ملامتیه یکی از فرقه‌ها و شیوه‌های سلوکی در بین متصوفه بوده که آثار سلوکی آنها هنوز هم در بین بعضی فرقه‌های تصوف وجود دارد، استاد مطهری این شیوه سلوکی را خلاف مبانی سلوکی حضرات معصومین علیهم‌السلام دانسته است.

بهائیت و تصوف دارای آموزه‌های انحرافی بسیاری هستند؛ خداانگاری بزرگان، یکی از این آموزه‌‌هاست که به هیچ‌ وجهی با آموزه‌های اسلامی سازگار نیست.

ادعای بابیت یکی از انحرافاتی است که در جامعه اسلامی وجود داشته و بعضی از بزرگان تصوف همچون حلاّج و بعضی از بزرگان بابیت همچون سید علی‌محمد باب، دچار این انحراف بوده‌اند؛ طبق روایات این‌گونه انحرافات، نشان‌دهنده بطلان آن جریان‌ها می‌باشد.

سید علی‌محمد باب(مؤسس فرقه بابیت)، از ابتدای زندگی تا انتهای آن تحت تأثیر آموزه‌های تصوف بوده؛ برای اثبات این مطلب می‌توان سیری در زمان کودکی و جوانی او و آموزه‌های او داشت، تا این امر اثبات شود.

تقدیس ابلیس یکی از آموزه‌های انحرافی متصوفه بوده که در سایر فرقه‌های معنویت‌گرای معاصر همچون عرفان حلقه، نفوذ کرده است؛ در صورتی که این آموزه با آموزه‌های حضرات معصومین علیهم‌السلام معارض و ناسازگار می‌باشد.

بعضی از متصوفه برای رسیدن به حالت خلسه تلاش بسیار کرده و برخی از آنها که در رسیدن به این حالت، ناکام ماندند، دست به مصرف مواد مخدّر زده، تا حالتی این چنینی برای آنها حاصل شود.