عبدالحمید طرح جنجالی خود در مصالحه فلسطینیان و اسرائیل را مسکوت گذاشت و بار دیگر به آن نپرداخت و به جای آن، در دفاع از مردم غزه درخواست کرد که دولت‌های دیگر، مردم غزه را به کشورشان راه دهند تا نجات یابند. در این‌باره باید گفت که پذیرش مردم غزه در کشوری غیر فلسطین، توطئه‌ای اسرائیلی است. مردم غزه که فهمیده‌اند این توطئه جهت اخراج آنها از فلسطین است، مهاجرت را نپذیرفته‌اند.

عبدالحمید طرحی برخلاف اسلام جهت حل مشکل فلسطین ارائه داده است؛ وی با این استدلال که چون مسلمانان نمی‌توانند دشمن را نابود یا بیرون کنند و شدنی نیست، نباید بر احقاق حق خود پافشاری کنند؛ این در حالی است که در جنگ خیبر در صدر اسلام، پس از گریختن دو گروه مسلمان از میدان جنگ و القای حس ناامیدی به دیگران پیامبر(ص) تسلیم شدن را نپذیرفت و فرمانده دیگری انتخاب کرد.

طرح عبدالحمید برای حل مشکل فلسطین اینست که باید: «اسرائیل را به رسمیت بشناسیم؛ ملت فلسطین و اسرائیل ۷۵ سال در کنار هم زندگی کرده‌اند و هر دو از یکدیگر ضربه خورده‌اند؛ باید از خیلی چیزها گذشت تا بتوان به حل‌وفصل منصفانه و عادلانه رسید». درحالی که اسرائیل انصاف نداشته و قانع به طرح‌های عادلانه نیست.

عبدالحمید توصیه می‌کند دو ملت فلسطین و اسرائیل باید به فکر آینده باشند و با یکدیگر سازش کنند؛ درحالی که ظلم اسرائیل به حدی شده که دیگر جایی برای سکوت و سازش باقی نمانده است. قیام نتیجه قهری ظلم‌های اسرائیل و تصمیم ملتی است که همه راه‌ها را رفته، صلح کرده، ظلم‌کشیده، نادیده گرفته شده و اکنون راهی جز آن برای خود نمی‌بیند.

عبدالحمید تا سه روز پس از قیام طوفان الاقصی، در این‌باره موضعی نگرفت و با توییتی سکوت خود را شکست؛ در آن توییت، هیچ گونه اشاره‌ای به ظلم و جنایات رژیم غاصب صهیونیست نکرد و از جامعه جهانی خواست که برای توقف فوری این حادثه، کاری بکند. دو روز بعد توییت دیگری نوشت که در آن، جنایات اسرائیل غاصب و قیام مشروع فلسطینیانِ مظلوم برابر اسرائیل فرض شد و درخواست کرد، از قتل غیرنظامیان جلوگیری شود.

علمای اهل‌سنت ایران و فراکسیون اهل‌سنت مجلس شورای اسلامی در بیانیه‌های جداگانه، با تشکر از خداوند، حمایت قاطع خود را از مبارزان فلسطینی اعلام کردند. آنان با مشروع دانستن این قیام، قیام کنندگان را جنود الهی برای نابودی ظالمین دانستند که قلوب مؤمنین جهان را خوشحال کردند.