علی یعقوبی در بسیاری از سخنرانی‌های خود با حمله به علمای شیعه، آنان را به کوتاهی در فهم معارف دین متهم می‌کند. و در برخی موارد نیز با تحدی، آنان را به مبارزه می‌طلبد و یکی‌از اهداف خود از بازگفتن این سخنان را بیدار کردن علمای شیعه از خواب غفلت می‌داند. زیرا عقیده دارد نباید علما رساله‌ای داشته باشند.

یکی از افرادی که در سال‌های اخیر ادعای خاصّ رابطه با امام زمان را داشته، آقای علی یعقوبی است. وی به دلایلی از دانشگاه اخراج می‌شود؛ البته خود او معتقد است برای یافتن حقیقت و رسیدن به آن‌چه او را راضی می‌کند تصمیم به ترک تحصیل می‌گیرد. یکی از شبهات او در مورد چگونگی نظام عالم است.

بعضی افراد کوشیدند تا اسلام آوردن خالد بن سعید را بنا بر رؤیا قرار داده و مدّعی شدند که او در خواب سقوطش درون یک چاه آتش را دیده و پدرش که از مشرکان بود او را به درون چاه هدایت می‌کند، اما رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دست او را گرفته و از آتش نجات می‌دهد. اما باید گفت؛ عمل غیر معصوم حجت نبوده و نمی‌توان با توجه به آن، مسأله‌ای عقیدتی را پایه‌ریزی کرد.

دیپاک چوپرا انسان را برای رسیدن آگاهی مطلق، دعوت به سکوت می‌کند، سکوتی که بدون تفکر است. وی برای شروع سکوت می‌گوید: «تمرین سکوت یعنی‌این‌که با خود عهد ببندید مدت زمان معینی فقط باشید.» اما در اندیشه اسلامی اگر کلام و سکوت را در محیطی بدون آفت بسنجیم؛ این کلام است که برتری دارد. همچنین از نظر اسلام سکوت مطلق، کار قابل مدحی نیست؛ زیرا اسلام دعوت به تامل و فکر کردن می‌کند.

ورزش‌های شرقی از قبیل یوگا، ووشو، تای‌چی‌چوان و غیره... که خواستگاه آنان کشورهای آسیای شرقی می‌باشند، برگرفته از ادیانی چون بودا می‌باشند و هر کجا باشند حامل این نوع ادیان هستند که ناخواسته تأثیر نامطلوب خود را بر مخاطبین خود می‌گذارند. در این‌ بین متأسفانه مسئولین دولتی نیز به ترویج آن دامن می‌زنند.  

عملکرد سرکرده آیین دالایی لاما به‌گونه‌ای است که هر خاستگاهی غیر از سیاست را به چالش می‌کشد. ارتباط تنگاتنگ دالایی لاما با سران آمریکا و صهیونیست مهر تاییدی بر این ادعاست به نحوی که امروزه از پیروان این فرقه به ظاهر عرفانی استفاده ابزاری می‌شود و به جرات می‌توان ادعا کرد که آموزه‌های قدیم این فرقه، جایگاه خود را از دست داده است.