به فرموده قرآن، منشا اختلاف‌ها، افزون طلبی و خودخواهی انسان‌ها بیان شده است. «در حقیقت دین نزد خدا همان اسلام است و کسانى که کتاب [آسمانى] به آنان داده شده با یکدیگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آن‌که علم براى آنان [حاصل] آمد آن هم به سابقه حسدى که میان آنان وجود داشت و هر کس به آیات خدا کفر ورزد پس [بداند] که خدا سريع الحساب است.»

یکی دیگر از بدعت‌هایی که صوفیان برای برای سرپوش گذاشتن و دلیل آوردن برای کارهای غیر شرعی و سخنان کفر آمیزشان بافته‌اند، مساله کشف و شهود (خبر از غیب و ادعای ارتباط بی واسطه با خداوند متعال) است که هیچ دلیل عقلی ومنطقی برای آن نمی‌توانند پیدا کنند و مدعی هستند که اقطابشان داری علم لدنی هستند.

اهل‌بیت (علیهم السلام) نزد شیعه کامل‌ترین و مقرب‌ترین انسان‌ها هستند اما بعضی از صوفیه برای این‌که کاستی های خود را پنهان کنند و خود را انسان‌های برگزیده نشان دهند در سخنان خود از شأن و جایگاه اهل‌بیت (علیهم السلام) کاسته و در مقابل آن برای اقطاب و بزرگان خود شأنی رفیع قائل می‌شوند.

از ادعاهای صوفیه جانشینی امام زمان (عج) است. ایشان مدعی هستند که مساله دستگیری بعد از امام زمان به جنید بغدادی رسیده است، و جنید نیز به نیابت از حضرت صاحب الامر و با اجازه ایشان، نوابی برای هدایت مردم در امور طریقت انتخاب کرده است. البته این امر نکته انحرافی است و مخالف عقاید شیعیان‌ می‌باشد زیرا شیعیان معتقد هستند که نواب خاص حضرت صاحب الامر منحصر در چهار تن می باشد.

أقطاب صوفیه در حالی خود را ولی خدا و صاحب علوم الهی معرفی می‌کنند در حالی که بیشتر آن‌چه از آیات و روایات نقل می‌کنند یا تفسیر به رأی است یا تأویل به رأی و باید دانست که آن‌ها نه از نزد خداوند علمی دارند و نه از نزد خود، و در این رابطه سید محمد باقر خوانساری آن‌ها را دزدان دین و راهزنان شرع معرفی می‌کند.

ریاضات غیر شرعی هیچ‌کدام بویی از سنت پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله و سلم) و ائمه اطهار(علیهم السلام) از آنها نمی‌آید و علماء بزرگ هم همیشه مردم را از این ریاضت‌های غیر شرعی برحذر داشته‌اند، چون نه تنها این اعمال انسان را از خداوند متعال و شرع مقدس او دورتر می‌کند بلکه انسان را به شیطان نزدیکتر می‌کند، وعلت آن این است که این ریاضات جزء شرع مقدس اسلام نبوده است،