پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ احمدالحسن خواب را به عنوان یکی‌از شهادت‌های پروردگار بر خود دانسته و آن‌را حجت قطعی برای اثبات خود معرفی کرده است.[1] وی علاوه بر آن، اولین آشنایی خود با حضرت مهدی (علیه‌السلام) را در قالب خواب تعریف کرده و می‌گوید: «لازم می‌بینم که ماجرای دیدار خودم را ولو به اختصار تعریف کنم... ماجرای دیدار این است که من شبی از شب‌ها در خواب بودم که رؤیایی در آن خواب دیدم؛ گویی که امام مهدی (علیه‌االسلام) کنار درب نزدیک به ضریح سید محمد برادر امام حسن عسکری ایستاده بود و به من امر می‌کرد که به دیدارش بروم بعداز آن از خواب بیدار شدم و ساعت هم دو نصف شب بود!»[2]

البته این نوع ادعاها در میان فرقه‌ها و جریان‌های انحرافی تازگی نداشته و حتی بسیاری از مدعیان دروغین مهدویت نیز از این روش بهره برده‌اند. لذا برخی از کسانی که به واسطه خواب و رؤیا مدعی ملاقات با حضرات معصومین (علیهم‌السلام) شده‌اند عبارتنداز:

1. سید محمد نوربخش (بنیان‌گذار نوربخشیه)، مدعی مهدویت؛ وی جهت اثبات مهدویت خود به خواب برخی از افراد در خصوص مهدی بودن خود استناد کرده و می‌گوید: «خلیل الدین بن رکن الدین بغلانی گفت: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را دیدم که به مردم خطاب می‌کرد که بیایید و با فرزند من بیعت کنید و با دست به تو اشاره می‌کرد و آنان یقین داشتند که تو همان مهدی موعود هستی.»[3]

2. علی یعقوبی (بنیان گذار فرقه یعقوبی)، مدعی ارتباط با حضرت زهرا (علیهاالسلام)، وی می‌گوید: «اگر سلمان یک صحنه دید و ایمان آورد، یعنی یک رفتار دید، من آن رفتار را هم ندیدم، یک صحنه نسبتا ثابت دیدم، عکس نبودها، صحنه سه بعدی بود (در خواب) ولی شخصی ایستاده بود نگاه می‌کرد، معلم ایستاده بود نگاه می‌کرد. تمام زندگیم را از آن لحظه به بعد برایش گذاشتم، تا کجا؟ تا آن‌جا که گفتیم همه چیزمان باید از فاطمه باشه، با فاطمه، همیشه باید با فاطمه باشیم.»[4]

3. فضل الله حروفی (بنیان‌گذار حروفیه)، مدعی مهدویت؛ وی برای اثبات مهدویت خود می‌گوید: «در اوایل جمادی الاولی (768ق) دیدم در ذی‌الحجة که جامعه من سپید و پاک به غایت شسته بودند و بیانداخته و من دانستم که جامه من است و می‌دانستم که جامه مهدی است. امام، یعنی می‌دانستم منم.»[5]

4. سیدکاظم رشتی (از ارکان بابیت)، مدعی رکن رابع؛ وی می‌گوید: «پس فاطمه زهرا (علیهاالسلام) را در خواب دید و آن حضرت او را بر شیخ بزرگوار شیخ احمد احسائی دلالت فرمود سپس بار دیگر آن حضرت (علیهاالسلام) را در شب چهارم از شب خواب اول دید که ایشان او را به جا و مکان شیخ آگاه نمود.»[6]

5. میرزا احمد قادیانی (بنیان‌گذار فرقه قادیانیه)، مدعی مهدویت و نبوت؛ وی می‌گوید: «پس اولین باب ملاقات ایشان که به رویم باز شد خواب و رؤیای صالحه بود و من خوابی نمی‌دیدم جزاین‌که در نهایت وضوح باشد و من در آن روزها قریب به دو هزار یا بیشتر خواب صادقه و صالحه دیدم که برخی از آن‌ها در ذهنم هست و بسیاری را فراموش کرده‌ام!»[7]

تاکنون هیچ پیامبری از جانب خداوند به واسطه خواب و رؤیا به مردم معرفی نشده و حتی رسالت هیچ پیامبری، در خواب به وی اعطا نگردیده است. آن‌چه بوده، با برهان قاطع و اعجاز ساطع بوده و اعلام رسالتشان به واسطه فرشتگان و ملائک در عالم بیداری بوده است.[8]

پی‌نوشت:

[1]. الجواب المنیر، احمد بن اسماعیل بصری، اصدارات انصار، ج1، ص 7.
[2]. بیان قصة اللقاء، احمد بن اسماعیل بصری، اصدارات انصار، ص 15.
[3]. رسالة الهدی، سید محمد نوربخش، بی‌تا، بی‌جا، ج1، ص 25.
[4]. سخنرانی علی یعقوبی در تاریخ 10/1/1380.
[5]. مهدیان دروغین، رسول جعفریان، تهران، نشر علم، 1391 ش،ص 107.
[6]. تلخیص تاریخ نبیل، خاوری اشراق، لجنه ملی آثار امری، ص 41.
[7]. التبلیغ، غلام احمد قادیانی، سوریه، الشرکة الاسلامیة المحدودة، ص 105.
[8]. درسنامه نقد بررسی احمد بصری، علی محمدی هوشیار، نشر تولی، ص 168.