برخی از وهابی‌ها در فضای مجازی ادعا می‌کنند که مشرکین از خود خدا درخواست حاجت داشتند و بت‌ها فقط واسطه بودند و آن‌ها دچار شرک ربوبی نبودند، درحالی‌که با مراجعه به آیات مشخص می‌گردد، آن‌ها بت‌ها را به‌خاطر خود بت عبادت می‌کردند و از خود بت رزق، نصرت و عزت می‌خواستند.

تبرک، امری مشروع است که طلب برکت خدا به‌واسطه شخص یا مکان مقدسی است، مشروعیت آن ثابت شده و همه مسلمانان بر آن اذعان دارند، و آن‌چه را که امروزه وهابیت ادعای آن را دارد و مردم را از تبرک‌جویی باز می‌دارد، بی‌دلیل است.

قدرت خداوند نامحدود بوده و خداوند می‌تواند شمه‌ای از قدرت خود را به برخی از بندگان بدهد، همان‌گونه به برخی از انبیاء و اولیاء داده است و ایشان به اذن خداوند مردگان را زنده می‌کردند و یا باد، کوه و جنیان و... به تسخیرشان درآمده بودند، حتی آن‌گونه که در روایات وارد شده است خداوند می‌تواند به برخی بندگان اذن دهد تا «کن فیکون» کنند.

امام‌زاده‌ها زیارتگاه فرهنگی غنی و ملجأ مردم است و آنها وقتی در تنگنا قرار می‌گیرند، به امام‌زاده‌ها پناه می‌برند. بر این اساس، بحث نذورات در ادارات اوقاف، کاملاً مشخص است، که 40 درصد به مدیریت، ساخت و ساز، پول برق، تلفن، آب، و …، تعلق می‌گیرد و مقداری در عمران و قسمتی دیگر در امور فرهنگی هزینه می‌شود. در قانون اوقاف، صراحتاً تقسیم‌بندی در این رابطه صورت گرفته است.

وهابیت خارجی، هم‌چون محمد بن عبدالوهاب، واژه «اله» در «لا اله الا الله» را به معنای معبود می‌گیرد؛ یعنی هم و غم پیامبران بر این بود توحید عبادی بشریت را درست کنند، ولی در توحید ربوبی، مشرکین مشکلی نداشتند؛ لذا اله در این‌جا به معنای رب نیست، در حالی‌که با مراجعه به آیات، اله و رب جدای از هم نیستند.

یکی از مسائلی که وهابیت تکفیری، خلاف قرآن و سنت بیان می‌کنند، این است که مشرکین بت‌ها را رب نمی‌دانستند، ولی در عین حال آن‌ها را عبادت می‌کردند؛ در حالی‌که عبادت بدون اعتقاد به ربوبیت بت، معنا ندارد. لذا خداوند در آیات متعدد بیان کرده که مشرکین از بت‌های خودشان عزت، نصرت، رزق و ... می‌خواستند.