وهابیت
در راستای پیشرفت نمادهای فراماسونری در سرزمین وحی، عمق فاجعه هنگامی بیشتر می‌شود که بدانیم دو برج تجاری بسیار بلند بر خانه کعبه سایه افکنده که یادآور برج‌های دوقلوی نیویورک است. این برج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در کنار 6 برج مسکونی دیگر با ارتفاع 595 متریشان به «ابراج البیت» شهرت یافته‌اند که بزرگ‌ترین ستون ابلیسک جهان است.
ازمهم‌ترین اهداف سِیر در زمین بر اساس آیات قرآن دیدن آثار گذشتنگان است ولازمه سِیر ودیدن، بودن آثاراست وبهترین الگو، آثار مذهبی ومقدس است ودیدن آثار گذشتگان، قلب رادانا وچشم را بینا و گوش را شنوا می‌گرداند این اهداف وفواید، اهمیت حفظ اماکن وآثار گذشتگان را می‌رساند بویژه حفظ آثار انبیاء واولیاء خداوند نه تخریب آنها.
در بین علمای حنفی بسیاری از بزرگان هستند که به نقد تفکرات ابن تیمه پرداخته‌اند و با تبحری که در امور علمی داشته‌اند، اشکالات جدی و قوی به ابن تیمیه ومنهج ومبانی اندیشه وی وارد کرده‌اند، این روند در تمام تاریخ بعد از این تیمیه بوده است و عالمان بزرگی در این زمینه کتاب‌هایی را نوشته‌اند که ابراهیم سروجی حنفی یکی از این افراد است.
هترین تعبیر درباره این گروهی که قائل به جسمانیت خداوند هستند، همان است که خداوند در قرآن کریم درباره اینگونه افراد می‌فرماید: «خدا را نشناختند، آن‌چنان که شایان شناخت اوست، و در روز قیامت، زمین یک‌جا در قبضه اوست و آسمان‌ها در هم پیچیده، در ید قدرت او. منزه است و برتر از هر چه شریک او می‌پندارند.» بنابراین به‌راحتی می‌توان نتیجه گرفت، عقیده تجسیم و تشبیه در تعارض با آیات قرآن کریم و راه یافته از اسرائیلیات می‌باشد.
میان وهابیان و مسلمانان تفاوت‌های بسیاری وجود دارد، که به راحتی نمی‌توان آنها را به مسلمانان ملحق کرد. یکی از این موارد بحث ساخت بناء و مسجد در کنار قبور است. وهابیان به شدت این مساله را انکار نموده و با آن مقابله می‌کنند. در حالی‌که در زمان حیات پیامبر (ص) یکی از صحابه بر قبر صحابی دیگر، مسجدی بنا نموده است.
بلندپایه‌ترین مقام فتوا در عربستان در پاسخ به پرسشی که پرسیده: «در پاسخ کسانی که می‌گویند خداوند همه‌جا حاضر است چه بگوییم؟» چنین فتوا داده: نخست آن‌که: عقیده اهلسنت و جماعت این است که خدا بر عرش قرار دارد و داخل جهان نیست، بلکه جدا از دنیا و موجودات، و دلیل بر بالا بودنش نزول قرآن از بالاست، که نزول، ممکن نیست مگر از بالا...
عالم سنی در جواب وهابیت می‌گوید آیه‌ای که استدلال کرده‌اند با روایات سماع«شنیدن اموات» مانند «خَفقَ نِعال» «مرده زمانی که در قبر قرار می گیرد صدای کفش تشییع کنندگان را در هنگام بازگشت می‌شنود» در تعارض می‌باشد ومراد از عدم سماع موتی «اموات صدایی نمی شنوند» صرف شنیدن نیست بلکه مراد، «شنیدنی» است که برای آنها مفید واقع گردد.
گاهی بعضی مبانی نتیجه متفاوت از نیت اول می‌دهدد. یکی از این مبانی تصویری است که محمد بن عبدالوهاب از مشرکان زمان پیامبر (ص) ارائه می‌دهد. وی با این تصویر می‌خواهد مقدمه تکفیر مسلمانان را فراهم کند. ولی نتیجه این تکفیر این شده است که امروزه بعضی سلفیان یهودیان صهیونیستی را با مسلمان فلسطینی در ارزش یکی و برابر می‌دانند.
پیمان بین محمد بن عبدالوهاب و محمد بن سعود در نجد، سرمنشأ پیدایش جریان وهابیت در سده‌های اخیر است. اینگونه بود که نجد به پایگاهی برای ترویج تفکر وهابیت تبدیل شد. اما نجد در روایتی قابل تأمل از حضرت رسول (ص) به عنوان مرکزی برای ترویج فتنه‌ای شیطانی، نام‌گذاری شده است. سرزمینی که به مرکز شاخ و قدرت شیطان نامیده شده است.
شیخ الاسلام وهابیت، ابن‌تیمیه حرّانی در گفتاری صریح و آشکار کوس رسوایی خود را در جسمانیت خداوند به صدا درآورده و صراحتا گفته: «خداوند، خدا نمی‌باشد، مگر آن که جسم باشد؛ چرا که اگر خدا جسم نباشد از بین‌رفتنی خواهد بود.» بنابراین آیا جایی برای توجیه سخن بنیان‌گذار فکری وهابیت و پیروان وی در اعتقاد به جسمانیت خداوند باقی می‌ماند؟
وهابیان و محمد بن عبدالوهاب، گام به گام در عقاید خود به دنبال ابن تیمیه می‌روند. تا جایی که به آنها سلفی تقلیدی گفته می‌شود. اما در این عملشان هم صادقانه رفتار نمی کنند. بلکه صورت گزینشی عمل می‌نمایند. مثلا جایی که ابن تیمیه به توسل و استغاثه در میان سلف، اعتراف دارد، آنها این را نادیده گرفته گویی اصلا اتفاق نیفتاده است.
ابن‌تیمیه می‌گوید: «روایت دیدار پیامبر با خداوند و دست گذاردن خداوند به میان کتف حضرت و احساس سردی انگشتان خداوند تا درون سینه، مربوط به شب معراج در مکّه بوده و دیدار پیامبر با خدا در مدینه بوده، در نتیجه قطعا پیامبر خداوند را در خواب دیده و از آن‌جا که خواب انبیا همچون وحی می‌باشد پس موضوع دیدار پیامبر با خداوند قطعی است.»
ابن‌حبّان در کتابش «الثقات» می‌گوید: «در مدتی که در طوس بودم، هرگاه برایم مشکلی پیش می‌آمد، قبر علی بن موسی الرضا را زیارت می‌کردم، و از خداوند رفع آن مشکل را می‌خواستم و در اسرع وقت آن گرفتاری حل می‌شد، و این را بارها تجربه کردم، خداوند ما را بر محبت مصطفی و اهل بیت او (سلام الله علیهم) بمیراند.»
از جمله مسائلی که وهابیان در آن با سایر مسلمانان اعم از شیعه و سنی، مخالفت جدی و اختلاف نظر اساسی دارند، مساله‌ی سفر به قصد انجام زیارت قبر پیامبر اکرم (ص) می‌باشد. وهابیان منکر مشروع بودن چنین سفری حتی برای حاجیان هستند، در حالی که اهل سنت آن را برای حاجی و غیر حاجی، عمره‌گذار و غیر عمره‌گذار جایز و حتی مستحب می‌دانند.