پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیت خبیث، با طرح شبهاتی سخیف، برگزاری جشن میلاد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را بدعت در دین و عمل حرام می‌‎دانند. شیعیان به شکرانه میلاد حضرت و با توجه به روایات متعدد در گرامیداشت مقام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در سالروز تولد ایشان به جشن و شادی می‌پردازند.
قرآن کریم کتاب آسمانی امت واحده اسلام، در آیات خود از دعای حضرت عیسی (علیه‌السلام) یاد می‌کند. در این‌باره خدای رحمان می‎‌فرماید: «قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِنْكَ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ؛[مائده/114] عيسى بن مريم گفت: بار خدايا! اى پروردگار ما! براى ما مائده‌اى از آسمان بفرست، تا ما را و آنان را كه بعد از ما مى‌آيند عيدى و نشانى از تو باشد، و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى‌دهندگان هستى.»
دو نکته مهم در این آیه شریفه وجود دارد:
اول آن‌که به کارگیری کلمه عید، به‌مناسبت نزول نعمت آسمانی بیان شده است و هنگامی‌که پروردگار عالم، دعای حضرت عیسی (علیه‌السلام) را به اجابت رساند، از آن روز به عنوان عید یاد می‌کند.
نکته‌ی دوم در آیه، گرامیداشت روز نزول نعمت برای آیندگان است. با آن‌که آیندگان از آن مائده‌ی آسمانی میل نکردند، ولی وجود آن نعمت و استجابت دعای حضرت و نزولش، به حدی مهم و مورد توجه است که برای شکرگزاری نزول نعمت در گذشته، آیندگان نیز سال‌روز آن را گرامی می‌دارند. حال سؤال این‌جاست که نزول یک نعمت آسمانی مهم‌تر است یا آن‌که خدای رحمان بنده‌ای مبارک را خلق می‌کند که خاتم رسولان می‌شود و سبب هدایت ابدی مخلوقات می‌گردد؟! اما یک سؤال مهم که باید به آن پاسخ داد اینکه آیا اهل سنت نیز به اهمیت میلاد رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اهتمام دارند یا اینکه گرامیداشت سالروز میلاد را، بدعت و حرام می‌دانند؟
اهل سنت بر خلاف وهابیت شیطان صفت، با ارادت به ساحت ملکوتی رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه اطهار (علیهم‌السلام)، شب میلاد پر خیر و برکت نبی رحمت را از اهمیت ویژه و مهمی برخوردار می‌دانند. بزرگان محدثین و شخصیت‌های برجسته‌ی سنی مذهب در کتب خود، فضیلت شب میلاد را بر شب‌های دیگر سال و حتی بر شب قدر که نزد تمام فرقه‌های اسلامی برتری خاص دارد، بالاتر و مهم‌تر می‌شمرند. خدای رحمان می‌فرماید: «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ؛[القدر/3] شب قدر از هزار ماه برتر است.» به فرموده‌ی قرآن کریم، شب قدر برتر از هزار ماه که معادل با هشتاد و سه سال است می باشد. با این تعبیر، گرامیداشت شب میلاد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، از آن هم برتر است.
عصامی شافعی، با ذکر نکات زیبا و تحسین برانگیز به اهمیت و برتری شب میلاد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر شب قدر می‌پردازد و در کتاب خود می‌نویسد: «در مقایسه افضلیت بین شب قدر و شب میلاد رسول رحمت، کدام شب برتر است؟ در پاسخ باید گفت، به سه دلیل شب میلاد حضرت، برتر از شب قدر است. دلیل اول، شب تولد ایشان به دلیل ظهور ذات مبارک حضرتش در عالم دنیا، شرافت دارد، اما باید توجه داشت که شب قدر به سبب آن‎چه به او اعطا شده است، اهمیت دارد.
اما دلیل دوم، شب قدر به دلیل نزول ملائکه اهمیت دارد، اما شب تولد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به دلیل ظهور ذات مبارک ایشان شرافت دارد و قطعاً ذات مبارک حضرت بر موجودات دیگر برتری دارد.
دلیل سوم، شب قدر برای امت اسلام برکت دارد، ولی شب میلاد پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر همه موجودات عالم برکت نازل شده است، چرا که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رحمت واسعه‌ی الهی برای تمام عالمیان هستند. قرآن می‌فرماید: «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ؛[انبياء/107] ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم.» این آیه به معنای نزول رحمت بر تمام مخلوقات عالم هستی است. با این استنباط زیبا، اهمیت و برتری شب تولد پیامبر رحمت (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر سایر شب‌های برگزیده‌ی سال مشخص می‌شود.»[1]
نووی در نهایة الزين با توجه به عظمت شب میلاد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و برتری آن بر شب‌های دیگر سال می‌نویسد: «شب تولد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) برتر از شب اسراء و شب قدر است به دلیل آن‌که شب میلاد پیامبر گرامی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) علت اصلی شب قدر و شب اسراء است و شب تولد حضرت و شب اسراء، دو شبی هستند که در طول سال نظیری همانندشان نیست.»[2]
شروانی شارح کتاب ابن حجر هیتمی نیز به دلیل نزول ذات مبارک پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌واله) در عالم هستی در شب میلاد ایشان، در بیان افضلیت‌ شب‌های سال به عظمت شب میلاد اشاره می‌کند و می‌نویسد: «درباره برترین شب سال باید گفت، بعد از شب میلاد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌واله) برترین شب، شب قدر و بعد از آن شب معراج و سپس شب جمعه و شب نیمه شعبان است.»[3]
از آن‌چه بیان شد مشخص می‌شود که گرامیداشت سالروز میلاد با سعادت نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در بین شیعیان و اهل سنت امری شرعی و تکریم مقام شامخ خاتم المرسلین تلقی می‌شود و در واقعیت بنا به نظر علمای اهل سنت، افضلیت این شب بر شب‌های دیگر سال، به جهت شرافت مقام و ذات مبارک رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.

پی‌نوشت:
[1]. عصامی مكی، سمط النجوم، دار الكتب العلمية، بيروت، چاپ اول، 1419هـ، ج1، ص305. «فأيما أفضل لَيْلَة الْقدر أَو لَيْلَة مولده ... فَكَانَت لَيْلَة المولد أَعم نفعا فَكَانَت أفضل.»
[2]. محمد بن عمر نووی، نهاية الزين، دارالفكر، بيروت، چاپ اول، ص135. «وَلَيْلَة المولد الشريف أفضل ... من كل سنة.»
[3]. ابن حجر هيتمی، تحفة المحتاج وحواشی الشروانی والعبادی، المكتبة التجارية الكبرى، مصر، 1357 هـ، ج3، ص462. «(قَوْلُهُ فَهِيَ أَفْضَلُ لَيَالِي السَّنَةِ ... ثُمَّ لَيْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَبْعَانَ.»

محمدجواد مهریار