پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از راهکار‌های مطرح برای مسئله فلسطین، سکونت دادن فلسطینیان در شبه جزیره سینا در شمال مصر است. این طرح، در واقع پاک کردن صورت مسئله است. اسرائیل در طول ۷۵ سال گذشته حدود ۷۰ درصد فلسطین را غصب کرده و ۲۲ درصد باقیمانده را نیز قصد دارد به این روش از فلسطینی‌ها بگیرد. دولت‌های عربی و در رأس آنها مصر و اردن، به شدت با این طرح که چند سال قبل، معامله قرن نامیده شد، مخالفت کرده‌اند.

این بحث -اسکان فلسطینی‌ها در صحرای سینا- به زمان حال مربوط نمی‌شود، بلکه بحثی قدیمی است. این طرح را «ایگال آلون»- از شاخص‌ترین رهبران نظامی اسرائیل در جنگ ۱۹۴۸ و فرمانده «تیپ یفتاح»- در سال ۱۹۶۷ داد و بهانه وی، ناتوانی مقامات مصری از برقراری امنیت در صحرای سینا بود. در نشست «هرتزلیا» در سال ۲۰۰۲، یکی از وزرای رژیم صهیونیستی، بهترین راهکار برای حل نزاع را ایجاد کشور فلسطینی در بخش‌هایی از صحرای سینا دانست. در نشست‌های بعدی هرتزلیا در سال‌های ۲۰۰۳، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ نیز این طرح، به عنوان یک اولویت دنبال شد. در سال ۲۰۰۴ «گیورا ایلاند» یکی از مقامات صهیونیست خواستار آن شد که دولت مصر، از حاکمیت خود بر ۶۰۰ کیلومتر از صحرای سینا، به نفع اسکان آوارگان فلسطینی چشم‌پوشی کند.[1] اسرائیل هم با هدف اجرای این طرح و به بهانه مقابله با عملیات طوفان الاقصی، غزه را به شدت بمباران می‌کند تا کشورهای اسلامی خود درخواست کنند تا اسرائیل به مصر اجازه بازگشایی گذرگاه رفح را بدهد و از مصر هم بخواهند که از حاکمیت خود بر صحرای سینا بگذرد.

افکار عمومی مصر نیز به نفع غزه است و از دیرباز نسبت به تحولات فلسطین، حساس بوده و همدلی زیادی با فلسطینی‌ها داشته‌اند. در قضایای اخیر نیز همین‌طور بوده و در جامعه مصر فراخوان‌هایی برای جلب کمک و حمایت از مردم فلسطین، چه در شبکه‌های اجتماعی و چه به صورت جمع‌آوری کمک‌های مردمی صورت گرفته[2] و افکار عمومی آمادگی دارد تا فلسطینی‌ها در صحرای سینا ساکن شوند.

اما کشورهای عربی و اسلامی، متوجه این توطئه هستند و به این اقدام رضایت نمی‌دهند. دولت مصر در روز‌های اخیر، با طرح مجدد بحث سکونت ساکنان غزه در شبه جزیره سینا، مخالفت جدی کرده است. ولیعهد عربستان، در گفتگوی تلفنی با رئیس‌جمهور فرانسه و نخست‌وزیر کانادا گفت که عربستان، سیاست کوچاندن اجباری و دسته‌جمعی فلسطینی‌های غزه را نمی‌پذیرد.[3]

الازهر نیز در فتوایی که به مناسبت حملات وحشیانه اسرائیل علیه غزه صادر کرد، با انتقاد از اخراج فلسطینیان آورده است: «ملت فلسطین حدود یک قرن است که از تروریسم سازمان‌یافته و فشار و ظلم و کوچاندن و نسل‌کشی وحشیانه به دست اشغالگر غاصب رنج می‌برد؛ استواری مردم فلسطین و پایبندی آنها به سرزمین خود، با وجود خطرات بمباران وحشیانه صهیونیست‌ها قابل تمجید است».[4]

علت مخالفت‌های کشورهای عربی ازجمله مصر با طرح کوچ اجباری این است که مهاجرت ساکنان غزه به شبه جزیره سینا، به معنای عدم بازگشت آنها است؛ زیرا در طول این ۷۵ سال اینگونه بوده که آوارگان فلسطینی، روانه لبنان، سوریه و اردن شدند و هیچ وقت امکان و مجال بازگشت نیافتند. مصر نیز نگران است که طرح مجدد این موضوع، به جهت رفع مشکل غزه برای کوتاه مدت نباشد، بلکه به معنای این باشد که فلسطینیان از سرزمین‌شان آواره شده و دیگر امکان بازگشتی برایشان نباشد. «مروان کنفانی» کارشناس فلسطینی و از اعضای سابق پارلمان فلسطين در این‌باره گفت: «اسرائیل هدفش انتقال فلسطینی‌ها از بهترین مناطق، به سرزمین صحرایی متعلق به کشورهای عربی مجاور، یعنی مصر و اردن است».[5] فلسطینی‌ها درباره حق بازگشت آوارگان، هرگز سازش نمی‌کنند؛ زیرا گذشتن از این حق، به منزله نابودی آرمان فلسطین و تحقق خواست صهیونیست‌هاست.

پی‌نوشت:
[1]. خبرگزاری مهر، «واکاوی طرح شوم صهیونیست‌ها؛ اسکان فلسطینیان در صحرای سینا مصر»، ۹ آذر ۱۳۹۶.
[2]. سایت فرارو، «چرا مصر مخالف انتقال مردم غزه به صحرای سینا است؟»، کد خبر: ۶۷۳۵۱۶، ۲۲ مهر ۱۴۰۲.
[3]. خبرگزاری ایسنا، «گفت‌وگوی تلفنی بن‌سلمان با مکرون و ترودو/ ریاض کوچاندن اجباری مردم غزه را نمی‌پذیرد»، کد خبر: 1402072920135، ۲ آبان ۱۴۰۲.
[4]. شبکه اجتهاد، «فتوای صریح الازهر: شهرک‌نشینان اسرائیلی غیرنظامی نیستند و فقط زبان زور را می‌فهمند»، ۲۸ مهر  ۱۴۰۲.
[5]. خبرگزاری مهر، «واکاوی طرح شوم صهیونیست‌ها؛ اسکان فلسطینیان در صحرای سینا مصر»، ۹ آذر ۱۳۹۶.