تصوف
مولوی دارای گرایشاتی به مکتب خلفا بوده و برای اثبات این امر میتوان شواهد بسیاری از «مثنوی» و «دیوان شمس»، پیدا کرد، به این خاطر سخن از تشیع او، سخنی گزاف و نادرست است.
متصوفه تلاش داشتهاند برای کسب مشروعیت دینی در جامعه شیعی، بزرگان خود را جزء مرتبطین حضرات معصومین علیهمالسلام نشان دهند، در صورتی که با اندک پژوهشی، نادرستی سخن آنها روشن خواهد شد.
ادعای بابیت یکی از انحرافاتی است که در جامعه اسلامی وجود داشته و بعضی از بزرگان تصوف همچون حلاّج و بعضی از بزرگان بابیت همچون سید علیمحمد باب، دچار این انحراف بودهاند؛ طبق روایات اینگونه انحرافات، نشاندهنده بطلان آن جریانها میباشد.
آیه تطهیر در شأن اصحاب کسا (حضرت فاطمه، امام علی، امام حسن و امام حسین علیهمالسلام) نازل شده، در صورتی که ابن عربی همه سادات را مصداق این آیه شریفه میداند.
سید علیمحمد باب(مؤسس فرقه بابیت)، از ابتدای زندگی تا انتهای آن تحت تأثیر آموزههای تصوف بوده؛ برای اثبات این مطلب میتوان سیری در زمان کودکی و جوانی او و آموزههای او داشت، تا این امر اثبات شود.
جریانهای انحرافی همچون تصوف و بابیت، برای پیشبرد اهداف خویش، تلاش کردهاند با علم و دانش مبارزه کنند و مردم را در جهل قرار دهند؛ در صورتی که این شیوه با مکتب حضرات معصومین علیهمالسلام سازگار نبوده و اسلام خواهان گسترش علم و دانش در بین تمام مردم عالم است.
تقدیس ابلیس یکی از آموزههای انحرافی متصوفه بوده که در سایر فرقههای معنویتگرای معاصر همچون عرفان حلقه، نفوذ کرده است؛ در صورتی که این آموزه با آموزههای حضرات معصومین علیهمالسلام معارض و ناسازگار میباشد.
بعضی از شیوههای سلوکی متصوفه با مبانی اسلامی معارض بوده؛ به این خاطر است که طبق گزارشهای حدیثی، بزرگان این جریان انحرافی درصدد نهی از منکر امام صادق و امام رضا علیهماالسلام بودهاند.
وحدت وجود یکی از آموزههای انحرافی متصوفه است که در بعضی از جریانهای معنویتگرای انحرافی رسوخ کرده، در صورتی که این آموزه با مبانی اسلامی ناسازگار است.
بعضی از متصوفه برای رسیدن به حالت خلسه تلاش بسیار کرده و برخی از آنها که در رسیدن به این حالت، ناکام ماندند، دست به مصرف مواد مخدّر زده، تا حالتی این چنینی برای آنها حاصل شود.
ترک شریعت یکی از آموزههای مشترک بین تصوف و سایر جریانهای انحرافی معنویتگرا همچون عرفان حلقه است؛ در صورتی که این آموزه با تعالیم حضرات معصومین علیهمالسلام ناسازگار است.
رقص صوفیانه در خانه حضرت امام(ره) در خمین امری برای تحریف شخصیت حضرت امام(ره) است. عرفان ایشان آمیخته با فقه جعفری است و با این گونه رقص و آواز ها هیچ گونه تناسبی ندارد.
دشمنی با شیعیان یکی از آموزههای مشترک وهابیت و متصوفه بوده، در صورتی که روایاتی در منابع حدیثی نقل شده که رسولخدا صلیاللهعلیهوآله، شیعیان را بهترین مردم معرفی کرده است.
صلح کُل، یکی از انحرافات صوفیه بوده که در فرقههای معنویتگرایی همچون عرفان حلقه به شکل پلورالیسم دینی مطرح شده؛ در صورتی که این آموزه، خلاف مبانی اسلامی است.