پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آیات قرآن کریم درباره امکان یا عدم امکان دیدار خداوند، بهترین حَکَم و داور هستند. آیات متعددی از قرآن کریم، دیدار خداوند را نفی و آن را محال اعلام کرده، که به چهار آیه اشاره می‌نماییم:

- قرآن کریم در سوره انعام به صراحت می‌فرماید: «لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِکُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ.[انعام/103] چشم‌ها او را نمی‌بینند و او بینندگان را می‌بیند. دقیق و آگاه است.»

- در سوره بقره در ماجرای داستان قوم بنی‌ اسرائیل، هنگامی‌که از حضرت موسی (علیه السّلام) خواستند، اگر می‌خواهی ما به تو ایمان بیاوریم، باید خدا را آشکارا به ما نشان دهی! نه تنها پاسخ، مثبت نبود، بلکه به گفته قرآن کریم، در برابر این خواسته نامشروع آن‌ها صاعقه‌ای از آسمان فرو آمد: «وَ إِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ.[بقره/55] و آن هنگام را که گفتید: ای موسی، ما تا خدا را به آشکارا نبینیم، به تو ایمان نمی‌آوریم، و هم‌چنان که می‌نگریستید، صاعقه شما را فرو گرفت.» از این آیه استفاده می‌شود، تقاضای درخواست دیدار خداوند، نه‌تنها جرم و گناه محسوب می‌گردد، بلکه موجب نزول عذاب آسمانی، مانند گوساله‌پرستی بزرگ‌ترین گناه است.

- در جای دیگر از قرآن کریم، هنگامی‌که اهل کتاب از حضرت موسی (علیه السّلام) می‌خواهند، تا خداوند را به آن نشان دهد، خداوند خواسته آنان را مستحق عذاب می‌داند: «فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَكْبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ.[نساء/153] از موسی طلب کردند و گفتند: خدا را به آشکار به ما بنمای. به سبب این سخن کفرآمیزشان صاعقه آنان را فرو گرفت.»

- و نیز در جای دیگر می‌فرماید: «وَ قَالَ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلائِكَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِيرًا.[فرقان/21] کسانی‌که به دیدار ما امید ندارند، گفتند: چرا فرشتگان بر ما نازل نمی‌شوند؟ یا، چرا پروردگار خود را نمی‌بینیم؟ به‌راستی که خود را بزرگ شمردند و طغیان کردند، طغیانی بزرگ.» و آیات بسیار دیگری که دقیقاً بر خلاف عقاید وهّابیت در جسمانیت خداوند[1] است.

- آری، بهترین تعبیر درباره این گروهی که قائل به جسمانیت خداوند هستند، همان است که خداوند در قرآن کریم درباره این‌‌گونه افراد می‌فرماید: «وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَ الْأَرْضُ جَميعاً قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ السَّماواتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمينِهِ سُبْحانَهُ وَ تَعالي عَمَّا يُشْرِکُونَ.[زمر/67] خدا را نشناختند، آن‌چنان که شایان شناخت اوست، و در روز قیامت، زمین یک‌جا در قبضه اوست و آسمان‌ها در هم پیچیده، در ید قدرت او. منزه است و برتر از هر چه شریک او می‌پندارند.» بنابراین به‌راحتی می‌توان نتیجه گرفت، عقیده تجسیم و تشبیه در تعارض با آیات قرآن کریم و راه یافته از اسرائیلیات می‌باشد.

پی‌نوشت:

[1]. «خدای علمای وهابی در عرش»