وهابیت
ازآنجایی‌که بدعت فقط در دین است و یک قسم بیشتر نمی‌باشد و حکم آن‌هم حرمت است لذا دیگر تقسیم بدعت به انواع مختلف معنا ندارد. اما برخی این‌گونه تقسیمات را انجام داده‌اند. ازجمله تقسیم بدعت به بدعت حسنه و سیئه. در این تحقیق به بررسی صحت و سقم این دیدگاه می‌پردازیم و در پایان خواهیم گفت که این تقسیم برای بدعت تقسیمی نادرست است.
محمدبن‌عبدالوهاب، در تبیین اعتقادات خود طوری آغاز کلام می‌کند که در نهایت تمام کسانی که بر خلاف مبانی او سخن می‌گویند در زمره‌ی مشرکان قرار گیرند. حال آنکه مسائلی که او به عنوان مسلمات و ضروریات دین در نظر دارد و مخالفت با آن را موجب کفر و خروج از اسلام می‌داند، در واقع تنها مسائلی اختلافی است که هرگز موجب تکفیر نمی‌شود.
اشتیاق به زیارت مشاهده مشرفه میل فطری همه انسان‌هاست. تمام مسلمین تا قرن هشتم مرتب به زیارت انبیاء و اولیاء مشرف می‌شدند. اما ابن‌تیمیه در با تمسک به روایت شد رحال منکر آن شده‌اند که با روشنگری علماء مانند جناب سبکی مسلمین فریب مغالطه ابن‌تیمیه را نخورده و معتقد به زیارت هستند و سفر به زیارت نبی مکرم اسلام را مستحب می‌دانند.
بدعت ازجمله مسائلی است که بعد از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) توسط برخی افراد رواج داشته است و افراد مختلف مسائلی که در دین نبوده است به اضافه کردند و باعث انحراف در این شده‌اند. در این مقاله با برخی از اسباب ایجاد بدعت در دین ازجمله تعصب بیش از حد به عبادات، تبعیت از هوی و هوس، تعصب بی‌جا و تسلیم غیر معصوم شدن آشنا می‌شویم.
عقیده به مهدی موعودر(عجل الله فرجه الشريف) اختصاص به مسلمانان ندارد، بلکه تمام مذاهب و ادیان آسمانی در این عقیده با مسلمانان از تمام فرقه‌های اسلامی شریک هستند، و پیروان همه ادیان عقیده دارند که در این عصر تاریک و بحرانی جهان، که فساد و بیدادگری و بی‌دینی همه جا را فرا می‌گیرد، یک نجات دهنده بزرگ جهانی طلوع می‌کند.
در میان شیعیان و اهل‌سنت، وجود مصحفی (کتابی) که امام علی (علیه السلام) آن را جمع کرده است، مورد پذیرش است. اما از آن‌جا که مبانی وهابیت آمیخته با اشکال‌تراشی در مبانی دیگر گروه‌ها است، وجود مصحف حضرت امیر(علیه‌السلام) توسط مبلغ وهابی «ناصر قفاری» مورد سوال قرار گرفته و راوی آن به «توهم» متهم شده است که این ادعایی بیش نیست.
اتحاد، کلید‌واژه‌ای است که امروزه به عنوان حلقه گمشده در پیوند میان مسلمانان مطرح است. در این میان، وهابیانی همچون ربیع مدخلی، به این آتش تفرقه با تهمت به شیعیان، می‌دمند و آن را شعله‌ورتر می‌سازد. این تفرقه به سود کشورهایی است که در صدد استعمار کشورهای اسلامی هستند و از وهابیت به عنوان مهره فعال در این عرصه استفاده می‌کنند.
فریادهایی ازحرمین شریفین، شما را به مطالعه کتاب ضد وهابی که توسط یکی از مدرسان و مبلغان سنی در مسجدالحرام، نوشته شده جلب می‌کند، کتاب محکم و مستدل «الزیارة النبویه فی ضوء الکتاب و السنة» که در آن آمده است: «ما به کسانی مبتلا شده‌ایم که در توزیع کفر و شرک و صادر کردن احکام با القاب و اوصاف غیرصحیح، تخصص دارند».
یکی از بدعت‌های وهابیت و سرکرده آنها یعنی ابن تیمیه که باعث پیدایش بدعت‌های دیگری شده این است که ابن تیمیه و به‌تبع آن وهابیت حجیت را به سه قرن بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله) داده‌اند و هر آن‌چه بعد از آن به‌وجود آمده است، همه را بدعت می‌دانند. آنها برای ادعای خود به روایتی استدلال نمودند که مورد خدشه است.
یکی از تفکراتی که از ۱۴۰۰ سال پیش در اندیشه مسلمانان وجود داشته است، حضور بر سر قبرها و ساختن بنا و مناره بر قبر مردگان است. این تفکر حدود دویست سال است که توسط گروهی منحرف، مورد انکار قرار گرفته است؛ و بالا‌تر از انکار، آنکه چنین اعمالی را دستاویزی در جهت، مشرک جلوه دادن زائرین قرار داده‌اند و در نتيجه حكم به قتل آنها میدهند.
وهابیان به تبع محمد بن عبدالوهاب و ابن تیمیه، با مبانی غلط به تکفیر مسلمان اعم از شیعه و سنی می‌پردازند و بر آن اصرار می‌ورزند. بدون آنکه در این مبانی و صحت سقم آن بیندیشند که آیا این امر واقعاً درست و مطابق با مبانی و اصول اسلامی در کتاب و سنت است یا زاییده‌ی افکار هیجانی و سخنانی بی‌مبناست که از روی تقلید تنها تکرار می‌شود.
پیامبر (ص) پس از ورود به مدینه، بین مهاجرین و انصار پیوند برادری برقرار کرد. از آن پس مسلمانان همواره باهم اتحاد داشته و دارند. در عصر کنونی ما نیز جمهوری اسلامی همواره سعی در ایجاد پیوند برادری میان فرق اسلامی داشته است. اما گروهک تندرو داعش در این سال‌ها بدون اطلاع از عواقب وخیم تفرقه میان مسلمانان، اقدام به برادرکشی می‌نماید.
دین اسلام یعنی محبت، سعيد بن يسار گفت: «امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: مگر دين بجز محبت و دوستى است؟» اسلام محمدی یعنی مهربانی، یعنی محبت و رافت، یعنی دوری از خشونت، اسلام محمدی یعنی محبت به كودکان، سلام به کودکان و پناه دادن به کفار و صلح کردن. برخلاف اسلام وهابی و داعشی. اعمال آنها را نبايد به پای اسلام گذاشت.
در بحث بدعت باید تعریفی جامع و مانع ارائه کنیم تا بدین‌وسیله بدعتی که موضوع برای حکم شرعی است به‌خوبی روشن شود. حضرت آیت‌الله سبحانی (دامت برکاته) می‌نویسد بعد از مطالعه ادله بدعتی که موضوع برای حکم شرعی است به سه قید دست می‌یابیم که اگر فعلی دارای هر سه قید باهم باشد بدعت است وگرنه بدعت نیست.