عرفانهای نوظهور
کارما یا کرمه از باورهایی است که اکنکار آن را از عرفانهای شرقی به عاریت برده است. بر اساس این باور، انسان هر آنچه در این جهان بکارد، در همین دنیا درو خواهد کرد. بر این اساس، باور به معاد از بین رفته، به جای آن تناسخ مطرح می‌شود. فرهنگ ادیان جهان ذیل واژۀ کارما می‌نویسد: «مفهوم مهمی در دینهای آسیای جنوبی، مشترک میان هندوییسم، آیین بودا و...
از زندگی این ماهانتا (داروین گراس) اطلاعات زیادی در دست نیست. او پس از وقایعی که برایش پیش آمد به طرز عجیبی دچار بایکوت خبری شد. در سال ۱۹۷۱ با درگذشت پال توئیچل، عصای قدرت اک به او رسید. وی از شاگردان مستقیم پال توئیچل بود و در شورای اکنکار توانست رأی اکثریت را به دست آورد. برخی معتقدند حمایت‌های گیل توئیچل، همسر پال، در انتخاب...
اوشو یک نویسنده به معنای رایج کلمه نیست؛ او خود تاکنون هیچ کتابی ننوشته است و کتاب‌های چاپ‌شده به نام اوشو، در حقیقت، نسخه‌برداری از سخنرانی‌های وی هستند. از دیدگاه اوشو انسان، «حیوان ناقصی است که خود، به تنظیم و برنامه‌ریزی زندگی خویش می‌پردازد. او موجودی است بالقوه است که فرصت بالفعل شدن استعدادهایش را بدون کمک گرفتن از...
اکنکار، پیامبران خود را با نام ماهانتا یا استادحق می‌شناسد. از دیگر نام‌هایی که برای استاد استفاده می‌شود میتوان به سفیر روح، معلم، وای گورو، سات گورو و همکار خدا اشاره کرد. پندار اکنکار بر این است که ماهانتا که به معنای رهبر معنوی یا مرد خداست مسافر روح اصیل است که ابرمرد نژادشناس‌ها و فیلسوف‌ها است. تاریخ بسان او انسانی را در اوج ...
شاگردان، استادِ اک را «چلا» یا «رهرو» می‌گویند. اینان دانشجویان و یا مریدان استاد هستند که با وی از طریق بیرونی یا درونی در ارتباط هستند و آموزش‌های اکنکار را از استاد دریافت می‌دارند. اصطلاح دیگری که در این زمینه وجود دارد «آکولایت» است. وی کسی است که وارد آموزش‌های اکنکار شده است. شیوه انتخاب و پذیرش چلا: کتاب مقدس ادعایی اکنکار دربارۀ گزینش...
یکی‌از ادعاهایی که پیامبران اکنکار بسیار بدان تمسک می‌کنند، تبلیغی نبودن اکنکار است. ایشان بسیار علاقه‌مندند که گسترش این طریقت را به فطرت انسانها نسبت دهند. اک نیرویی درونی است که در همه وجود دارد و به خودی خود به غلیان درمیآید و نمود پیدا می‌کند. وانگهی تبلیغ و ترویج آیین و ادیان به منزله دخالت در آگاهی دیگران است که در نظر اکنکار یکی از زشتترین...
از ديدگاه عرفای مسلمان، اگر انسان، با بُراق عشق، حرکت کرده، منازل را زير نظر انسان کامل طی کند، به کمال نهايی خود می‌رسد، به‌طوری‌که پرده ميان او و خدا برداشته‌شده و به مرکز جهان هستی می‌رسد. او بايد اين راه را با تکاپوی مداوم بپيمايد، چنان‌که خداوند متعال در قرآن کريم می‌فرمايد: «يا اَيُّهَا اَلاِنسانُ اِنَّک کادِحٌ الي رَبِّکَ کَدحاً فَمُلاقِيهِ [انشقاق/6] ای انسان...
