وهابیان سخنان خود را در مورد ابوزرعه رازی فراموش کرده و شیعه را به غلو در حق امامان خود متهم می‌کنند. یکی از مصادیق بارز و روشن غلو، اعتقادات و سخنان وهابیان در مورد ابوزرعه رازی است.
ابراهیم بن حرب عسکری، ابوزرعه را در خواب می‌بیند. ابوزرعه در آسمان چهارم مشغول نماز است و ملائکه به او اقتدا کرده و پشت سر او نماز می‌خوانند. از ابوزرعه می‌پرسد: چه چیزی باعث رسیدن به این مقام و منزلت شد؟ ابوزرعه در جواب می‌گوید: هنگام رفتن به رکوع و برخاستن از رکوع، دست‌های خود را بالا می‌آوردم و همین عمل باعث رسیدن من به این مقام و منزلت شد.[1] ابن‌عساکر دمشقی شافعی عین همین خواب را از یزید بن مخلد طرسوسی نقل می‌کند.[2]

پی‌نوشت:

[1]. سیر ألاعلام النبلاء، ذهبی سلفی، مؤسسة الرسالة، بیروت، ج 13، ص 78.
[2]. تاریخ دمشق الکبیر، ابن عساکر دمشقی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 40، ص 27.