مکاتب اهل سنت
پس از رحلت پیامبر اکرم و به‌خاطر هوی و هوس برخی، انشعاباتی صورت پذیرفت، به طوری که در مدت زمان کوتاهی فرقه‌های مختلفی که هر یک آراء و نظرات خود را دنبال می‌کردند و آن را با سنت و روش پیامبر تطبیق می‌دادند، به‌وجود آمد، و این تطبیق دادن برای این بود که طبق حدیث نبوی افتراق امت جزء فرقه‌ی ناجیه باشند.
ملل و نحل نام کتاب‌هایی است که در آن به بیان فرقه‌ها و مذاهب مختلف اسلامی همراه با عقاید و نظراتشان می‌نویسند و تطبیق مذاهب اسلامی را با احادیث منقول از پیامبر اکرم(ص) ذکر می‌کنند، یکی از این احادیث حدیث مشهوری است که پیامبر فرمود: امت من به هفتاد و دو فرقه یا هفتاد و سه فرقه تقسیم می‌شوند، که فقط یک گروه آن بهشتی هستند
مسعودی شافعی صاحب مروج الذهب؛ علی بن حسین مسعودی، یکی از بزرگان شافعی مذهب در کتاب معتبر «مروج الذّهب» تصریح به ولادت حضرت مهدی کرده است: «در سال 260 هجری ابومحمد حسن بن علی... در زمان خلافت معتمد و در سن 29 سالگی از دنیا رفت. او پدر مهدی منتظر است که امام دوازدهم از دیدگاه مذهب دوازده امامی به شمار می‌رود.»
حجه الاسلام محمد علی محسن زاده در همایش وحدت نخبگان شیعه و اهل سنت شهرستان ریگان گفت: در طول تاریخ سیره بزرگان مکتب اهل بیت علیهم السلام نهی از اهانت به مقدسات دیگر فرق بوده است معاصرین نیز در فتوایشان مانند آیت الله العظمی بروجردی، امام خمینی و امروز امام خامنه‌ای اهانت به اصحاب را حرام می‌دانند
غلو در لغت افراط گرایی و بالا بردن هر چیزی را گویتد، و از طرف دیگر هرگاه این کلمه در مورد معتقدات دینی و مذهبی به کار رود، به این معناست که انسان چیزی را که به آن اعتقاد دارد، از حدّ خود بسیار فراتر برده است، که گاهی همراه با کذب محض است و گاهی همراه با موافقت، به طوری که از حدّ خودش هم فراتر می‌رود و به دروغ منتهی می‌شود
مسأله امامت و اعتقاد به آن، منحصر به شیعه نبوده و ساخته و پرداخته مکتب تشیع نیست. چرا که تمامی فرق اسلامی در این نقطه اشتراک نظر دارند که وجود و وجوب امام و پیشوا از ضروریات است و با فطرت بشر و عقل انسانی سازگار است. بنابراین اختلاف در جزیات مسأله امامت است که باعث تفاوت دیدگاه و وجه تمایز بین شیعه و اهل سنت شده است.
از آن‌جایی که وجود نازنین نبّی مکرم اسلام حضرت محمد(ص) در آن روایت مشهور و معروف خود که فرمودند: «انی تارکم فیکم الثقلین کتاب الله و اهل بیتی» تا مسلمین به آن توجه کنند و یه آن چنگ بزنند؛ متاسفانه بعد از رحلت پیامبر در اواخر قرن اول افرادی خود را امام و پیشوای مردم قرار دادند و دین را آن طور که می‌خواستند تفسیر نمودند.
در وحدت میان شیعه و اهل تسنن که امروزه با وجود دشمنان مشترکی که وجود دارد و هجمه‌هایی که به دین اسلام وارد می‌آورند، بیش از پیش لازم و ضروری است باید با مورد عمل قرار دادن بیانات رهبران فقهی و سیاسی خود به این مهم بیشتر اهمیت بدهیم. در این زمینه بیانات معمار کبیر انقلاب و مقام معظم رهبری می‌تواند سرلوحه و چراغ راهمان باشد.
این داستان از سری داستان های باغ گل محمدی می‌باشد که نویسنده به ذکر فضیلت زیارت حضرت امام رضا (علیه السلام) پرداخته و حدیث برتری این زیارت بر زیارت امام حسین و لزوم حفظ وحدت اسلامی در بین مسلمین را با استناد به آیه قرآن در قالب حکایت بیان نموده است. در این داستان چند کبوتر و یک بلبل در یک باغ گل محمدی مشغول به گفت‌وگو هستند.
سوالی به رنگ آه و سوز از اهل سنت، ولی بی‌جواب. اهل بیت پیامبر اکرم (ص) با این جایگاه علمی واخلاقی نزد مردم چرا باید در نقل احادیث از آنها کم لطفی وبی توجهی نشان داده شود. واقعا چرا جایگاه اهلبیت نسبت به نقل روایت کم رنگ جلوه داده شده است، واین در حالی است که دیگران را که شایستگی نداشتند بر اهل بیت مقدم کردند.
وحدت یکی از مسائل مهم جامعه اسلامی است که اسلام نسبت به آن اهتمام ویژه داشته و مسلمانان را نسبت به آن تشویق و ترغیب می‌کند، وحدت و انسجام اسلامی است که آیاتی از کلام الله مجید نیز به آن اشاره نموده است که با توجه به فرق مختلف، که طبق روایات اهل‌سنّت به بیش از هفتاد فرقه می‌رسد، لزوم آن بیشتر احساس می‌شود.
با توجه به لزوم شناخت و رشد آگاهی که آحاد جامعه اسلامی باید به آن دسترسی داشته باشند، مقام معظم رهبری در بیانات خودشان که با اقشار مختلف مردم داشتند به آن چرداخته و فرمودند: «ما دشمن خود را نمی‌شناسیم ... این‌ها می‌خواهند منطقه را سرگرم خویش کنند تا اسرائیل یک نفس راحت بکشد...» بنابراین وحدت مخالف هدف استکبار است.
احادیث فراوانی در مورد جنگهای سه گانه علیه امیرالمؤمنین وجود دارد. این اخبار آن‌قدر فراوان هستند که به حد تواتر رسیده است. در بعضی از اخبار و کتب تاریخی این موضوع به نبرد حضرت، با عمالقه شهرت دارد. هرچند برخی با این روایات به مقابله پرداختند و آنها را کذب و جعلی خواندند ولی تواتر و شهرت این روایات قابل انکار نیست.
با توجه به اشتراکات موجود در بین همه فرق اسلامی اگر جامعه اسلامی بر پایه مشترکات به وحدت و انسجام لازم در بین دیگر کشورها برسد مسلما جامعه جهانی بر روی قدرت جهان اسلام حساب خواهد کرد. ما با داشتن غنای فرهنگی و داشتن اشتراکات بسیار مانند پذیرش خدای واحد، قبله واحد، پیامبری خاتم الانبیاء (ص) می‌توانیم به وحدت جامع برسیم.