مکاتب اهل سنت
آنگونه که از شواهد تاریخی پیداست، اوضاع حکومتداری حاکمان، بعد از رحلت رسول خدا، رو به وخامت گذاشته و حاکمان برای مالاندوزی نسبت به هم سبقت میگرفتند. اما در این میان بودند صحابهای که همچنان هوشیار بوده و در برابر انحرافات حاکمان وقت، مقاومت میکردند. چرا که هنوز آثار تربیتی رسول خدا در میان برخی از صحابه باقی بود.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: قسم به کسی که جانم به دست اوست، ایمان ندارد به من، مگر این که مرا، از فرزند و پدر و مادرش بیشتر دوست داشته باشد» خلیفهی دوم گفت: یا رسول الله (ص) من تو را به جز خودم، از هر چیزی بیشتر دوست دارم. پیامبر (ص) فرمود: بلکه باید من را از خودت نیز بیشتر دوست داشته باشی تا مومن به حساب آیی!
چرایی قیام اباعبدالله الحسین (علیه السلام) در آثار مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. این قیام همیشه در بین مذاهب اسلامی جایگاه ویژهای داشته است. در این بین کلماتی از صحابه واردشده است که نشاندهنده لزوم قیام امام بوده است. این در حالی است که وهابیت برخلاف این روند، علیه عموم مسلمانان این قیام را تخریب میکنند.
وهابیت با تمسک به آراء ابن تیمیه، قائل به حرمت زیارت قبر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) هستند و معتقدند زیارت قبر پیامبر (ص) شرک و حرام است. این در حالی است، که علمای اسلام با تمسک به روایات نبوی، قائل به استحباب زیارت قبر پیامبر اکرم (ص) هستند. روایات فراوانی، مسلمانان را دعوت به زیارت قبر پیامبر اکرم (ص) میکند.
افرادی مانند این عربی مالکی، از علمای مالکی است که از یزید به عنوان مسلمان متدین یاد میکند. او شخصیت تاریک و ننگ آور یزید را فراموش کرده و یا خود را به جهل و نادانی زده است و چیزی که لابلای کتب علمای اهل سنت در وصف یزید گفته شده را انکار میکند. با نگاهی به نظرات علمای اهل سنت، سخن بی اساس ابن عربی مالکی رد می شود.
اميرالمؤمنين (علیه السلام) از شهادت فرزندش خبر میدهد. خبری که حضرت از دولبان نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیده است. پیامبراکرم (ص) فرمودند: قبل از اینکه تو بیایی جبرئیل پیش من بود و به من گفت که حسین نزدیک رود فرات به شهادت خواهد رسید. سپس پیامبر به من گفت: آیا میخواهی از تربت آنجا ببویی؟ گفتم: بله!
بعد از رحلت نبی مکرم اسلام، اختلافات بسیاری در بین صحابه آن حضرت نمایان شد. برخی همچون زمان حیات حضرت، گوش به فرامین وصی او بوده و انحرافات در حاکمیت اسلامی را بر نتافتند و در مقابل آن سکوت نکردند. این اصحاب محدود و خاص از عملکرد حاکمان غاصب ناراضی بوده و به هر طریقی که میتوانستند برای آگاهی بخشیدن به مردم تلاش میکردند.
برخی به اشتباه تصور میکنند، فقط شیعه است، که قائل به زیارت قبور است؛ در حالی که سلف صالح و همهی مسلمانان، از صدر اسلام تاکنون، قائل به زیارت قبور انبیاء و اولیاء بوده و هستند، و تنها عدهای اندک، به نام وهابیت با پیروی از ابن تیمیه، زیارت قبور را شرک میدانند. سُبکی میگوید: «زیارت در بین مسلمین، اجماعی است»
با مطالعه و تأمل در تاریخ و سرگذشت برخی از صحابه، به رفتارهایی برمیخوریم که نه تنها با عدالت آنها بلکه با اصل اسلام آنها منافات دارد. در این مختصر به چند نمونه تاریخی اشاره میکنیم و وجدانهای بیدار را گواه میگیریم، که ببینند آیا میتوان چنین انسانهایی را عادل خطاب کرد و تمام سخنانشان را پذیرفت؟
حکومتی مشروع است که با موازین اسلامی هماهنگ باشد و پیامبران هم وقتی بحث جانشینی را مطرح میکنند، خداوند شرایطی خاص را برای آن قرار میدهد. حال یزید بن معاویه که مدعی خلافت پیامبر اکرم (ص) است و از کوچک ترین مسائل ابتدایی شرعی بیاطلاع میباشد، آیا میتوان او را خلیفه مسلمین نامید و بیعت با او را محترم شمرد.
یکی از اموری که ارجح است، عزاداری، وبه سر و سینه زدن برای امام حسین (علیه السلام) است که به تواتر هم در روایات شیعه و هم سنی آمده است. با وجود چنین روایاتی که در کتب معتبر اهلسنت آمده است نشان میدهد که عزاداری و به سر و سینه زدن هیچ عیب وایرادی در آن نیست، و این شبهات باطل است؛ روایات ابن عباس و عایشه در این زمینه آمده است.
یکی از سنتهای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، تقسیم بالسویه بیتالمال بین مسلمین بود، و برای ایشان فقیر و غنی یکسان بود. اما با فوت ایشان، این سنت هم دفن شد تا اینکه زمان حکومت و امامت حضرت علی(علیه السلام) فرا رسید. اوج این ناعدالتی ها در زمان خلیفه سوم رخ داد که مفاسد اقتصادی فراوانی را در برداشت.
اهل بیت رحمه للعالمین هستند حتی در جنگ، مانند حضرت حسین بن علی (سلام الله علیه) که همچون پدرش با دشمن مدارا کرد. با اینکه سپاه دشمن جلوی حضرت را گرفتند، ولی حضرت به غلامانش گفت: «آب به اين جماعت دهيد و سيرابشان كنيد اسبان را نيز سيراب كنيد» غلامان آمدند و اسبان را سيراب كردند. گروهى از آنان به قوم آب دادند تا سيراب شدند.
در منابع اهلسنت، چند حدیث جعلی در فضیلت ابوبکر و عمر از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است که سبب شده است برخی متوهم شوند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در این روایات، به خلافت خلفای سه گانه اشاره کرده است. این درحالی است که روایات وصایت و خلافت حضرت علی (علیه السلام) متواتر میباشد.