عبدالحمید به جهت حمایت از محرومین جامعه، چند راهکار اقتصادی داده که در ظاهر به نفع آنان ولی در واقع به ضررشان است. او توصیه به افزایش ارزش پول ملی و کم کردن مالیات دارد که سیاست‌های پیشنهادی وی، موجب افزایش واردات، کم شدن صادرات و درنتیجه کم شدن اشتغال و تورم بیشتر می‌گردد.

عبدالحمید که هر هفته با سخنان طعنه‌آمیز، به گونه‌ای سخن می‌گوید که عملکرد بزرگان و مسئولین جمهوری اسلامی را مخالف بزرگان در صدر اسلام نشان دهد، این هفته نیز زمینه‌سازی کرد تا بگوید در صدر اسلام هیچ خیانتی واقع نمی‌شد، که در بین سخنانش متوجه اشتباه خود شد و قسمتی از صدر اسلام را توجیه کرد.

عبدالحمید به حکومت اسلامی توصیه کرده که باید به روز شود و اگر چنین نکند، نمی‌تواند حکومت کند؛ وی در توضیح سخنانش به این مطلب رسیده که برخی آداب و رسوم قوم بلوچ، غیر اسلامی است و باید به اسلام برگردند که مشکلاتشان حل شود.

عبدالحمید برای چندمین بار، پلمب نمازخانه اهل‌سنت را مطرح کرد و با نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی گفت: «در بسیاری از شهرهای کشور، مأمورین جمهوری اسلامی برای نمازگزاران ایجاد مزاحمت می‌کنند و چندین نمازخانه در تهران و مشهد بسته شده‌اند». قطعاً چنین خبری صحت ندارد و در هیچ مکانی، از نماز خواندن به جهت جلوگیری از نماز جلوگیری نشده است.

عبدالحمید خود هر شایعه‌ای علیه نظام را بدون تحقیق و بررسی، مطرح می‌کند و وقتی تخلفات باند تحت مدیریتش برملا می‌شود، تحمل نکرده و نسبت از خدا بی‌خبری و عدم دیانت می‌دهد؛ ازجمله دروغ‌های بی‌دلیل او، اتهام تعرض جنسی به زندانیان، طلاب جامعه المصطفی عامل ورود کرونا و مسمومیت دختران دبیرستانی توسط حکومت جهت سرکوب اعتراضات است.

دو هفته پیاپی عبدالحمید به دولت اتهام می‌زند که نمازخانه اهل‌سنت در تهران را تصرف کرده است و از کلاهبرداری باند مکی و وثیقه قرار دادن این ملک، به عنوان ضمانتِ طرحی که بابت آن 60 میلیارد گرفته‌اند و طبق قرارداد عمل نکرده‌اند، سخنی نمی‌گوید. وی با تحریک احساسات مریدان خود، تخلف اقتصادی خود را با اتهام تعصب و سیاستِ «جلوگیری از نماز» توسط دولت می‌پوشاند که مصداق تشویش اذهان عمومی است.