سلفیت و وهابیت
وهابیان بر خلاف همه مسلمانان هنگامی که بر مکه مسلط شدند، قبه زادگاه پیامبرو قبه زادگاه ابوبکر و امام علی و حضرت خدیجه را ویران و با خاک یکسان کردند. وهابیان همچنین تمام آثار باستانی و مذهبی که در اطراف خانه خدا و بر روی چاه زمزم بود را تخریب کردند و هنگام تخریب طبل می‌زدند و به رقص و آوازه خوانی می‌پرداختند.
یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «زیارت قبر پیامبر اکرم و قبور انبیا، صالحان و عموم مسلمانان» است. ابن‌تیمیه با سخنان مبهم و دو پهلو خود درباره مسأله زیارت قبور، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخت و جرقه فتنه‌ای را زد که شعله‌های آن تابه امروز دامن‌گیر مسلمانان می‌باشد.
یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «زیارت قبر پیامبر اکرم و قبور انبیا، صالحان و عموم مسلمانان» است. ابن‌تیمیه با سخنان مبهم و دو پهلو خود درباره مسأله زیارت قبور، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخت و جرقه فتنه‌ای را زد که شعله‌های آن تابه امروز دامن‌گیر مسلمانان می‌باشد.
ابن‌تیمیه با سخنان مبهم خود درباره مسأله زیارت قبور، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخت و جرقه فتنه‌ای را زد که شعله‌های آن تا به امروز دامن‌گیر مسلمانان می‌باشد. این در حالی است که با مراجعه به کتاب‌های روایی و تاریخی به شواهد مختلفی از سیره پیامبر اکرم در زیارت قبور برمی‌خوریم که نشانگر رواج و این عمل در زمان آن حضرت می‌باشد
میرزا ابوطالب در سفرنامه آورده است: قریب به بیست و پنج هزار وهابی وارد کربلا شدند و صدای «اقتلوا المشرکین و اذبحوا الکافرین» مشرکین را بکشید و کافران را ذبح کنید، سر می‌دادند. بیش از پنج هزار نفر را کشتند و زخمی‌ها حساب نداشت. صحن مقدس امام حسین از لاشۀ مقتولین پر شده بود. سرهای مقتولین از بدن جدا شده و خون از بدن‌ها جاری بود.
جمیل صدقی زهاوی درباره حمله وهابیان به طائف می‌نویسد از زشت‌ترین کارهای وهابیان در سال 1217 قتل عام مردم طائف است که بر صغیر و کبیر رحم نکردند. طفل شیرخوار را بر روی سینه مادرش سربریدند، جمعی را که مشغول فرا گرفتن قرآن بودند، کشتند و حتی گروهی را که در مسجد مشغول نماز بودند به قتل رساندند. کتاب‌ها را پایمال کردند.
ابن‌تیمیه با سخنان مبهم و دو پهلو خود درباره مسأله زیارت قبر نبی مکرم اسلام و تشکیک در مشروعیت و مأجور بودن کسانی که به زیارت قبر شریف آن حضرت می‌روند، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخته است. این در حالی است که مسلمانان از عهد صحابه تا کنون در مسافرت‌های خود به مدینه منوره، به قصد زیارت قبر شریف پیامبر اکرم به مدینه می‌آمدند.
در تعیین پیشوا و رهبر برای جامعه اسلامی آیا بهترین راه استفاده از قرآن و اولی الامر و عترت شایسته از پیروی از دیگران نیست؟
معمولا اگر ادعاهایی پیرامون یک شخص صورت بگیرد و نظرات متعدد در بین باشد که باعث اختلاف در آن امر گردد، بهترین استدلال را باید از خود آن شخص پرسید یا نظر وی را دید که با کدام گروه همخوانی بیشتری دارد. حال در اثبات وجود خداوند و عدم جسمانیت باری تعالی بالاترین استدلال در این زمینه رجوع به قرآن می‌باشد.
یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «زیارت قبر پیامبر اکرم و قبور انبیا، صالحان و عموم مسلمانان» است. ابن‌تیمیه با سخنان مبهم و دو پهلو خود درباره مسأله زیارت قبر نبی مکرم اسلام و تشکیک در مشروعیت و مأجور بودن کسانی که به زیارت قبر شریف آن حضرت می‌روند، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخته است.
با توجه به پیشرفت علم و کشف مجهولات برای بشر که در زمینه‌های مختلف اتفاق می‌افتد، باید پس از مکشوف شدن حقیقت انسان از عقاید باطل خود دست برداشته و طریق مستقیم و علم نافع را در دستور کار خویش قرار دهد. وهابیت بعد از گذشت قرن‌ها هنوز قائل به جسمانیت خداوند می‌باشند و در فتاوای جدید خود بر آن تکیه می‌کنند.
بعد از پیشرفت‌های علم بشر نسبت به کروی بودن زمین و اینکه زمین در یک مدار منظم به دور خورشید در حال گردش و دوران است، باز هم کوردلان وهابی که همیشه چشم خود را بر روی واقعیات می‌بندند در مورد این رخداد طبیعی نیز واقعیت را انکار کرده و فتوا می‌دهند که قائل شدن به کرویت زمین باطل است و معتقد به صحت آن از اسلام خارج شده و کافر است.
یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «زیارت قبر پیامبر اکرم و قبور انبیا، صالحان و عموم مسلمانان» است. ابن‌تیمیه با سخنان مبهم و دو پهلو خود درباره مسأله زیارت قبر نبی مکرم اسلام و تشکیک در مشروعیت و مأجور بودن کسانی که به زیارت قبر شریف آن حضرت می‌روند، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخته است.
ابن‌تیمیه و وهابیان با استناد به حدیث «لا تشدّ الرحال إلّا إلی ثلاثة: المسجد الحرام و مسجدی و مسجد الأقصی»، معتقدند سفر کردن به مدینه به قصد زیارت قبر پیامبر اکرم حرام است و کسانی‌که به مدینه مسافرت می‌کنند، باید به قصد زیارت مسجد پیامبر و نماز خواندن در آن، مسافرت کنند و به تبع زیارت مسجد، قبر شریف آن حضرت را نیز زیارت کنند.