رؤیا به تحولاتی که در عالم خواب می‌گذرد گفته می‌شود. رؤیابینی همان اصطلاح خواب دیدن است که در بین ما رایج است. البته نوعی از رؤیا در اکنکار وجود دارد که بدان رؤیای بیداری می‌گویند و در اصطلاح ما خیالپردازیهای بیداری گفته می‌شود. خاستگاه رؤیاها در اکنکار متفاوت است. پال توئیچل معتقد است رؤیا‌های ما نتیجۀ ظهور انگیزه و تمایلند. برخی از رؤیاها نیز نتیجۀ انعکاس...
فرقۀ اکنکار مدعی است بدون اکنکار هیچیک از راهها برای رسیدن به خدا کافی نیستند. انسان برای رسیدن به خدا اگر به دیگر ادیان معتقد است باید یا خود را از آنها بپیراید و یا در کنار آن به اکنکار بپردازد تا بتواند واصل خدا شود. در غیر این صورت، تمام افرادی که ادّعا دارند خدا را تجربه کرده‌اند وصل نایافتهاند: «وصل نایافتگان کسانی هستند که رهایی را به واسطه وصل از طریق...
در سراسر کتابها و عقاید اکنکار، شخصیتی وجود دارد که اکنکار مدعی است او همان خدای بقیۀ ادیان و آیین‌هاست. با نگرش به برخی از ویژگیهایی که اکنکار برای این شخصیت می‌شمارد میتوان او را بازسازی شخصیت شیطان دانست. در برخی نوشته‌ها و باورها، اکنکار «کَل نیرانجان» را خیانت‌پیشه‌ای می‌داند که آرزو دارد در مقام خدایی پرستش شود...
برخی از اوصاف به یگانگی و وحدانیت خداوند اذعان دارند. این اوصاف قسمتی از صفاتی هستند که در خداشناسی اسلامی بدان «صفات ثبوتیه» می‌گویند. اما برای اثبات خداوند «واحد»، «احد» و «سرمد» باید صفات دیگری را از ساحت مقدس خداوند زدود. به این صفات، «صفات سلبیه» گفته می‌شود. این صفات بنا به این‌که با صفات ثبوتیۀ الهی در تضاد بوده و صفات جهان مادهاند...
جهان‌بینی اکنکار به نوعی با جهانبینیهای مختلف درآمیخته است. از سویی در برخی نوشته‌ها تمام واقعیات عالم را نفی می‌کنند و آنچه را در دنیای بیرون است ساخته و پرداختۀ ذهن می‌انگارند و از سوی دیگر، جهانی را به نام جهان مادّی یا فیزیکی قبول دارند. آنان این جهان را به سه بخش عمده آندا، پیندا و برهماندا تقسیم می‌کنند. پال توئیچل (بنیان‌گذار این شبهآیین) در نوشته‌های...
هدف غايی انسان، رسيدن به سعادت، کمال و خوشبختی است و کمال، جز برآورده شدن نيازهای حقيقی و به فعليت رسيدن قوا و استعدادهای واقعی او چيز ديگری نيست. از سوی ديگر کمال حقيقی انسان، نتيجه سير آگاهانه و اختياری اوست؛ يعنی آنچه او را برای برخورداری از ارزش‌های انسانی، شايسته می‌کند، نتيجه سير و حرکت اختياری و آزادانه اوست و قطعاً جنبه جبری و ناآگاهانه ندارد...
انسان در هر عرف و علمی، تعريف خاصی دارد؛ براي مثال در فلسفه ارسطويی، انسان، حيوان ناطق، دانسته شده است. بر اساس اين تعريف، هم به پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله) انسان گفته مي‌شود و هم به ابوجهل؛ به قول مولوي: گر به‌صورت، آدمي انسان بُدی، احمد و بو‌‌جهل، پس يکسان بُدی. اما زمانی که در وادی عرفان قدم می‌گذاريم، برخی عرفا انسان را به‌صورت ديگری...