ایرانیان یک ضرب المثل معروف دارند و آن این که «ماه هیچ وقت پشت ابر نمی‌مونه» این ضرب المثل زیبا کنایه از آن است که حقیقت و واقعیت هیچ‌گاه برای همیشه مخفی نمی‌نماند و روزی بر گستره جهان نورافشانی خواهد نمود؛ دیگر اینکه حقیقت همیشه بر قلوب خواهد نشست و هر چقدر تبلیغات سوء علیه آن شود باز هم روزی قلوب را تسخیر خواهد نمود. در دوره صدر اسلام نیز مشرکین تبلیغات سوئی را علیه رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روا داشتند و به مردم می‌گفتند هر گاه از کنار او رد می‌شوید به سخنانش گوش ندهید و پنبه در گوش خود قرار دهید. اما باز هم حس حقیقت جویی باعث می‌شد تا مردم پنبه از گوش خود بیرون آورده و به کلام دلنشین قرآن از زبان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گوش فرا دهند و مجذوب وی گردند.
در حقانیت شیعه همین بس که شیخ مجدی محمد علی محمد نویسنده برجسته وهّابی سخن جالبی دارد و می‌گوید: «یکی از جوانان اهل سنت حیرت زده نزد من آمد؛ وقتی که علت حیرت او را جویا شدم، دریافتم که دست یکی از شیعیان به وی رسید، این جوان بیچاره، تصور کرده است شیعیان، ملائک رحمت و شیر بیشه حقّ می‌باشند» [1] گرچه این نویسنده در حال القای مطلب به گونه‌ای دیگر است اما واقعیت این است که استدلالات آن شیعه چنان در قلب این جوان تاثیر کرد که وی را در آستانه قبول واقعیت قرار داد.

پی‌نوشت:
[1]. دکتر ناصر بن عبدالله قفاری، اصول مذهب الشیعه الامامیه الاثنی عشریع، ج1، ص9