پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ احمد بن اسماعیل بصری مدعی یمانی، و اتباعش برای حجیت داشتن خواب به شاهدهایی از تاریخ اشاره می‌کنند. یکی از آن داستان‌هایی که به آن استناد می‌کنند این است‌که: «امام حسین (علیه‌السلام) پس از ورود به خیمه‌ی امّ وهب، می‌فرمایند پس از بازگشت وهب به او بگو: رؤیایت را تصدیق کن. رؤیا چنین بوده که وهب در شب قبل حضرت عیسی (علیه‌السلام) را می‌بیند که فرموده: وهب! فردا حسین (علیه‌السلام) را در کربلا یاری کن.»[1]
نقد و بررسی:
1. اتباع احمد بصری در ادعای خود از ارائه‌ی حتی یک منبع علمی نیز درمانده‌اند و طرفدارانش تنها به مطلبی درج شده در یک سایت استناد می‌کنند![2] و همچنین در این سایت نویسنده‌ی این مطلب، دلیل مکتوب و علمی ارائه نکرده و منبع خود را شنیده‌هایش قرار داده است.[3]
2. دروغ این گروه موقعی روشن می‌شود که در این سایت پس از چند نقل قول شفاهی، استناد می‌کنند که در کتاب حجت الاسلام محمدی اشتهاردی آمده است. در حالی که پس از مراجعه از نبود این مطلب در آن کتاب باخبر می‌شویم، و ایشان اشاره‌ای به رؤیای وهب نکرده، بلکه دلیل ایمان و اسلامش را چنین آورده: «امام حسین (علیه‌السلام) که با یارانش به سوی کربلا در حرکت بود، چشمش به خیمه سیاهی افتاد؛ امام نزدیک رفته، دید پیرزنی فقیر در آن‌جا زندگی می‌کند؛ او قمر، مادر وهب بود. امام (علیه‌السلام) حالش را پرسید؛ او گفت روزگار می‌گذرد، ولی در مضیغه‌ی کم آبی هستیم و اگر آب می‌داشتیم، بسیار خوب بود؛ امام (علیه‌السلام) با او به کناری رفتند تا به سنگی رسیدند، حضرت (علیه‌السلام) با نیزه‌ی خود آن سنگ را از جا کند و آب گوارایی از زیر آن بیرون آمد؛ پیرزن، بسیار شادمان شد و از ایشان تشکر کرد. امام حسین (علیه‌السلام) هنگام خداحافظی، جریانش را بازگو کرد و به آن مادر پیر فرمود: ما، نیاز به یار و یاور داریم؛ وقتی پسرت وهب بازگشت، بگو به ما بپیوندد و در راه دفاع از حق و مبارزه با ظلم یاری‌مان کند...
عروس و پسرش وهب آمدند؛ آن‌ها آب گوارای چشمه را در کنار خیمه‌ی خود دیدند و از علت آن پرسیدند؛ قمر، تمام جریان را برای آن‌ها بیان کرد و پیام امام حسین (علیه‌السلام) را نیز به پسرش رساند. این سه نفر، شیفته‌ی امام شده، باروبنه‌ی خود را برداشتند و به سوی کاروان امام حرکت کردند؛ آن‌ها به حضور امام رسیده، اسلام را پذیرفته و همراه سپاه امام، با کمال عشق و علاقه، به راه خود ادامه داده تا به کربلا رسیدند.»[4]
3. در نام یکی از یاران امام حسین بین علماء اختلاف نظر وجود دارد. و بعضی آن‌را عبدالله بن عمیر الکلبی می‌دانند.[5] بعضی وهب بن جناح کلبی می‌دانند.[6] بعضی‌ها او را وهب بن وهب دانسته که به همراه مادرش و به دست امام حسین اسلام آوردند.[7] سید بن طاووس نیز از او و مادرش و همسر نام می‌برد،[8] اما اشاره‌ای به چگونگی اسلام او نمی‌کنند!

پی‌نوشت:

[1]. المتشابهات، احمد بن اسماعیل، انتشارات انصار الامام مهدی، بی‌تا، بی‌جا، ج 1-4، ص 238.
[2]. سایت متعلق به انصار احمد بصری.
[3]. سایتی که آن‌ها به آن استناد می‌کنند، براثا نیوز است!
[4]. سوگنامه آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، محمدی اشتهاردی، قم، انتشارات ناصر، 1373ش، ص 209.
[5]. قاموس الرجال، تستری، محمد تقی، قاموس الرجال، قم، نشر اسلامی، 1417ق، ج 10، ص 448.
[6]. همان.
[7]. امالی صدوق، محمد بن علی بن الحسین، صدوق، تهران، کتاب چی، النص، ص 162.
[8]. اللهوف علی قتلی الطفوف، ابن طاووس، تهران، جهان، 1348ش، النص، ص 105.