پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ هنگامی‌که از «شیخ الاسلام وهابیت»، ابن‌تیمیه، درباره تفسیر آیاتی که در ذیل می‌آید، پرسیده می‌شود، به‌صورت سطحی و ظاهربینانه و با استفاده از بینش و دیدگاه کوتاه خود، پاسخ داده و طبیعی است که نتیجه، همان شود که در ذیل دیده می‌شود.

نظر شیخ الاسلام، احمد بن تیمیه را در مورد تفسیر آیات «الرّحمن علی العرش استوی.[طه/5] خدای رحمان بر عرش استیلا دارد.»، «ثمّ استوی إلی السّماء و هی دخان.[فصلت/11] سپس به آفرینش آسمان پرداخت، در حالی‌که به‌صورت دود بود.» و نیز دو روایت ذیل، پرسیده شد: «پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: قلب‌های آدمیان بین دو انگشت از انگشتان خدا قرار دارد... .»[1] و «پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:... خداوند پای خویش را در دوزخ می‌گذارد و گنه‌کاران را در هم می‌کوبد... .»[2]
وی در پاسخ گفت: نظر ما در این‌باره همان است که خدا، رسول، صحابه، تابعین و نیز امامان هدایت (ائمه چهارگانه اهل‌سنت) که پس از آن‌ها آمده و همه مسلمانان بر سخنان آن‌ها اجماع و اتفاق نظر دارند.

وی در جایی دیگر پا را فراتر گذاشته و به‌سیم آخر زده و کاملاً صریح و آشکار، کوس رسوایی خود را در جسمانیت خداوند، به‌صدا درآورده و صراحتاً گفته: «خداوند، خدا نمی‌باشد، مگر آن‌که جسم باشد؛ چرا که اگر خدا جسم نباشد، از بین‌رفتنی خواهد بود.»[3]

بنابراین آیا با آن‌چه در بالا گفته شد، جایی برای توجیه سخن بنیان‌گذار فکری وهابیت، و پیروان وی در اعتقاد به جسمانیت خداوند باقی می‌ماند؟ آیا باز هم می‌توان گفت شاید وی و پیروانش قصد و منظور دیگری داشتند؟

پی‌نوشت:

[1]. صحیح  مسلم، مسلم، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 4، ص 2045.
[2]. صحیح بخاری، بخاری، دار ابن کثیر، بیروت، ج 6، ص 6949.
[3]. بیان تلبیس الجهمیة، ابن‌تیمیه، مطبعة الحکومة، مکه مکرمه، ج 1، ص 94.