای استعماری و درآمد حاصل از فروش نفت بدون رعایت اصول و قوانین جنگی، به نسل کشی و کشاندن جنگ و خونریزی به درون خانه‌ها، زنان و کودکان بی‌گناه را نیز در کشورهای درگیر به خاک و خون کشیده که نمونه بارز آن قتل عام مردم بی‌پناه میانمار است که متاسفانه مجامع حمایت از حقوق بشر هیچ اقدام بازدارنده‌ای را انجام ندادند.
وهابیت بر خلاف همه مسلمانان کسی که نماز را ترک کند، کافر قلمداد می‌کنند. آنان به صراحت اعلام می‌کنند هر کس عملی از اعمال دین را انجام ندهد کافر است. وهابیت با استناد به احادیثی چون «بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ وَالْكُفْرِ تَرْكُ الصَّلاَةِ» کسی را که به خاطر کاهلی، نماز نخواند کافر، مرتد و خارج از اسلام می‌دانند.
وهابیت با تسهیل در شرایط اجتهاد، آن را به گونه‌ای معرفی کرده‌اند که هر کس سواد اندکی داشته باشد و بتواند به کتاب و سنت مراجعه داشته باشد را مجتهد می‌دانند. به همین جهت هر گروه و شخصی طبق فهم خود عمل کرده و چیزهایی را حلال یا حرام اعلام می‌کند. برخی از آنان حتی ایستادن پشت چراغ قرمز راهنمایی را نیز حرام می‌دانند.