پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید برای انتقاد به جمهوری اسلامی و مدیریت مسئولین، در سخنانش توصیه‌های اقتصادی کرد و اینگونه گفت: «فقر در کشور افزایش یافته و عموم مردم ایران گرفتار فقر هستند، درحالی که ملت ایران، یکی از ملت‌های سیر و ثروتمند بوده است که ملت‌های همسایه از مردم ایران سود برده‌اند و سرمایه‌دار شده‌اند؛ اما الان خودِ ملت ایران فقیر شده است.

یکی از علت‌های فقر در ایران، افت ارزش پول ملی است. مردم پول دارند، اما این پول بی‌ارزش است. ... شهرداری‌ها نیز در کشور شکایت دارند. وقتی در شهرها ساخت‌وساز نیست و درآمد شهرداری‌ها هم دولتی نیست و از طریق همین ساخت‌وسازها تأمین می‌شود، کار شهرداری‌ها مختل شده و بدهکار هستند؛ برای جبران کسری بودجه نباید مالیات‌ها را افزایش دهیم. ... مردم نمی‌توانند از عهده پرداخت مالیات‌ها برآیند. ... وقتی مردم گرسنه باشند، حرف کسی را قبول نمی‌کنند (اگر شما می‌خواهید مردم حرف شما را گوش کنند، مشکلات معیشتی آنان را حل کنید)».[1]

عبدالحمید به ظاهر درد دل مردم و گلایه آنان را مطرح می‌کند؛ وی مدت‌هاست که با تمام اقدامات این دولت مخالفت صریح کرده و حتی یک‌بار هم از طرح‌های اصلاحی حمایت نکرده است؛ وی که همیشه لزوم شنیدن سخنان مخالفین را به دولت‌مردان گوشزد می‌کند، به نمایندگی از محرومین، راهکارهای اقتصادی برای بهتر شدن وضعیت معیشتی می‌دهد؛ گزاره‌های او برخی صحیح و برخی نادرست هستند و نتیجه‌های غلطی می‌گیرد که فقط برای دل‌خوش کردن مستمعین خود به درد می‌خورد.

عبدالحمید گفته است، فقیر در کشور زیاد شده، ملت ایران، یکی از ملت‌های سیر و ثروتمند بود، ملت‌های همسایه از مردم ایران سود برده‌اند و سرمایه‌دار شده‌اند، از علت‌های فقر در ایران، افت ارزش پول ملی است و برای جبران کسری بودجه، نباید مالیات‌ها را افزایش دهیم و ... .

باید گفت مردم ایران در وضعیت معیشتی بدی قرار دارند و این به دلایل مختلفی به وجود آمده که از جمله آن تحریم‌های ظالمانه آمریکا است و این گزاره که «ایران یکی از ملت‌های سیر و ثروتمند بود» در دوران سابق و قبل از انقلاب صحت نداشته و «ملت‌های همسایه از مردم ایران سود برده‌اند»، اگر قبل از انقلاب را ملاحظه کنیم، قدرت‌های استکباری از منابع ایران سود می‌بردند و اگر منظور در دهه‌های اخیر است که دولت برای حل این مشکل، در حال کم کردن یارانه مستقیم به کالاها بوده و یارانه را با تقسیم بین خانواده‌های ایرانی به دنبال عدم استفاده سایر کشورها از یارانه به برخی اقلام است.

سوخت (بنزین و گازوئیل) ازجمله کالایی است که دولت به علت مشکلاتی که در پی دارد، نتوانسته قیمت آن را واقعی کند و انگیزه قاچاق آن به علت سود کلان، با وجود خطرات جانی، وجود دارد، خود عبدالحمید حامی قاچاقچیان سوخت است.

عبدالحمید می‌گوید از علل فقر، افت ارزش پول ملی است؛ راهکار او این است که دولت به صورت قهری، پول ملی را نسبت به دیگر ارزها با ارزش‌تر کند. این سیاست، ظاهراً وضعیت فقرا را بهتر می‌کند ولی درنتیجه افزایش ارزش پول ملی، کالای داخلی برای کشورهای دیگر گرانتر شده و باعث می‌شود، صادرات به شدت کاهش یابد و همچنین کالای کشورهای دیگر، به پول ایران ارزان گردد و واردات به شدت افزایش می‌یابد؛ وقتی واردات افزایش یابد، خرید کالای تولیدی داخلی کم شده و کارخانجات کارگران خود را اخراج کرده و باعث بیکاری بیشتر و کم شدن اشتغال می‌گردد؛ در اثر کاهش تولید ملی و کاهش اشتغال، وضعیت معیشتی مردم بدتر می‌گردد.

در خبرها آمده است که در سال آینده، مالیات افزایش چندانی نمی‌یابد؛[2] بلکه دولت به دنبال جلوگیری از فرار مالیاتی برخی از افراد است و پیش‌بینی شده است که حدود 50 درصد، درآمد مالیاتی سال آینده افزایش می‌یابد؛ اگر این درآمد توسط دولت، محقق شده و بتوانند مالیات وضع شده را احیا کنند، در جهت کم شدن کسر بودجه و خدمات‌رسانی به ملت موفق خواهند بود. تمام کشورهای غربی و پیشرفته اقتصادی، به شدت به دنبال اخذ مالیات بوده و کسی در آن کشورها نمی‌تواند فرار مالیاتی داشته باشد. داشتن فرار مالیاتی در آن کشورها، به جز اینکه جرم محسوب شده، مورد مذمت افکار عمومی نیز قرار می‌گیرد.

سخنان عبدالحمید به ظاهر حمایت از مردم است، ولی در واقع حمایت از فرار مالیاتی است که خود موجب کسر بودجه دولت و تورم بیشتر می‌گردد؛ بنابراین توصیه‌های عبدالحمید، غیر کارشناسی بوده و دقیقاً به ضرر مخاطبین وی است که از این سخنان، ابراز خوشحالی می‌کنند.

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در تاریخ 8 بهمن 1402.
[2]. خبرگزاری ایسنا، رئیس سازمان برنامه و بودجه: تغییری در قوانین اخذ مالیات در بودجه ۱۴۰۳ ایجاد نشده است، ۱۵ آذر ۱۴۰۲.