احمد بصری با شریعتی جدید و اوامری جدید آمده است. اما باور به شارعیت قائم (علیه‌السلام) نادرست بوده و با انبوهی از آیات و روایاتی که دین اسلام و شریعت نبوی ابدی دانسته و آن حضرت را ختم رسولان معرفی کرده‌اند و در تقابلی آشکار می‌باشد.

احمد الحسن بصری مدعی است که ائمه (علیهم‌السلام) را در رؤیا دیده و به حقانیت او شهادت داده است. بر فرض محال، اگر حقانیت احمدالحسن با کتاب و سنت موافق بود (که نیست) و خواب او صادقه بود، باز هم اطاعت از او واجب نبوده و تکلیف ساز نمی‌باشد.

برخی از اتباع احمد بصری براین باورند که احمدالحسن را در رؤیای صادقه دیده‌اند، اما باید گفت؛ حتی در صورتی که فردی وی را در رؤیای صادقه دیده باشد. بازهم برای آن فرد تکلیف‌ساز نخواهد بود، و نهایت چیزی که می‌توان برای رؤیای صادقه قائل شد، مبشرات و عتاب‌هایی است که در خواب حاصل می‌شود.

بهره‌مندی مردم از امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) یکی از مباحثی است‌که در عصر غیبت وجود دارد و آقای یعقوبی در این مباحث اختلاط کرده و مسائل مبهمی را به مخاطبین خود ارائه می‌دهد و نام آن را انتفاع گذاشته است و در این بین، خود را یکی از اشخاصی که بیشترین بهره‌مندی از امام زمان دارد، معرفی می‌کند. 

توسل و شفاعت، یکی از شعبات توحید به حساب می‌آید و از بدیهی‌ترین مسائلی است که در قرآن به وضوح از آن یاد می‌شود؛ ولی محمدعلی طاهری، سرکرده‌ی عرفان حلقه با تفسیر و برداشتی غلط از آیات قرآن، همسو با وهابیت، مخاطبین خود را از توسل به اهل بیت منع می‌کند. 

تاریخ پیدایش علم رجال از زمان امامان معصوم (علیهم‌السلام) بوده و اصحاب در این‌باره کتبی به رشته‌ی تحریر درآورده‌اند. اما احمد بصری و اتباعش این علم را از اساس باطل دانسته  و آن را حرام می‌دانند.  حال آن‌که این علم باید باشد تا بتوان روایان غیرعادل را از عادل جدا کرد.