وهابیان مدتی است که اصطلاح وهابیت را برای خود نمی‌پسندند و کتاب‌های زیادی نوشته‌اند که عقیده خود را عقیده سلف معرفی کنند و با این استدلال، خود را سلفیه می‌نامند؛ اطلاق سلفیه بر آنان اشتباه است و به آنان ارزش و اعتبار می‌بخشد و آنان را در جرگه مذاهب اسلامی متقدم وارد می‌کند؛ باید با اطلاق وهابیت بر آنان، جدایی آنان را از مذاهب متقدم اهل‌سنت بر همه مسلمانان آشکار کرد.

علمای فریقین، نام وهابیت را برای یک گروه ایجاد شده در قرن دوازدهم به کار بردند و پس از مدتی، آنان این نام را کنار گذاشته و به سلفیه تغییر دادند. علمای مذاهب اسلامی فهمیدند که وهابیان قصد دارند اثر منفی نام وهابیت را با پوشش نام سلفی از بین ببرند؛ از این‌رو نامی را انتخاب کردند که یک حرکت اصلاحی و روشنفکرانه در مصر ایجاد کرده بود و در بین مسلمانان آبرو داشت.

علمای فریقین، نام وهابیت را برای یک گروه ایجاد شده در قرن دوازدهم به کار برده‌اند؛ پس از گذشت یک و نیم قرن از زمان پیدایش وهابیت، تمام تلاش مفتیان وهابی این شد که نامی از وهابیت برده نشود و به آنان سلفیه و سلفی گفته شود. محققین و علمای مذاهب اسلامی فهمیدند که وهابیان با استفاده از عنوان سلفیه، قصد دارند خود را بین مذاهب اسلامی و گروه عظیم سلفیان اهل‌سنت قرار دهند تا هیچ مقاومتی در برابر تبلیغ تفکر تکفیری آنان صورت نپذیرد.

در شبکه ماهواره ای وهابیت، شبهه کردند که امامت در شیعه الهی نیست و امامان از قبل مشخص نبودند؛ برای اثبات این ادعا، روایتی را تحریف کردند که زراره پس از امام صادق (ع) فرزند خود را به مدینه فرستاد تا از امام جدید آگاهی بیابد؛ در حالیکه زراره امام هفتم را می‌شناخت و می‌خواست کسب تکلیف کند که می‌توان امامت امام کاظم (ع) را اظهار کرد یا باید تقیه کرد.

مخالفین شیعه به جهت اثبات افسانه بودن شهادت حضرت زهرا (س) که از اعتقادات شیعیان است، دلیل می‌آورند که چرا پس از شهادت حضرت زهرا (س) هیچ کدام از بنی‌هاشم قیام نکردند؛ پاسخ این است که توسط حضرت زهرا و امیرالمؤمنین (ع) و برخی مسلمانان اعتراضاتی صورت گرفت؛ اما شرایط قیام مهیا نبود و بعد از مدتی، غاصبان در دنیا نبودند که قیامی علیه آنان صورت پذیرد.

مخالفین، قضیه هجوم به خانه حضرت زهرا(س) را به گونه‌ای بیان کرده‌اند که به صورت منطقی از حضرت علی(ع) عکس‌العمل خاصی مورد انتظار است و گفته‌اند پذیرش شهادت حضرت، نسبت بی‌غیرتی به امیرالمومنین(ع) است؛ در حالی که چند هجوم به خانه بوده و موارد نقل شده، هر قطعه‌ای از یک هجوم اخذ شده و در کنار هم این استبعاد را به وجود آورده است.