سلفیت و وهابیت
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده، اخذ به ظواهر آیات و روایات، همچنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آنها است. به عنوان مثال سردمدار وهابیت ابن تیمیه حرّانی، تبرک جستن، بوسیدن و دست مالیدن به قبور را حرام می داند.
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده اخذ به ظواهر آیات و روایات، همچنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آنها می‌باشد. از جمله اتهاماتی که از سوی وهّابیت در مبحث زیارت قبور به شیعه وارد می‌شود، تهمت شرک و قبرپرستی است.
با توجه به آیات و روایاتی که در منابع شیعه و اهل‌سنت در موضوع وحدت اسلامی وجود دارد، اما در مقابل می‌بینیم که این موضوع از سوی برخی از علمای جامعه اسلامی به نام وهابیون، رد شده است. اینان در برخورد افراطی و تعصب آمیز خود هر که را سدّ راه می‌بینند حتّی اگر از مذاهب اهل‌سنت باشند بدعت‌گذار، کافر و مرتد می‌نامند.
در کتاب‌های هیچ‌یک از علمای اهل‌سنت و جماعت، اثری از نام سلفیه و یا مذهبی به این نام به چشم نمی‌خورد؛ بلکه این نامی است که از سوی وهابیان و بی‌دینان ساخته شده است؛ اگر یک مسلمان خود را پیرو مذهبی معرفی کند که امروز به مذهب سلفیه خوانده می‌شود، بدون شک چنین شخصی بدعت‌گذار است.
ابن منکدر تابعی، با یاران خود نشسته بود که ناگهان زبانش بند آمد. بلند شد و گونه‌هایش را بر قبر پیامبر گذاشت؛ به همراهانش گفت: هرگاه مشکلی برایم پیش بیاید، از قبر پیامبر شفا می‌طلبم؛ همچنین گفته‌اند که ابن‌عمر، دست راستش را بر قبر شریف پیامبر می‌گذاشت و بلال گونه‌هایش را.
نام وهّابی و فرقه وهابیت که قدمت آن خیلی از دویست سال تجاوز نمی‌کند، شهره عام و خاص گردیده و کمتر کسی است که نامی از این گروه و یا خبری از جرایم و جنایات آنان، نشنیده باشد. طبیعی است استعمال نام وهّابیت چندان خوشایند این گروه نباشد و به همین جهت، آنان خود را «سلفی» می‌خوانند.
در موضوع حرمت و عدم جواز زیارت قبور و تبرک قبر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) اولیا و اوصیای الهی، نه تنها از سوی هیچ یک از بزرگان مذاهب چهارگانه اهل‌سنت فتوایی وجود ندارد، بلکه کلماتی در تایید این امر شاهدیم.
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده، اخذ به ظواهر آیات و روایات است. در حالیکه زیارت قبور در سنت نبوی رایج بوده و پیامبر به آن تشویق می‌کردند، وهابیت با استناد به روایاتی که بعضا دلالت ندارد، آن را مورد نهی می‌دانند.
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده اخذ به ظواهر آیات و روایات است. از جمله اتهاماتی که از سوی وهّابیت در مبحث زیارت قبور به شیعه وارد می‌شود، تهمت شرک و قبرپرستی است. که در پاسخ باید گفت در قرآن کریم اصل زیارت مورد تایید قرار گرفته است.
عبادت، آن چنان که از سوی مفسرّان قرآن کریم و عربی دانان و علمای اسلام تعریف شده به معنای نهایت خضوع همچون سجده، رکوع، گذاردن پیشانی و یا گونه بر خاک به عنوان تواضع و دیگر رفتارهای از این قبیل است. بنابراین عبادت جدای از زیارت است.
چندین سال است که شاهد پیاده‌روی گسترده برای حضور در مراسم معنوی زیارت اربعین در کربلای معلی هستیم. جمعیت مشتاقی که با تحمل خطرات، آسیب‌ها، مشقات و مشکلات برای پیمودن مسیرهای چند صد کیلومتری اقدام به قدم گذاشتن در این راه می‌کنند و بدون این‌که کوچکترین رنجشی از مشکلات این سفر داشته باشند سعی می‌کنند با پای پیاده خود را در روز...
آیا نسبت به زیارت امام حسین به صورت پیاده روی حدیثی هم داریم؟ در واقع آیا پیاده روی موضوعیت دارد یا نه؟ آیا پیاده رفتن به زیارت ابی عبدالله فضیلت وثوابی هم دارد؟ در کتابی معتبر به نام «کامل الزیارات» بابی مخصوص داریم به نام «ثواب كسى كه سواره يا پياده به زيارت حضرت امام حسین (علیه السلام) برود» باب چهل ونهم.
ابن تیمیه گفته چیزی از علوم نزد شیعه نیست؛ می‌توان وی را به کتاب‌های الذریعه و تأسیس الشیعه رهنمون کرد. ابن تیمیه گفته شیعیان دور از علم حدیثند؛ باید به او گفت که شیعیان به حدی به سند آگاهی داشته و به آن اهمیت می‌دادند، که احمد بن محمد بن عیسى اشعرى، رئیس شهر قم و از راویان بزرگ شیعه، احمد بن محمد بن خالد برقی، راوی حدیث شیعه را به جهت نقل روایات مرسل و روایاتى از ضعفا از شهر قم بیرون کرد.
أبونصر محمد بن عبدالله الإمام، از شيوخ سلفي يمن، سه کتاب درباره جن و شیطان نگاشته است و در کتابی که در زمینه ازدواج بین انسان و جن نوشته، خود به حرمت ازدواج انسان و جن متمایل شده است، وی معتقد است که در عصر پیامبر اکرم و خلفای راشدین، ازدواجی بین جن و انسان صورت نگرفته، و اگر چیزی به‌وجود آمده بعد از عصر سلف صالح است، و داستان‌هایی که در عصر سلف در این‌باره نقل شده، صحیح نیست.