سلفیت و وهابیت
بحث توحید از مباحث اصلی پس از ظهور اسلام بوده است و میان مشرکان و پیامبر اکرم روی داد. پیامبری که در اوج تنهایی در سرزمین عربستان، مردم را به طرف یکتا پرستی دعوت کرد. البته این در حالی بود که در مفهوم و محتوا مشرکین و پیامبر اختلاف نداشتند، و این اختلاف در دهه‌های بعدی بین مذاهب گوناگون روی داد. اهل سنت بحث توحید را به دو قسم ربوبی و الوهی تقسیم کردند و قائلین به غیر این دو را کافر و مشرک برشمردند، در حالی که شیعه آن را به اقسام وسیعتری تقسیم نمود
شیخ یوسف قرضاوی از علمای افراطی سلفی اهل سنت در کشور مصر است. دیدگاه او در برخی از اعتقادات اسلامی مثل توحید و شرک همان دیدگاههای افراطی بزرگان گذشته اهل سنت است در حقیقت او پیرو همان نظراتی است که ابن تیمیه و ابن قیم و دیگران دارند. او توحید را به دو قسم ربوبی و الوهی تقسیم می‌کند و در توضیح می‌گوید توحید ربوبی یعنی اعتقاد داشتن به یکتایی خدا در آفرینش و تدبیر در آن و در توحید الوهی می‌گوید چیزی که آن را توحید در عبادت باید بدانیم که ان در مقابل شرک است
عقاید نتیجه ناگسستنی مبانی است که در افکار اشخاص شکل می‌گیرد. از جمله مبانی وهابیت تکفیرورزی است که عقاید ایشان به شدت از آن متاثر بوده و در این مسیر دست به دامان حیله‌هایی هم‌چون اجماع‌های ساختگی و افترا شده‌اند.
در طول تاریخ همیشه تکفیری‌ها با زبان خشونت و فحش دیگران را تکفیر کرده‌اند. محمد بن عبدالوهاب رئیس فرقه وهابیت با الفاظ رکیک شیعیان را تکفیر کرده است و نسبت زنان به شیعیان داده است.
توسل از اعتقادات مسلمانان است. مسلمانان برای تقرب به خداوند از انبیا و اولیا استمداد می‌کنند، ولی محمد بن عبدالوهاب نه تنها توسل را جایز نمی‌داند، بلکه توسل کنندگان را نیز تکفیر می‌کند.
وهابیت با قدمتی که از دویست سال تجاوز نمی‌کند خود را پیرو سلف صالح می‌دانند ولی بزرگ‌ترین جنایات امروز بشریت را مرتکب شده‌اند.
براهین و استدلالات شیعیان چنان در قلب جوانان اهل سنت تاثیر کرد که عالم وهابی در این مورد می‌گوید: ... این جوان بیچاره، تصور کرده است شیعیان، ملائک رحمت و شیر بیشه حقّ می‌باشند. و حقیقت مخفی اسن است که مردم به سمت آن متمایل می‌شوند.
منهج‌شناسی وهابیت در باب تکفیر این نتیجه را در پی دارد که ظاهرگرایی و ادعای سلف‌گرایی از سوی ایشان، سبب شده است که دیگر مسلمانان با برچسب مشرک شناخت شوند. زمانی که ظاهرگرایی و سلف‌گرایی در شناخت متون دینی یک شاخصه به شمار بیاید باید نتیجه آن یعنی تکفیر مسلمانان نیز پذیرفته شود.
توحید در عبادت به معنای نگرش یکتایی خداوند عزوجل در پرستش است؛ در توضیح باید گفت که عبادت آن خضوعی است که با اعتقاد به معبود بودن خداوند صورت می گیرد و آن گونه که ابن‌تیمیه در تعریف عبادت گفته است صحیح نیست. وی می‌گوید که خشوع یا خضوع تنها در محضر کسی غیر از خداوند عبادت وی است.
محمد بن عبدالوهاب به زور شمشیر به مکه و مدینه مسلط شد و عالمان مذاهب اسلامی را مجبور کرد که حکم کفر خود را امضا کنند و گواهی دهند که کافر هستند.
محمد بن عبدالوهاب فقط برداشت خود از دین را درست می‌دانست. گویی فقط فهم او از دین درست است و دیگران همه اشتباه می‌کنند. به همین جهت عالمان معاصر خود را تکفیر می‌کرد.
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت به شیعه وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که آنان همواره شیعیان را به خاطر عزاداری‌های همه‌ساله و به راه‌انداختن دسته‌ها و موکب‌های عزاداری مورد نکوهش قرار داده و می‌پرسند: سیدنا حسین ـ رضی الله عنه ـ کشته شد و به بهشت رفت، چرا شما شیعیان همه‌ساله این مراسم را تجدید و تکرار می‌کنید؟
بسیاری از الفاظ هست که با تغییر معنایی و مفهومی از کارایی خود خارج و کارکرد دیگری پیدا می‌کند. گاهی این تغییر به قدری زیاد است که لفظ معنای کاملا نقیض از خود ارائه می‌دهد. یکی از این کلمات «جهاد» در ادبیات سلفیان جهادی است. سلفیان جهادی آنقدر این مفهوم را تغییر داده‌اند که از مفهوم قرآنی خود کاملا دور شده است.