پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بعد از پیروزی شکوه‌مند انقلاب اسلامی ایران، شخصیت عرفانی امام خمینی(رحمةالله‌علیه) به گونه‌ای بود که گرایش مردم به ویژه نسل جوان به سلوک عرفان ناب اسلامی، شدت گرفت و همین موضوع باعث سوء استفاده مدعیان دروغین شد و زمینه را برای فراهم کردن عرفان‌های کاذب فراهم کرد.
یکی از مسائلی که موجب بدبینی بعضی افراد، به عرفان و مسائل سلوکی شده است، جهل به حقیقت عرفان و ناآگاهی مدعیان دروغین است.
جهل به عرفان، سبب رشد باورهای خرافی و ترویج عرفان‌های کاذب می‌شود و باعث فاصله گرفتن سالک از خدا و هدایت وی به پرتگاه گمراهی خواهد شد. امام عشق و عرفان با توجه به این اصل اساسی، در نامه‌ای به فرزندش چنین می‌فرماید: «عزیزم، اوّل باید با قدم علم لنگان لنگان پیش روی و این هر علمی باشد، حجاب اکبر است که با ورود به این حجاب به رفع حجب آشنا می‌شود، بیا با هم به سوی وجدان رویم که ممکن است راهی بگشاید. هر انسانی بلکه هر موجودی بالفطره عاشق کمال است و متنفر از نقص. شما اگر علم می‌جویید چون کمال است می‌جویید و از این جهت ممکن نیست که فطرت شما به هر علم که دست یابد به آن قانع شود و اگر توجه کند که مراتب بالاتری است در این علم بالفطره آن را می‌جوید و می‌خواهد و از این علم که وارد به واسطه محدودیت و نقصش متنفر است و آن چه به آن دل باخته، حیث کمال آن است.»[1]
یکی از ویژگی‌های شخصیت عرفانی امام خمینی (رحمةالله‌علیه) مبنا قرار دادن کلام الهی در سلوک عرفانی است. ایشان در آثار و گفته‌های عرفانی خود همواره می‌کوشد از کلام‌الله استفاده کند و این موضوع در درس اخلاق ایشان به وضوح مشاهده می‌شد به نحوی که اوج مسائل عرفانی در «تفسیر سوره حشر» [2] ایشان مشاهده شده است. علامه جعفری در این‌باره بیان می‌کند: «درس‌های ایشان از نظر عرفانی خیلی اوج داشت. سیمای امام خمینی (رحمةالله‌علیه) نشان می‌داد که از مواهبی برخوردارند که دیگران از آن بی‌بهره‌اند.»[3] سلوک قرآنی امام خمینی (رحمةالله‌علیه) باعث دوری ایشان از ریاضت‌های غیرشرعی شده بود و آن حضرت با سلوک قرآنی در راه رسیدن به کمال قدم بر‌می‌داشت.
بعد از شکست سنگین استکبار جهانی در هشت سال دفاع مقدس، به صورت برنامه ریزی شده با ترویج عرفان‌های کاذب به جنگ نرم علیه ایران اسلامی پرداختند. در این بین گروهی با سوء‌استفاده از سادگی و صداقت مردم،  با نشان دادن مواردی پیش پا افتاده، مریدان ساده لوح را فریب دادند و آن‌ها را به نام عرفان به گمراهی کشاندند و از این طریق به شهرت، محبوبیّت و گاه ثروت و دارایی قابل توجه‌ای دست یافتند.
یکی از دلایل و ویژگی‌های اصلی مدعیان دروغین ادعای کشف و کرامت آن‌ها است. همین امر باعث شده افرادی به پیروی کورکورانه آن‌ها بپردازند و با استدلال به آن بگویند اگر آن‌ها به دروغ ادّعای عرفان و معنویّت می‌کنند، پس این کشف و کرامت‌ها از کجاست؟! با ریشه یابی این موضوع، متوجه خواهیم شد ریشه ریاضت غیرشرعی یا شیطانی، باعث پیدایش عرفان‌های کاذب شده است. باطل بودن ریاضت‌های مدعیان دروغین با مراجعه به قرآن به راحتی بدست می‌آید.  «ثُمَّ قَفَّیْنا عَلی‏ آثارِهِمْ بِرُسُلِنا وَ قَفَّیْنا بِعیسَی ابْنِ مَرْیَمَ وَ آتَیْناهُ الْإِنْجیلَ وَ جَعَلْنا فی‏ قُلُوبِ الَّذینَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبانِیَّةً ابْتَدَعُوها ما کَتَبْناها عَلَیْهِمْ إِلاَّ ابْتِغاءَ رِضْوانِ اللَّهِ فَما رَعَوْها حَقَّ رِعایَتِها فَآتَیْنَا الَّذینَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَ کَثیرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ. [حدید/27] سپس در پی آنان رسولان دیگر خود را فرستادیم، و بعد از آنان عیسی بن مریم را مبعوث کردیم و به او انجیل عطا کردیم، و در دل کسانی که از او پیروی کردند رأفت و رحمت قرار دادیم و رهبانیّتی را که ابداع کرده بودند، ما بر آنان مقرّر نداشته بودیم گرچه هدفشان جلب خشنودی خدا بود، ولی حقّ آن را رعایت نکردند از این رو ما به کسانی از آن‌ها که ایمان آوردند پاداششان را دادیم و بسیاری از آن‌ها فاسقند.» طبق آیه فوق رهبانیت یا همان ریاضت بعضی از علما و بزرگان مسیحیت در آئین مسیحیت نبوده است و آن‌ها خودشان این بدعت را به وجود آورده‌اند و بدون شک در غیر مسیحیت هم این موضوع وجود دارد و صدق می‌کند.

پی‌نوشت:

[1]. محرم راز، روح‌الله خمینی، ناشر: موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام (ره) ، سال نشر 1390، ص13.
[2]. آیینه آفتاب، سید احمد خمینی، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) ، سال 1374، ص106.
[3]. همان.