از جمله اموری که در دین مبین اسلام بسیار مورد توجه است مبحث اخلاق اجتماعی می‌باشد. ایجاد تعامل و رفتار مسالمت آمیز و خیرخواهانه با دیگر هم‌کیشان را خداوند در موارد بسیاری از آیات قرآن مجید به افراد بشر و به خصوص به مسلمانان گوشزد نموده است: «وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسنا[بقره/83]و با مردم [به زبان‌] خوش سخن بگوييد»
در ادامه نیز ترویج اخلاق حسنه در قالب روایات نیز از جانب امامان شیعه نسبت به برخورد خیرخواهانه با همه مسلمانان حتی کسانی که حتی در مذهب با یک‌دیگر یکسان نیستند نیز بیان شد تا جایی که همنشینی و مصاحبت و دید و بازدید در قالب عیادت و ... و حتی پس مرگ نیز شرکت در تشییع جنازه هم‌کیشان را به عنوان یک دستور اخلاقی مورد سفارش قرار می‌دهند چنانکه امام امام صادق (علیه السلام) در روایتی فرمودند: «به عیادت مریضانشان رفته، در تشییع پیکرهایشان حاضر شده در محکمه‌هایشان شهادت دهید، در نماز جماعتشان شرکت کرده و حقوق آنان را ادا کنید» [1]

پی‌نوشت:
[1]. شیخ صدوق، صفات الشیعه، کانون انتشارات عابدی طهران، ص27